منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 453

فصل ششم: باب های حدّ مُسکر

باب 1 حکم شرابخوار و خورندۀ هر نوشیدنی مست کننده

اشاره

1435- 46683- (1) ابوبصیر گوید: «به امام صادق علیه السلام گفتم: چگونه رسول الله صلی الله علیه و آله می‌زدند؟ ابوبصیر گوید: حضرت فرمود: پیامبر خدا پیوسته با کفش‌ها می‌زد و هر زمان که شرابخواری را می‌آوردند، بیشتر می‌زد. پس از آن هم مردم پیوسته می‌افزودند تا به هشتاد ضربه می‌رسید. امیرالمؤمنین علی علیه السلام این حقیقت را به عمر یاد داد و عمر بدان راضی شد».

1436- 46684- (2) حلبی گوید: «از امام صادق علیه السلام پرسیدم: نظرتان چیست؟ پیامبر صلی الله علیه و آله در مورد شراب چگونه می‌زدند؟ حضرت فرمود: پیوسته با کفش‌ها می‌زد و هر زمان که شرابخواری را می‌آوردند، بیشتر می‌زد. پس از آن نیز مردم بیشتر می‌زدند تا آن که بر تعداد هشتاد متوقف می‌شد. این را امیرالمؤمنین علیه السلام به عمر یاد داد».

1437- 46685- (3) در ارشاد شیخ مفید رحمه الله آمده است: «یکی از این موارد همان است که سنّی و شیعه در جریان قدامة بن مظعون که شرب خمر کرده بود، آورده‌اند. عمر خواست تا او را حدّ بزند. قدامه به وی گفت:

حدّ بر من واجب نیست؛ چرا که خداوند متعال می‌فرماید: بر کسانی که ایمان آورده‌اند و اعمال صالح انجام داده‌اند، گناهی در آنچه خورده‌اند نیست- اگر تقوا پیشه سازند و ایمان بیاورند و اعمال صالح انجام دهند «1». عمر حدّ را از او برداشت. این خبر به امیرالمؤمنین علیه السلام رسید. وی حرکت کرد و نزد عمر رفت و به عمر فرمود: چرا حدّ را بر قدامه به خاطر شرب خمر اجرا نکرده‌ای؟ عمرگفت: او این آیه را بر من خواند و

(1). مائده 5/ 93