منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 489

1579- 46827- (5) کسی که دستش فلج است اگر سرقت کند، دست راستش در هر حال قطع می‌شود؛ چه فلج باشد یا سالم. اگر مجددا سرقت کرد، پای چپش قطع می‌شود و اگر باز سرقت کرد، در زندان برای ابد می‌ماند و از بیت‌المال مسلمین مخارج او داده و از مردم جدا می‌شود.

1580- 46828- (6) امام صادق علیه السلام فرمود: «اگرمردی که دست چپش فلج است سرقت کند، دست راست و پای او بریده نمی‌شود. ولی اگر فلج باشد سپس دست مردی را قطع کند، از او قصاص می‌شود. منظور امام علیه السلام این است که دستش برای سرقت قطع نمی‌شود ولی در مورد قصاص قطع می‌شود.

ارجاعات

گذشت:

در روایت هفده از باب پنج، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «و اما در مورد حقوق مردم از او در ارتباط با همۀ چهار تا [چهار دست و پا] قصاص می‌شود».

باب 7 حکم سارقی که دست چپش به اشتباه قطع شده باشد

1581- 46829- (1) امام باقر علیه السلام فرمود: «امیرالمؤمنین علیه السلام دربارۀ مردی که حضرت دستور قطع دست راست او را داده بود ولی او دست چپش را جلو آورده و همان را به خیال دست راست قطع کرده بودند و گفتند که ما دست چپ او را قطع کرده‌ایم، آیا دست راستش قطع می‌شود؟ [حضرت] قضاوت کرد و فرمود:

اکنون که دست چپش بریده شده است، دست راست او قطع نمی‌شود» و باز امیرالمؤمنین علیه السلام دربارۀ مردی که کلاه‌خودی از غنایم برده بود و گفتند که: سرقت کرده، دستش را قطع کن. حضرت فرمود:

من دست کسی را که خودش نیز در آنچه برداشته شریک است، قطع نمی‌کنم».