منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 595

1981- 47230- (6) ابوهارون عبدی گوید: «امام صادق علیه السلام به بعضی از غلامان خود در مورد کاری که انجام شده بود، فرمود: اگر دست کشی و نکنی [که خوب]؛ وگرنه آن گونه که خر را می‌زنند، تو را می‌زنم.

ابوهارون عبدی گوید: فدایت شوم! زدن الاغ چیست؟ حضرت فرمود: حضرت نوح علیه السلام چون از هر جفتی دو تا در کشتی آورد، آمد سراغ الاغ. ولی الاغ از ورود به کشتی امتناع کرد. حضرت نوح علیه السلام ترکۀ درخت خرمایی را برداشت و با آن یک بار به الاغ زد و به او گفت: عبسا شاطانا؛ یعنی ای شیطان! وارد شو.»

1982- 47231- (7) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «هر گاه کسی از شما خدمتکار خود را می‌زند و او یاد خدا می‌کند، از او دست بکشید.»

ارجاعات

گذشت:

در روایت یکم از باب بیست و پنج از ابواب آغاز مشاعر حجّ، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «زدن خدمتکار بدون گناه، همان الحاد است.» و در روایت سوم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «هر ظلمی در آن الحاد است؛ حتی اگر خدمتکارت را از روی ظلم بزنی. می‌ترسم که این هم الحاد باشد و به همین جهت فقیهان سکنی گزیدن در مکه را خوش نداشتند.» و در روایت چهارم، فرمودۀ پیامبر صلی الله علیه و آله که: «هر ظلمی در مکه الحاد است؛ حتی دشنام دادن به خدمتکار.» و در روایت یکم از باب بیست و ششم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «پیوسته امام باقر علیه السلام خیمه‌اش را در مرز حرم بر پا می‌کرد؛ به گونه‌ای که بعضی از طناب‌های خیمه در حرم و بعضی در حلّ بود و اگر می‌خواست که برخی از خدمتکارانش را ادب کند، او را از حرم بیرون می‌برد و در حلّ ادب می‌کرد.» و در روایات باب چهارم از ابواب احکام عمومی حدود، مناسب این باب؛ مراجعه کنید.

باب- 18 حکم کسی که دیگری را هُل دهد و او بیفتد و خسارت ببیند

1983- 47232- (1) زرین گوید: «من در دستشویی کوفه وضو می‌گرفتم که ناگهان مردی آمد و کفشش را گذاشت و شلاقش را نیز بر بالای آن. سپس نزدیک شد و با من وضو گرفت. من او را هُل دادم، او روی دو دستش افتاد. برخاست و وضو گرفت و چون از وضو فارغ شد، سه بار با شلاق بر سرم زد. سپس فرمود: مبادا که هُل بدهی و بشکنی که باید خسارت بدهی! پرسیدم: این کیست؟ گفتند:

امیرالمؤمنین علیه السلام. من رفتم که از ایشان معذرت خواهی کنم، حضرت رفت و به من توجهی نکرد.»