منابع فقه شیعه جلد 25-30 صفحه 88

تغییر داده است. برخی از آنان به شکل بوزینه (تا آن‌که گوید): و برخی از آنان کورند و رفت و آمد می‌کنند (تا آنجا که گوید): کوران همان کسانی هستند که در حکم، ستم روا می‌دارند.»

و در روایت ششم از باب یکم از ابواب قضاء، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «قاضیان سه دسته‌اند؛ دو دسته در هلاکت و یک دسته نجات یافته‌اند: اما دو دستۀ در هلاکت، ستمگری است که از روی عمد ستم کند و کسی که تلاش کند (رأی خود را به‌کار گیرد) ولی اشتباه کند و نجات یافته آن کس است که طبق دستور خداوند عمل کند.»

و در روایت یازدهم، این گفته که: «هر مؤمنی که در نزاعی مؤمنی را پیش قاضی یا پادشاه ستمگر ببرد و آن به غیر حکم خداوند عز و جل حکم کند، شریک او در گناه خواهد بود.»

و بنگر به آیات و روایات آمده در این باب؛ چرا که در آن مناسب مقام است.

می‌آید

: در روایت پانزده از باب شش، این گفته که: «و پرهیز کن از گرفتگی و ناراحتی در جایگاه قضاوت؛ جایگاهی که خداوند در آن پاداش قرارداده و ذخیرۀ خوبی در آن نهاده البته- برای کسی که به‌حقّ قضاوت کند.»

باب 5 کراهت همنشینی با قضات جور

اشاره

73- 45319- (1) محمّد بن مسلم گوید: «امام باقر و امام صادق علیهما السلام با من- در حالی که من در کنار قاضی‌ای در مدینه نشسته بودم- برخورد کردند. فردای آن روز، بر امام وارد شدم. حضرت فرمود: چه مجلسی بود که دیروز تو را در آن دیدم؟ محمد بن مسلم گوید: به امام گفتم: فدایت گردم! این قاضی احترام و اکرام مرا نگاه می‌دارد و گاهی من پیش او می‌نشینم. حضرت به من فرمود: چه امنیتی داری که لعنت نازل گردد و همۀ کسانی را که در آن مجلس هستند، فرا گیرد!»

ارجاعات

گذشت

در روایت سی از باب هشتم از ابواب امر به معروف، فرمودۀ پیامبر صلی الله علیه و آله که: «چهار چیز دل‌ها را فاسد می‌سازد. (تا آن که گوید): و همنشینی با مردگان. سئوال شد: ای رسول خدا، همنشینی با مردگان چیست؟ حضرت فرمود: همنشینی با هر کس که از ایمان گمراه است و در حکم‌ها ستم می‌کند.»

و در روایت یکم از باب دوازدهم از ابواب اجاره، این گفته که: «از امام باقر علیه السلام شنیدم که می‌فرمود:

من نزد یکی از قاضیان مدینه بودم که دو نفر نزد وی آمدند. یکی از آن دو گفت: من از این شخص