منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 475

باب 3 ادلّۀ اثبات جرم سرقت

اشاره

1526- 46774- (1) امام باقر یا امام صادق علیه السلام فرمود: «دست سارق قطع نمی‌شود تا آن که دوبار به سرقت اقرار کند و پس از آن اگر از اقرارش برگشت، ضامن مال سرقتی است ولی دستش قطع نمی‌شود؛ البته اگر شهود نداشته است».

1527- 46775- (2) امام باقر یا امام صادق علیه السلام فرمود: «دست سارق قطع نمی‌شود، تا آن که دو بار به سرقت اقرار کند. پس از آن اگر از اقرارش برگشت، ضامن مال سرقتی است ولی دستش قطع نمی‌شود؛ البته اگر شهودی برای او نیست».

1528- 46776- (3) امام صادق علیه السلام فرمود: «دست سارق بریده نمی‌شود، تا آن که دو بار به سرقت اقرار کند و زناکار سنگسار نمی‌شود، تا آن که چهار بار اقرار کند».

1529- 46777- (4) دست سارق قطع نمی‌شود، تا آن که دو بار اقرار کند؛ البته اگر شهودی نیست».

1530- 46778- (5) مردی نزد امیرالمؤمنین علی علیه السلام آمد و گفت: «من سرقت کرده‌ام. حضرت او را نهیب زد. او مجددا گفت: ای امیرالمؤمنین، من سرقت کرده‌ام. حضرت فرمود: آیا دوبار علیه خویش گواهی می‌دهی؟ پس از آن دست وی را قطع کرد».

1531- 46779- (6) امام صادق علیه السلام فرمود: «نزد عیسی بن موسی بودم که سارق را آوردند و مردی از آل عمر نیز نزد عیسی بن موسی بود. عیسی بن موسی به من رو کرد و از من می‌پرسید. من گفتم: تو نظرت دربارۀ سارق چیست، اگر اقرار کند که سرقت کرده است؟ او گفت: دستش قطع می‌شود. گفتم: شما دربارۀ زناکار- اگر چهار بار علیه خویش اقرار کند- چه می‌گویید؟ گفت: او را سنگسار می‌کنیم. گفتم:

پس چه چیز مانع شماست که اگر دوبار سارق علیه خویش اقرار کند، دست او را قطع کنید تا به منزلۀ زناکار باشد!»

1532- 46780- (7) امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: «کسی که معلوم شود این مالی که در دستش است سرقتی است ولی او بگوید آن راخریداری کرده‌ام و به سرقت اعتراف نکند و بیّنه‌ای علیه وی گواهی ندهد، دست او قطع نمی‌شود و در صورتی که بیّنه گواهی کند که این مال برای مدّعی آن است، مال سرقتی از دست وی گرفته می‌شود».