منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 521

1736- 46984- (20) سماعه گوید: «اگر بچه‌ای سرقت کند که هنوز بالغ نشده است، سر انگشتانش بریده می‌شود و امام صادق علیه السلام فرمود: پسری را که سرقت کرده ولی بالغ نشده بود، نزد امیرالمؤمنین علیه السلام آوردند. حضرت از گوشت لبه‌های انگشتانش برید. سپس فرمود: اگر مجددا سرقت کنی، دستت را قطع می‌کنم».

1737- 46985- (21) اسحاق بن عمار گوید: «به امام کاظم علیه السلام گفتم: زمانی که بچه‌ها را نزد امیرالمؤمنین علیه السلام می‌آوردند، حضرت انگشتان‌شان را می‌برید؛ از کجا می‌برید؟ حضرت فرمود: از مفصل، مفصل بندهای انگشتان».

1738- 46986- (22) محمد بن خالد بن عبدالله القسری گوید: «والی مدینه بودم. پسری را نزدم آوردند که سرقت کرده بود. دربارۀ آن از امام صادق علیه السلام پرسیدم. حضرت فرمود: از او بپرس که هنگامی که سرقت کرده است، می‌دانسته که سرقت کیفر دارد؟ اگر گفت آری، از او سؤال می‌شود که آن کیفر چیست؟ پس اگر ندانست که در سرقت دستش بریده می‌شود، پس رهایش ساز. محمد بن خالد گوید: من پسر را گرفتم و از او پرسیدم و به او گفتم که: آیا تو می‌دانستی که در سرقت کیفر است؟ او گفت: آری. گفتم: آن کیفر چیست؟ گفت: زدن، پس من او را رها کردم».

1739- 46987- (23) محمد بن مسلم گوید: «از امام باقر علیه السلام دربارۀ بچه‌ای که سرقت می‌کند، پرسیدم. حضرت فرمود: اگر نه سال دارد، دستش بریده می‌شود و هیچ حدّی از حدود خداوند عز و جل تضییع نمی‌شود».

1740- 46988- (24) سلیمان بن حفص مروزی گوید: «آن مرد [/ امام معصوم علیه السلام] فرمود: اگر هشت سال پسر تمام شود، کارش نافذ است و فرایض و حدود الهی بر او ثابت است و آن زمان که نه سال دختر تمام شد، او هم همین‌طور».

ارجاعات

گذشت:

در روایت بیست و نهم از باب دوم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «اگر محتلم شدن پسر مشکوک و پسر سرقت کرده بود، انگشتانش را می‌سایید و نمی‌برید ولی چون یک چهارم دینار را سرقت می‌کرد، انگشتانش را می‌برید».