منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 81

و در روایت بیست و نهم از باب سی و هشتم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «زنی نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و گفت: چرا در مورد شهادت و ارث، دو زن معادل یک مرد است؟ رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

ای زن، این حکمی است از سوی سلطانی عادل و حکیم که ستم و جور نمی‌کند. چیزی را که به شما نمی‌دهد، برای خودش سودمند نیست و آنچه بدهد، از او کم نمی‌کند. ولی او با علم و آگاهی خویش تدبیر امور می‌کند. ای زن، این به دلیل آن است که شما زنان، دین و عقل‌تان ناقص است. آن زن پرسید: ای رسول خدا، نقص دین ما چیست؟ حضرت فرمود: یکی از شما نیمی از روزگار خویش را می‌نشیند و به دلیل حیض بودن نماز نمی‌خواند و شماها زیاد نفرین می‌کنید و کسی را که با او معاشرت داشته‌اید، نادیده می‌گیرید. یکی از شما ده سال یا بیشتر نزد مردی می‌ماند که آن مرد به وی نیکی می‌کند و نعمت می‌دهد ولی اگر یک روز دست آن مرد تنگ شود یا با این زن مخاصمه و نزاعی بکند، زن به او می‌گوید من هرگز از تو خوبی ندیده‌ام.»

باب 3 عدم صلاحیّت حاکمی که از دیگران نظرخواهی کند

اشاره

36- 45283- (1) امام صادق علیه السلام فرمود: «اگر حاکم به کسی که سمت راست اوست و کسی که سمت چپ اوست، بگوید: نظرت چیست؟ تو چه می‌گویی؟ بر این حاکم لعنت خدا، فرشتگان و همۀ مردم است! چرا از جای خویش برنمی‌خیزد و آنها را به جای خویش نمی‌نشاند؟

بروجری، آقا حسین طباطبایی - مترجمان: حسینیان قمی، مهدی - صبوری، م، منابع فقه شیعه، 31 جلد، انتشارات فرهنگ سبز، تهران - ایران، اول، 1429 ه ق

منابع فقه شیعه؛ ج‌30، ص: 109

ارجاعات

گذشت

در روایت بیست و نهم از باب یکم، این گفته که: «در مورد فتوی، مشورت مکن. تنها مشورت در مورد جنگ و مصلحت‌های دنیایی است و دین به رأی نیست.»

می‌آید

: در روایت ششم از باب هشتم از ابواب احکام عمومی حدود، این گفته که: «ای ابا حفص، دربارۀ کار این مرد چه می‌گویی؟ او گفت: این مشکلی است و ابوالحسن حلّال آن است.»

و در روایت هفتم مانند آن.

و در روایت چهارم از باب یکم از ابواب حدّ لواط، این گفته که: «ابوبکر دربارۀ کسی که لواط می‌داده است، مشورت کرد. گفتند: او را بکشید. پس از آن با امیرالمؤمنین علیه السلام مشورت کرد. حضرت فرمود: او را با آتش بسوزان؛ چرا که عرب قتل برایش مهم نیست. ابوبکر به عثمان گفت: تو چه