منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 585

پیامبری پس از او تا روز قیامت نیست؛ بنابراین هر کس که پس از پیامبر صلی الله علیه و آله ادّعای پیامبری کند یا بعد از قرآن، کتابی را بیاورد، خونش برای هر کس که از او این را بشنود، مباح است.»

ارجاعات

گذشت:

در روایات باب بیست و سه از ابواب حدّ قذف، روایتی که بر این مفاد دلالت دارد.

و در روایت دوم از باب دوم از ابواب حدّ محارب و مرتد، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «هر مسلمانی که در میان مسلمانان از اسلام برگردد و پیامبری حضرت محمد صلی الله علیه و آله را انکار و او را تکذیب کند، خونش برای هر کس که این را از او بشنود، مباح است.»

باب- 11 حکم کسی که برای بت، نماز گزارد

اشاره

1954- 47203- (1) امام صادق علیه السلام فرمود: «دو نفر از مسلمانان در کوفه بودند. مردی نزد امیرالمؤمنین علیه السلام آمد و شهادت داد که دیده است آن دو برای بت نماز می‌خوانند. امیرالمؤمنین علیه السلام به او فرمود: وای بر تو، شاید این از آن چیزهایی است که بر تو مشتبه شده است! لذا حضرت فردی را فرستاد، او هم دید که آن دو برای بت نماز می‌گزارند. آن دو نفر را آورد. حضرت به آن دو گفت: برگردید [/ توبه کنید]. آن دو نپذیرفتند. زمین را برای آنان کَند و آتشی در آن افروخت و آن دو را در آن افکند.»

ارجاعات

گذشت:

در روایت سی و سه از باب هفت از ابواب حدّ محارب و مرتد، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «بنده، مشرک نمی‌شود تا آن که برای غیر خدا نماز گزارد.»