منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 490

1582- 46830- (2) امیرالمؤمنین علیه السلام دستور داد که دست راست سارق بریده شود. آن سارق دست چپ خویش را جلو آورد و دست چپ او را قطع کردند و گمان می‌کردند که دست راست اوست. پس از آن فهمیدند.

سپس آن کس را نزد امیرالمؤمنین علیه السلام بردند. حضرت فرمود: «او را رها سازید. من با این که دست چپش قطع شده، دست راست او را قطع نخواهم کرد».

1583- 46831- (3) در کتاب مقنع [شیخ صدوق رحمه الله] آمده است: «اگر امام دستور قطع دست راست سارق را داد و به اشتباه دست چپ او بریده شد، هم اکنون که دست چپش بریده شده، دست راست او بریده نمی‌شود».

باب 8 شرایط اجرای حکم قطع دست سارق

اشاره

1584- 46832- (1) ابوبصیر گوید: «از امام باقر علیه السلام دربارۀ گروهی که با هم همسفر شدند و بعضی از آنان متاع بعضی دیگر را سرقت کرد، پرسیدم. حضرت فرمود: این شخص خائن است ولی دستش بریده نمی‌شود ولی به خاطر سرقت و خیانتش قابل پیگیری است. از امام سؤال شد که: اگر از منزل پدرش سرقت کرد؟ حضرت فرمود: دستش بریده نمی‌شود؛ چرا که فرزند از ورود به خانۀ پدرش منع نمی‌شود. این شخص خائن است و همین طور اگر از منزل برادر و خواهرش سرقت کرد- دستش قطع نمی‌شود؛ البته اگر بر آنان وارد می‌شده است و او را از ورود منع نمی‌کرده‌اند».

1585- 46833- (2) امام صادق علیه السلام بیان داشت: «امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: هر جایی که بدون اجازۀ صاحبش در آن وارد می‌شوند اگر سارقی از آنجا سرقت کند، دستش بریده نمی‌شود. منظور حضرت حمام‌ها، کاروانسراها و آسیاب‌هاست».

1586- 46834- (3) امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «هر جایگاهی که بدون اذن در آن وارد می‌شوند اگر سارق از آنجا سرقت کند، دست او قطع نمی‌شود. منظور حضرت، حمام‌ها و آسیاب‌هاست».

1587- 46835- (4) امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: «هر جایی که بدون اذن در آن وارد می‌شوند اگر سارق از آنجا سرقت کند، دست او قطع نمی‌شود. منظور حضرت حمام‌ها، کاروانسراها، آسیاب‌ها و مساجد است».