منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 498

یافته نشود، آن شخص به خدا سوگند می‌خورد که او را نفرستاده است و آن دیگری مال خود را از فرستاده به طور کامل می‌گیرد. پرسیدم: نظر شما چیست اگر بگوید که تنها نیازمندی او را وادار به سرقت کرده است؟ امام فرمود: دستش قطع می‌شود؛ چرا که مال مرد را سرقت کرده است».

در کتاب مقنع شیخ صدوق رحمه الله آمده است: «اگر مردی پیش مردی برود و بگوید که فلان کس مرا نزد تو فرستاده تا این اجناس را برایش بفرستی، آن شخص هم آن اجناس را به او داد. پس از آن، دوستش را ملاقات کرد و او گفت من آن فرستاده را نفرستاده بودم و او چیزی برای من نیاورده است ولی فرستاده بگوید که آن شخص او را فرستاده و اجناس را نیز به او تحویل داده است. پس اگر بیّنه‌ای پیدا شود که علیه فرستاده گواهی دهد که آن شخص او را نفرستاده، دست فرستاده قطع می‌شود ولی اگر بیّنه‌ای پیدا نشود، آن شخص به خدا سوگند می‌خورد که این فرستاده را نفرستاده بوده است و آن مرد مال خویش را به طور کامل از فرستاده می‌گیرد و اگر فرستاده بگوید که نیاز و احتیاج، او را بر این کار وا داشته است، باز دستش قطع می‌شود؛ چرا که او مال آن مرد را سرقت کرده است».

باب 13 مسئولیت مدنی سارق

اشاره

1626- 46874- (1) امام صادق علیه السلام فرمود: «زمانی که سارق سرقت کرده است، دستش قطع می‌شود و آنچه برده، ضامن است».

1627- 46875- (2) راوی گوید: «از امام باقر یا امام صادق علیه السلام دربارۀ مردی که سرقت می‌کند و بر پایۀ شهادت بیّنه علیه او، دستش قطع می‌شود ولی آنچه سرقت کرده برنگردانده است، با او در مورد اموال مال‌باخته چه می‌کنند؟ آیا برگرداندن آن مال بر او نیست؟ و نیز اگر سارق ادعا کند که هیچ چیز- نه کم و نه زیاد- نزد او نیست و این حالت از او معلوم باشد، [با او چه می‌کنند]؟ حضرت فرمود: تلاش می‌کند تا آخرین درهمی را که سرقت کرده است، پرداخت کند».

1628- 46876- (3) امام باقر و امام صادق علیه السلام فرمودند: «آن زمان که سارق سرقت کند، دستش قطع می‌شود.

حال اگر آنچه سرقت کرده در دستش موجود است، از او گرفته و به صاحبش بازگردانده می‌شود. ولی اگر آن را تلف کرده، قیمتش را مشخص می‌کند و باید که از مالش آن را بپردازد».