منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 514

او را از شهر بیرون کند و همچنین، هنگامی که سرقت کند، دست و پایش بریده شود».

این روایت نیز در باب هفده از ابواب حدّ زنا گذشت.

باب 25 حکم سارق اجیر

اشاره

1702- 46950- (1) سلیمان بن خالد گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ مردی که اجیری را اجاره کرده و اجیر از خانۀ وی سرقت کرده است، پرسیدم: آیا دستش قطع می‌شود؟ حضرت فرمود: این شخص امانتدار محسوب می‌شود و سارق نیست و خیانتکار است».

1703- 46951- (2) سماعه گوید: «از او [امام معصوم علیه السلام] دربارۀ مردی که اجیری را اجاره کرده و اجیر متاع او را سرقت کرده است، پرسیدم. حضرت فرمود: او امانتدار است. سپس امام فرمود: اجیر و مهمان، امینانند و حدّسرقت بر آنان ثابت نمی‌شود».

1704- 46952- (3) امام صادق علیه السلام فرمود: «دست اجیر و مهمان اگر سرقت کنند، قطع نمی‌شود؛ چرا که این دو امانتدارند».

1705- 46953- (4) امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: «بر اجیر و بر مهمان قطع دست نیست؛ چرا که هر دو امانتدار محسوب می‌شوند».

1706- 46954- (5) امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «قطع دست بر اجیر تو نیست».

1707- 46955- (6) امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «کسی که چیزی را به امانت نزد او گذاشته‌اند و در آن خیانت کرده است، قطع دست ندارد».

ارجاعات

گذشت:

در روایت باب چهارده، مناسب این باب.

و در روایت ششم از باب دهم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «چهارنفرند که قطع دست بر آنان نیست ...» تا آن که فرمود: «و سرقت اجیر؛ چرا که این تنها خیانت است».