منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 593

1973- 47222- (2) امام صادق علیه السلام فرمود: «کسی که مردار، خون و گوشت خوک می‌خورد، باید ادب شود.

اگر مجددا خورد، باز ادب می‌شود. گفتم: اگر مجددا خورد، حضرت فرمود: ادب می‌شود ولی حدّ بر او نیست.»

1974- 47223- (3) ابوبصیر گوید: «گفتم: ربا خوار پس از بیّنه [حکمش چیست]؟ حضرت فرمود: ادب می‌شود؛ اگر مجددا خورد، ادب می‌شود و اگر مجددا خورد، کشته می‌شود.»

1975- 47224- (4) رباخواری را نزد امیرالمؤمنین علی علیه السلام آوردند. حضرت او را توبه داد. او توبه کرد.

سپس او را آزاد ساخت. سپس حضرت فرمود: «رباخوار از رباخواری توبه داده می‌شود؛ آن گونه که از شرک توبه می‌دهند.»

ارجاعات

گذشت:

در روایت سیزده از باب یک از ابواب ربا، فرمودۀ رسول خدا صلی الله علیه و آله که: «هر کس که ربا بگیرد، کشته شدن بر او واجب می‌شود و هر کس که بیشتر از آنچه داده بگیرد، کشته شدن بر او ثابت است.» و در روایت چهل و نه، این گفته که: «گزارش مردی که رباخواری می‌کند و نامش را آغوز می‌گذارد، به امام صادق علیه السلام رسید. حضرت فرمود: اگر خداوند مرا بر او مسلط سازد، گردنش را می‌زنم.» و در باب هفده، روایتی مناسب این باب و بنگر به باب هشتم از ابواب احکام عمومی حدود؛ چرا که در آن مناسب با مقام هست.