- اشاره 1
- [پیش درآمد] 1
- سخن ناشر 2
- ولایت قضائی 3
- مقدمه 3
- اشاره 3
- قضاء (دادرسی) 4
- ساختار و سازمان قضائی 5
- آیین دادرسی 5
- ادلّۀ اثبات دعوی یا جرم 6
- جرائم و مجازات در فقه شیعه 7
- منابع فقه شیعه 8
- 2- محمد بن محمد بن اشعث (؟-؟) 9
- راویان منابع جامع احادیث شیعه 9
- قرن سوم 10
- 4- حسن بن محبوب سراد (149- 224 ق) 10
- 5- ابن قتیبه (213- 276 ق) 11
- 6- برقی (؟- 274 یا 280 ق) 12
- 7- ابراهیم بن محمد ثقفی (؟- 290 ق) 13
- 8- محمد بن حسن بن فروخ صفار (؟- 290 ق) 13
- 10- حسین بن سعید اهوازی (300 ق-؟) 14
- قرن چهارم 14
- 11- ابن اعثم کوفی (؟- 314 ق) 15
- 12- عبداللّٰه بن جعفر حمیری (320-؟) 16
- 13- محمد بن مسعود عیاشی (؟- ح 320 ق) 16
- 15- جعفر بن احمد بن علی قمی (؟-؟) 17
- 14- فرات بن ابراهیم کوفی (؟-؟) 17
- 16- شیخ کلینی (؟- 329 ق) 18
- 17- ابن شعبه (؟-؟) 20
- 18- محمد بن همام اسکافی (258- 336 ق) 20
- 19- کشیّ (؟- 340 ق) 21
- 20- علی بن احمد کوفی (؟- 352 ق) 22
- 21- نعمان بن محمد تمیمی (259- 363 ق) 22
- 22- شیخ صدوق (305- 381 ق) 23
- قرن پنجم 24
- 24- خزّاز رازی (؟- ح 410 ق) 25
- 25- شیخ مفید (336- 413 ق) 26
- 26- سید مرتضی (355- 436 ق) 27
- 27- احمد بن علی نجاشی (372- 450 ق) 27
- 28- شیخ طوسی (385- 460 ق) 28
- 29- ابوالفتح کراجکی (؟- 499 ق) 29
- قرن ششم 30
- 31- حسن بن فضل طبرسی (؟- 548 ق) 30
- 33- تاج الدین شعیری (؟-؟) 31
- 32- عمادالدین طبری- (؟- 553 ق) 31
- 34- احمد بن علی طبرسی (؟-؟) 31
- 36- سید فضل الله راوندی (؟- 570 ق) 32
- 35- عبدالواحد بن محمد تمیمی آمُدی (510- 550 ق) 32
- 37- قطب الدین راوندی (؟- 573 ق) 33
- 38- ابن شاذان قمی (پس از 509- 584 ق) 34
- 39- ابو علی بن طاهر صوری (؟- 585 ق) 34
- 40- ابن شهر آشوب (489- 588 ق) 35
- قرن هفتم 36
- 41- محمد بن ادریس (543- 598 ق) 36
- 44- ابن حاجب (570- 646 ق) 37
- 43- ابن اثیر (555- 630 ق) 37
- 45- سید علی بن طاووس (589- 664 ق) 38
- 46- محقق حلّی (602- 672 ق) 39
- 47- علی بن عیسی اربِلی (؟- 693 ق) 40
- قرن هشتم 40
- 49- شهید اول (734- 786 ق) 41
- قرن نهم 43
- 51- حسن بن سلیمان حلّی (802-؟) 44
- 52- حسن بن ابی الحسن دیلمی (؟- 841 ق) 44
- قرن دهم 45
- 54- ابن ابی جمهور احسائی (840- 912 ق) 46
- 55- محقق کرکی (؟- 937 تا 941 ق) 47
- 56- شهید ثانی (911- 966 ق) 48
- قرن یازدهم 50
- قرن دوازدهم 51
- 59- حرّ عاملی (1033- 1104 ق) 51
- 60- مجلسی ثانی (1037- 1111 ق) 52
- قرن چهاردهم 53
- 62- حاج سید حسین بروجردی (1292- 1380 ق) 54
- تشکر و اعتذار 57
- منابع و مآخذ تحقیق 58
- کتاب قضاء 60
- ابواب قضاء،: کسی که حقّ قضاوت دارد و کسی که ندارد و وظیفۀ قاضی 60
- ارجاعات 74
- باب 2 حکم تصدّی منصب قضاوت و امارت توسط زنان 77
- میآید: 77
- ارجاعات 78
- میآید: 80
- باب 3 عدم صلاحیّت حاکمی که از دیگران نظرخواهی کند 81
- ارجاعات 81
- میآید 81
- باب 4 اقسام قاضی 82
- ارجاعات 87
- ارجاعات 88
- میآید 88
- باب 5 کراهت همنشینی با قضات جور 88
- باب 6 وظیفۀ قاضی در مساعدت به مترافعین 89
- باب 7 آغازگر طرح دعوی در نزد قاضی 94
- ارجاعات 94
- باب 10 عدم حمایت قاضی از مدعی 95
- باب 8 تقدم سخن در دادگاه 95
- باب 9 قاضی سخن اوّل مترافعین را میگیرد 95
- باب 11 عدم جواز حکم قاضی در حالت خشم، خواب، مستی، گرسنگی و چرت زدن 96
- باب 12 قضاوت در مسجد 96
- ارجاعات 97
- باب 13 حکم قاضی در حالت خوف 97
- باب 14 حکم رشوه 97
- ارجاعات 99
- باب 15 درآمد قاضی 100
- باب 16 خسارت اشتباه قاضی 101
- باب 17 حکم قاضی بر پایۀ بیّنه و سوگند 101
- باب 18 آوردن بیّنه برعهدۀ مدّعی و سوگند بر عهدۀ مدّعیٰ علیه 106
- ارجاعات 106
- میآید: 106
- ارجاعات 109
- میآید: 109
- باب 19 شناسایی شهود توسط قاضی 110
- ارجاعات 111
- میآید: 112
- ارجاعات 112
- باب 21 مدّعی بیّنه اقامه کند، سوگند بر او نیست و ... 112
- باب 20 تغییر شهادت شاهد 112
- باب 22 حقّ سوگند دادن منکر توسط مدّعی 113
- ارجاعات 113
- ارجاعات 114
- ارجاعات 115
- باب 23 ثبوت حقّ علیه منکر و میّت 115
- باب 24 حکم دعوی پس از سوگند 116
- ارجاعات 117
- باب 25 عدم سوگند بر منکر در حدود 118
- ارجاعات 118
- باب 27 عدم جواز سوگند به غیر نام خدا 119
- ارجاعات 119
- باب 26 عدم سوگند نزد قبر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سوگند نصارا و یهود در کلیسا و کنیسه و ... 119
- باب 28 چگونگی سوگند لال 119
- ارجاعات 120
- باب 30 حکم تعارض دو بیّنه 121
- باب 29 استحباب تصدیق مدّعی توسط مدّعیٰ علیه 121
- میآید: 128
- باب 31 حکم قرعه 128
- ارجاعات 128
- ارجاعات 135
- باب 33 حکم مالی که از محکومٌ علیه به حکم قاضی، برای مدّعی جدا میشود 137
- باب 32 اختلاف مدّعیٖ و مدّعیٰ علیه در تداخل دو دعویٰ 137
- ارجاعات 138
- باب 34 حکم کیسهای که بین جماعتی پیدا شده و یک نفر ادّعای مالکیت آن را میکند 139
- ارجاعات 140
- باب 35 حکم ادّعای بدون بیّنۀ پدر یا غیر او به این که به زن فوت شده، کالایی را داده است 140
- باب 36 جواز مرافعۀ فرزند با پدر 140
- باب 37 وجوب قتل کسی که به دروغ، علیه رسول خدا صلی الله علیه و آله ادّعا کند 141
- ارجاعات 145
- باب 38 جواز جداسازی شهود توسط قاضی 146
- باب 39 استحباب جدا سازی اصحاب دعوی 150
- باب 40 جواز حکم به ملکیت صاحب ید 155
- میآید: 160
- باب 41 چگونگی حکم بر غایب 160
- ارجاعات 160
- ارجاعات 162
- باب 42 عدم جواز حکم بر پایۀ نوشتۀ قاضی دیگر 162
- باب 43 جواز حکم بر مترافعین اهل کتاب 162
- ارجاعات 163
- باب 44 پارهای از قضاوتهای حضرت علی علیه السلام و پیامبر صلی الله علیه و آله و منصوبین آنها 163
- ارجاعات 177
- کتاب شهادات 178
- باب 1 وجوب پذیرش دعوت به تحمّل و ادای شهادت 179
- ارجاعات 184
- ارجاعات 184
- باب 2 وجوب اقامۀ شهادت برای اهل سنّت مگر در برخی موارد 184
- باب 3 شهادت اختیاری 185
- باب 4 جواز تصحیح شهادت 186
- ارجاعات 186
- باب 5 شهادت بر قائم مقام وکیل فوت شده در وقف 188
- باب 6 جواز شهادت بر پایۀ علم 188
- ارجاعات 190
- باب 7 حرمت شهادت به باطل [دروغ] 191
- میآید: 191
- ارجاعات 194
- باب 8 حکم شاهد به شهادت باطل [دروغ] 195
- میآید: 195
- ارجاعات 196
- میآید: 196
- باب 9 حکم شاهدی که از شهادتش رجوع کند 197
- باب 10 حکم شاهدان به زنا که همه یا برخی از آنان از شهادتشان رجوع کنند و مشهودٌ علیه کشته شود 198
- میآید: 198
- ارجاعات 198
- میآید: 199
- ارجاعات 199
- باب 11 حکم موردی که دو شاهد بر طلاق زنی شهادت دهند و او ازدواج میکند و شوهرش طلاق را انکار میکند 199
- ارجاعات 200
- باب 12 حکم مواردی که شاهدان به سرقت، قتل و زنا شهادت دهند و سپس از شهادت خود برگردند 201
- ارجاعات 202
- باب 13 حکم شهادت زن 202
- باب 14 حکم شهادت بر مکانی که مالک آن سالها غایب است و ... 203
- ارجاعات 203
- باب 15 حکم شهادت دروغ برای احقاق حقّ و حفظ جان و آبروی مومن 205
- باب 16 عدم جواز شهادت علیه تنگدست در فرض بیم از ستم طلبکار بر او 207
- باب 17 حکم شهادت بچهها 208
- باب 18 حکم شهادت بردگان «1» 210
- ارجاعات 210
- باب 19 حکم شهادت زنان 211
- میآید: 221
- ارجاعات 221
- باب 20 حکم شهادت اعضای خانواده علیه یکدیگر 222
- باب 21 حکم شهادت شریک علیه شریک و غیر او 224
- ارجاعات 224
- ارجاعات 225
- ارجاعات 226
- باب 23 عدم جواز شهادت اجیر برای اجیر کننده 226
- باب 22 جواز شهادت وصی برای میّت و وارث و علیه آن دو، مگر در مورد وصیّت 226
- میآید: 227
- ارجاعات 227
- باب 24 شرایط شاهد 228
- ارجاعات 237
- میآید: 238
- باب 25 حکم شهادت بادیهنشینان 239
- باب 26 عدم قبول شهادت زنازاده 239
- باب 27 حکم شهادت حاجیِ پیش افتاده در سفر حج که به چهار پایش ظلم کرده و نمازش را سبک شمرده است 241
- ارجاعات 241
- باب 28 عدم قبول شهادت فقیر متکدّی 242
- ارجاعات 242
- باب 29 عدم قبول شهادت قذف کننده و حدّ خورده شده و جواز شهادت آنها پس از توبه 243
- میآید: 245
- باب 30 جواز شهادت مسلمانان علیه سایر ملل ولی عکس آن جایز نیست 245
- ارجاعات 245
- ارجاعات 247
- میآید: 247
- باب 31 قبول شهادت غیر مسلم بر وصیّت در مورد ضروری 248
- باب 32 حکم شهادت نابینا، ناشنوا و لال 249
- ارجاعات 249
- باب 33 جواز شهادت بر زن در موردی که شناسایی شود 250
- ارجاعات 250
- باب 34 حکم شهادت بر شهادت مرد 251
- ارجاعات 253
- باب 35 قبول شهادت خواجه، ختنه نکرده و ناقص العضو 253
- گذشت: 254
- باب 36 حکم شهادت شهود به حدود ملک 254
- ارجاعات 256
- میآید: 257
- باب 38 اثبات حقِّ مالی به شهادت شاهد مرد و سوگند مدّعی یا به شهادت دو زن و سوگند مدّعی یا به شهادت یک مرد و دو زن 257
- ارجاعات 264
- ارجاعات 265
- باب 39 حکم شهادت دو عادل بر کفر کافر و جادوگریِ جادوگر 265
- باب 40 حکم شهادت بعضی از ورثه بر آزادی بردگان مملوکشان 266
- ارجاعات 266
- ارجاعات 266
- باب 41 حکم کسی که شهادت او را قضاتِ عامه قبول ندارند 266
- باب 43 حکم شهادت بر گناه، ربا و طلاق برخلاف سنّت 267
- باب 42 قبول شهادت کبوترباز و مسابقه دهنده با این شرط که فاسق نباشند 267
- ارجاعات 267
- باب 44 حکم شهادت بر زمینی که چیزی در آن دفن شده است 268
- باب 46 حکم شهادت بر شنیدههای گذشته در نَسَب، وفات، وقفها و ... 269
- باب 45 حکم پس گرفتن شهادت 269
- باب 47 حکم شهادت کسی که به همراه شاهد مورد وثوق، نزد حاکم شهادت میدهد 269
- کتاب حدود و تعزیرات 271
- فصل اول: بابهای احکام عمومی حدود 272
- باب 2 اجرای حدود بر عهدۀ حاکم اسلامی است 282
- ارجاعات 282
- ارجاعات 284
- میآید: 284
- باب 3 کسی که بر وی حدّی است، اجرای حدّ در حقوق الله نکند 285
- میآید: 287
- ارجاعات 287
- باب 4 اجرای حدّ مولا بر بندهاش و اینکه او را به اندازۀ گناهش بدون افراط، تعزیر کند 288
- ارجاعات 290
- ارجاعات 291
- باب 5 وجوب اجرای حدّ بر کافران، اگر آشکارا کار حرامی انجام دهند و از آنان نزد حاکمان مسلمان مرافعه کنند 291
- باب 6 اگر حدّی از حقّ الله نزد امام ثابت شد، اجرای آن واجب است ... 292
- ارجاعات 293
- باب 7 پس از رسیدن امام به ثبوت حدّ، کفالت و شفاعت در آن نیست و حکم شفاعت در غیر این صورت 293
- باب 8 عدم وجوب حدّ بر کسی که از روی جهل، جرم حدّدار مرتکب شود 295
- ارجاعات 295
- میآید: 295
- ارجاعات 297
- باب 9 عدم اجرای حدّ بر کسی که جرم حدّدار مرتکب شود و قبل از مؤاخذه توبه کند؛ 298
- باب 10 عدم اجرای حدّ بر مجنون و نائم 301
- ارجاعات 302
- میآید: 302
- باب 11 عدم حدّ به نفع کسی که حدّی علیه او نیست 303
- باب 12 حکم حدّ مریض، کور، گنگ، کر، مجروح، مستحاضه، حایض، نفساء و حامله 303
- باب 13 شرط بلوغ در وجوب حدّ 307
- ارجاعات 307
- ارجاعات 307
- میآید: 309
- باب 14 موارد عفو در حدود 309
- باب 15 حدّ تازیانه در زمستان و تابستان 312
- باب 16 عدم اجرای حدّ در سرزمین دشمن 314
- باب 17 حکم کسی که علیه خودش به حدّی اقرار میکند 314
- باب 18 حکم کسی که علیه خود به حدّی اقرار و پس از آن، انکار میکند 315
- باب 19 حکم اجرای حدود بر مرتکب جرمهایی که قتل هم از آن است 317
- باب 20 حکم به قتل در بار سوم بر کسی که دو بار حدّ بر او جاری شد و حکم به قتل دربار چهارم بر زانی و زانیه 318
- ارجاعات 318
- باب 22 حکم حضور انسان نزد کسی که به ظلم تازیانه میخورد یا کشته میشود 319
- ارجاعات 319
- باب 21 کراهت جمع شدن مردم برای نگاه کردن به حدّ خورنده 319
- باب 23 حکم ارث بردن حد 319
- باب 24 حکم دفع حدود با شبهه 320
- باب 25 حکم کتک زدن به ناحقّ مسلمان 321
- میآید: 321
- ارجاعات 321
- باب 26 رویۀ حضرت علی علیه السلام هر جمعه دربارۀ زندانها 322
- باب 27 نهی از اجرای حدود در مساجد و حرمها 322
- باب 28 آمرزش گناهان کبیرۀ حدّدار 322
- ارجاعات 322
- فصل دوم: بابهای حدّ زنا، قوّادی، استمنا [خودارضایی] و مباشرت جنسی با حیوان 323
- ارجاعات 329
- ارجاعات 332
- باب 3 حکم زنای محصن با کنیز زوجهاش ... 332
- باب 2 حکم زانی و زانیه که در عدّۀ طلاق یا پس از آن زنا کنند 332
- میآید: 332
- باب 4 تعریف محصن 334
- ارجاعات 334
- میآید: 334
- باب 5 احصان در بردگان 336
- ارجاعات 336
- باب 6 حکم احصان در فرض غیبت هر یک از زوجین 337
- ارجاعات 337
- باب 8 وقوع احصان و اثبات حکم رجم 339
- میآید: 339
- باب 7 مقدار مسافت سفری که شخص را از احصان خارج میکند 339
- ارجاعات 339
- ارجاعات 339
- ارجاعات 341
- باب 9 حکم زنای بالغ با نابالغ 342
- ارجاعات 343
- باب 10 کیفیّت و کمیّت شهادت به زنا 344
- میآید: 344
- ارجاعات 348
- میآید: 348
- باب 11 اثبات زنا با چهار بار اقرار 348
- ارجاعات 349
- باب 12 رجم زن حامله پس از وضع حمل و شیر دادن نوزاد 350
- باب 13 حکم قتل زانی به عُنف 351
- ارجاعات 352
- باب 14 حکم زانیهای که با اکراه و اضطرار زنا داد 352
- باب 15 حکم زانی با محارم 355
- میآید: 355
- ارجاعات 355
- ارجاعات 357
- باب 16 حکم کسی که با همسرش در عدّۀ طلاق یا پس از آن، مباشرت جنسی کند 357
- باب 17 کیفیّت تازیانه زدن در زنا و تبعید زانی 358
- ارجاعات 362
- باب 18 حکم قتل زانی در بار چهارم پس از سه بار تازیانه زدن 363
- باب 19 حکم کسی که در یک روز چند بار زنا کند 364
- ارجاعات 364
- باب 20 حکم زنا با کنیز در مواردی 364
- میآید: 364
- ارجاعات 367
- باب 21 حکم زانیه با برده 368
- باب 22 حکم مردی که همسرش را بفروشد 368
- میآید: 368
- ارجاعات 368
- ارجاعات 369
- باب 23 حکم زانیه که فرزند حاصل از زنا را بکشد 369
- باب 24 حکم زانیه که خود را به شکل کنیز مردی درآورد 370
- باب 25 حکم مرد نامحرم با زنی زیر یک روانداز 370
- باب 26 حکم دو مرد یا دو زن یا یک مرد و زن، چنانچه زیر یک روانداز برهنه باشند 371
- میآید: 374
- ارجاعات 374
- باب 27 حکم بردۀ زانی 374
- باب 28 حکم بردۀ مکاتب 377
- ارجاعات 377
- میآید: 377
- ارجاعات 379
- باب 29 حکم زانی که مدّعی جهل است و حکم ازدواج با زن شوهردار و عدّهدار 379
- ارجاعات 384
- باب 30 حکم کسی که صیغۀ عقد با زنی را فراموش و سپس با او آمیزش کند 384
- باب 31 حکم زنای مرد و زن دیوانه و کمعقل 385
- ارجاعات 385
- ارجاعات 386
- باب 32 حکم زنای مرد مسلمان با زن مسیحی و یهودی 386
- باب 33 حکم زنای مرد یهودی و مسیحی با زن مسلمان 387
- باب 34 باز داشتن مادر از ارتکاب زنا و ... 388
- باب 35 حکم کسی که با داشتن زوجۀ مسلمان، با زن کافر ذمّی ازدواج کند ... 388
- ارجاعات 388
- ارجاعات 389
- ارجاعات 389
- باب 36 حکم شهادت دو مرد و چهار زن بر زنای محصنه 389
- باب 37 حکم زنی که شهادت زنا علیه او داده شود و زنان به بکارت وی شهادت دهند 390
- ارجاعات 391
- باب 38 حکم عدم پرسش از زن زناکار از این که چه کسی با او زنا کرد و حکم او در صورتی که به کسی نسبت دهد 391
- میآید: 392
- ارجاعات 392
- باب 39 چگونگی اجرای حکم رجم 392
- باب 40 حکم زناکار در صورتی که از چالۀ اجرای حکم فرار کند 394
- ارجاعات 395
- باب 41 حکم کسی که در ماه مبارک رمضان زنا کند 395
- ارجاعات 395
- ارجاعات 396
- باب 42 حکم کسی که با مردهای، زنا یا لواط کند 396
- باب 43 حکم کسی که خودارضایی میکند 397
- ارجاعات 398
- باب 44 حکم کسی که با حیوان، آمیزش جنسی میکند 398
- باب 45 حدّ قوّاد 400
- ارجاعات 400
- ارجاعات 401
- فصل سوم: بابهای حدّ لواط و همجنسبازی مردان 402
- باب 3 حکم مردی که در رختخواب دیگری یافت شودو حکم دو مردی که زیر یک رختخواب یافت شوند 409
- میآید: 409
- ارجاعات 409
- باب 2 حکم محرمی که پسر جوانی را از روی شهوت ببوسد 409
- ارجاعات 409
- ارجاعات 410
- ارجاعات 411
- فصل چهارم: باب های حدّ مساحقه و همجنسبازی زنان 411
- باب 2 حکم موردی که مردی با همسرش آمیزش کند، سپس همسرش با دختر باکرهای مساحقه کند و باکره، حامله شود 412
- باب 3 حکم زنی که بکارت دختری را با دستش پاره کند ... 414
- ارجاعات 415
- فصل پنجم باب های حدّ قذف، حکم ناصبی، سابّ نبی صلی الله علیه و آله، امامان و سایر انبیا صلی الله علیه و آله 416
- ارجاعات 423
- باب 2 حکم قذف صغیر به کبیر و برعکس 424
- میآید: 424
- میآید: 425
- ارجاعات 425
- باب 3 گفتههایی که قذف بدان ثابت میشود یا نمیشود 425
- باب 4 اجرای حدّ قذف، متوقّف بر شکایت صاحب حدّ است 426
- ارجاعات 426
- باب 5 حکم کسی که به پسر زنی که زنا داد و اقرار کرد و حدّ بر او جاری شد، قذف کند 427
- ارجاعات 427
- میآید: 427
- باب 7 حکم قاذف به ملاعنه و قاذف فرزند ملاعنه و فرزند مغصوبه و فرزند مستکرهه 428
- باب 6 حکم کسی که پسر زن مسیحی یا یهودی را قذف کند 428
- ارجاعات 429
- ارجاعات 430
- باب 8 حکم موردی که زنی کنیزش را به شوهرش ببخشد و شوهر با او آمیزش کند و زن ابتدا انکار و سپس اقرار به هبه کند 430
- باب 9 حکم قاذفی که حدّ خورده ولی باز هم بر همان مورد قذف کند 431
- باب 10 حکم کسی که بر گروهی افترا زند 432
- باب 11 حکم شاهدهای چهارگانه که عدالتشان ثابت نشود و حکم شاهدهای سهگانه که شاهد چهارم در دادگاه حاضر نشود 433
- ارجاعات 433
- ارجاعات 434
- باب 13 حکم مردی که فرزند و مادرش را قذف کند و حکم فرزندی که پدرش را قذف کند 434
- باب 12 حکم شوهری که زنش را قذف کند یا بگوید که: «من تو را باکره نیافتم.» 434
- باب 14 چگونگی اجرای حدّ قاذف 435
- باب 16 حکم قذف مشرک بر مسلمان و عکس آن و قذف دیوانه 436
- ارجاعات 436
- ارجاعات 436
- باب 15 حکم مردی که به همسرش قذف و پس از آن خویش را تکذیب کند 436
- باب 17 حکم تقاذف دو نفر 438
- ارجاعات 438
- باب 18 حکم سبّ [دشنام] 439
- میآید: 442
- باب 19 حقّ مقذوف در بخشیدن قاذف 442
- ارجاعات 442
- میآید: 443
- باب 20 عدم سقوط حدّ قذف، با عفو بعضی از وارثان 443
- ارجاعات 443
- باب 21 حکم کسی که به نسب فرزندی اقرار و سپس آن را انکار کند 444
- باب 22 حکم کسی که به دیگری بگوید: با مادرت محتلم شدم 444
- ارجاعات 444
- ارجاعات 444
- ارجاعات 445
- باب 23 حکم وجوب قتل ناصبی و دشنام دهندۀ پیامبر صلی الله علیه و آله یا امامان یا سایر پیامبران صلی الله علیه و آله ... 446
- باب 24 عدم حدّ بر کسی که بدون قصد، قذف را مرتکب شود 451
- ارجاعات 451
- باب 27 حکم کسی که مردی را که در قلمرو کفر و ایمان نمیشناسد، قذف کند 452
- باب 25 حکم کسی که بگوید: یکی از این دو مرد زناکار است 452
- باب 26 حکم شوهری که به زنش بگوید: تو در زمانی که مشرک بودی، زنا میدادی ... 452
- باب 28 حکم دو نفر که یکدیگر را دشنام دهند ... 452
- فصل ششم: باب های حدّ مُسکر 453
- ارجاعات 459
- میآید: 460
- باب 2 حکم تازیانه زدن به شرابخوار 460
- باب 3 حکم کسی که در ماه مبارک رمضان شراب بخورد 460
- باب 4 حکم شرابخواری که جاهل به حکم شرابخواری، یا دیوانه بوده است 462
- باب 5 حکم خورندۀ شراب انگور و کشمش که دوبار بر او حدّ جاری شده است 463
- ارجاعات 463
- ارجاعات 465
- ارجاعات 466
- باب 6 ثبوت حدّ بر خورندۀ آبجو 466
- فصل هفتم: باب های حدّ سرقت 467
- ارجاعات 469
- میآید: 470
- باب 2 اندازۀ قطع دست سارق 471
- ارجاعات 474
- باب 3 ادلّۀ اثبات جرم سرقت 475
- ارجاعات 477
- باب 4 حکم اقرار سارق پس از زدن، شکنجه کردن یا ترساندن وی 477
- میآید: 478
- ارجاعات 478
- باب 5 حکم چهار بار سرقت متوالی سارق با فرض اجرای حکم در هر دفعه 479
- میآید: 488
- باب 6 حکم سارقی که دستش فلج یا به خاطر سرقت یا قصاص قطع شده باشد 488
- ارجاعات 488
- ارجاعات 489
- باب 7 حکم سارقی که دست چپش به اشتباه قطع شده باشد 489
- باب 8 شرایط اجرای حکم قطع دست سارق 490
- باب 9 حکم کسی که خانهای را جهت سرقت نقب زند و ... 492
- ارجاعات 492
- میآید: 492
- ارجاعات 493
- باب 10 حکم ربودن مال به طور آشکار 494
- ارجاعات 495
- باب 11 حکم جیببُر 496
- باب 12 حکم کسی که با سند جعلی، مالی را تصاحب کند 497
- ارجاعات 497
- باب 13 مسئولیت مدنی سارق 498
- ارجاعات 499
- ارجاعات 499
- باب 14 حکم کسی که الاغی را کرایه و به صاحب آن خیانت کرده است 499
- میآید: 499
- ارجاعات 500
- باب 15 حکم کسی که آدمربایی کند و او را بفروشد 500
- باب 16 حکم سارق پرنده 501
- باب 17 حکم سارق سنگ و میوه 501
- ارجاعات 503
- باب 18 حکم سارق غنیمت، خرمن و بیتالمال 503
- ارجاعات 505
- باب 19 حکم سارق در سال قحطی 505
- باب 20 حکم مستعیر که عاریه را برنمیگرداند 506
- باب 21 حکم سارق بودن کسانی که زکات، مهریۀ زنان و بدهیشان را نمیپردازند 507
- باب 22 حدّ نبّاش «1» 508
- باب 23 حکم سارقی که پیش از قطع دست، سرقت را تکرار کند 512
- ارجاعات 512
- باب 24 حکم تبعید سارق 513
- ارجاعات 514
- باب 25 حکم سارق اجیر 514
- میآید: 515
- ارجاعات 515
- باب 26 حکم توبه و عفو سارق 515
- باب 28 حکم مهمانی که سرقت کند 516
- باب 27 حکم بردن سارق نزد حاکم 516
- باب 29 حکم سارق غیربالغ 517
- ارجاعات 517
- ارجاعات 521
- باب 30 حکم بردۀ سارق 522
- میآید: 523
- باب 31 حکم سارق مرتد 523
- ارجاعات 523
- ارجاعات 524
- باب 33 شرکت در سرقت 524
- باب 32 ادلّۀ اثبات سرقت برده 524
- ارجاعات 524
- باب 36 رزق سارقان 525
- ارجاعات 525
- باب 35 سارقترین سارقان 525
- باب 34 حکم سارق دیوانه 525
- ارجاعات 525
- باب 37 نخستین سارقانی که در اسلام دستشان قطع شد 526
- باب 38 حکم سرقت در بنی اسرائیل 526
- باب 39 حکم قاتل زناکار محصن و قاطع دست سارق 527
- ارجاعات 527
- باب 40 حکم امام زمان (عج) دربارۀ قطع دست بنی شَیْبه 527
- فصل هشتم: بابهای حدّ محارب و مرتد؛ تأدیب و تعزیر 528
- ارجاعات 537
- باب 2 حکم مرتد فطری 537
- میآید: 537
- ارجاعات 541
- باب 3 حکم کودکی که یکی از والدینش مسلمان هستند 542
- باب 4 حکم مرتد ملّی 542
- باب 5 حکم زن مرتد 545
- ارجاعات 545
- ارجاعات 546
- باب 7 ادلّۀ اثبات کفر و ارتداد 547
- باب 6 حکم مرتد سارق 547
- ارجاعات 573
- باب 8- حکم زندیق، منافق و ناصبی 574
- میآید: 576
- ارجاعات 576
- باب 9- حکم غالیان و فرقۀ قَدَریه 577
- ارجاعات 583
- باب 10 حکم کسی که به پیامبر صلی الله علیه و آله دشنام دهد یا ادعّای پیامبری کند 584
- ارجاعات 585
- باب- 11 حکم کسی که برای بت، نماز گزارد 585
- ارجاعات 585
- ارجاعات 586
- باب 12 حکم جادوگر 586
- ارجاعات 587
- باب 14 حکم کسانی که زندانی یا حبس ابد میشوند 587
- باب 13 حکم کسی که به نام خدا تکدّی کند 587
- ارجاعات 590
- میآید: 591
- باب 16 حکم کسی که گوشت خوک یا مردار یا خون یا ربا میخورد و ربا را حلال میشمارد 592
- باب- 15 حکم کسی که حرم الهی یا نبوی را نجس کند 592
- ارجاعات 592
- ارجاعات 593
- باب- 17 حکم ادب کردن بچه و متعلّم 594
- ارجاعات 595
- باب- 18 حکم کسی که دیگری را هُل دهد و او بیفتد و خسارت ببیند 595
- ارجاعات 596
- باب- 19 اندازۀ تعزیر 596
- باب- 21 حکم کسی که با زنش در حال حیض و روزه، آمیزش جنسی کند 597
- باب- 20 حکم شاهد به شهادت دروغ 597
- باب- 22 حکم بردۀ مجرم که نیمی از او آزاد است 598
- باب- 23 عدم جواز برای زدن اجیر 598
- ارجاعات 598
- ارجاعات 599
- باب 25 حکم مردی که زوجهاش را بارها طلاق داده است 599
- باب- 24 مسئولیت مدنی کسی که حیوانی را بکشد یا مال کسی را تلف کند 599
- قرن سوم 600
- مآخذ و منابع جامع احادیث شیعه 600
- قرن چهارم 601
- قرن پنجم 602
- قرن ششم 603
- قرن هفتم 604
- قرن نهم 605
- قرن یازدهم 605
- قرن چهاردهم 605
- قرن دوازدهم 605
- قرن هشتم 605
- قرن دهم 605
باب 13 حکم قاضی در حالت خوف
اشاره
101- 45347- (1) حضرت امام سجّاد علیه السلام فرمود: «زمانی که در میان حاکمان ستم هستید، در همان احکام آنها قضاوت کنید و خودتان را به شکل بدی مشهود نکنید که کشته شوید و اگر به احکام ما رفتار کنید، برای شما بهتر است.»
متن همین روایت، در علل الشرایع: «امام صادق علیه السلام فرمود: آن زمان که در میان حاکمان ستم هستید، در مسیر احکام آنان حرکت کنید و خودتان را به بدی مشهود نکنید تا کشته شوید و اگر به احکام آنان [به شکل تقیه] رفتار کنید، برای شما بهتر است.»
(روشن است که آنچه در علل الشرایع آمده، اشتباه است؛ چرا که شیخ صدوق همان گونه که این روایت را در علل آورده، در کتاب من لا یحضره الفقیه مانند آنچه در تهذیب است، آورده است).
ارجاعات
گذشت
در روایات باب یکم از ابواب تقیه و باب سوّم و چهارم و پنجم، روایاتی که بر این مفاد دلالت دارد.
باب 14 حکم رشوه
اشاره
آنان بسیار به سخنان تو گوش میدهند تا آن را تکذیب کنند.
«1» بسیاری از آنان را میبینی که در گناه و تعدّی و خوردن مال حرام شتاب میکنند. چه زشت است کاری که انجام میدهند! چرا دانشمندان نصارا و علمای یهود آنها را از سخنان گناهآمیز و خوردن مال حرام نهی نمیکنند؟ چه زشت است عملی که انجام میدادند! «2»
102- 45348- (1) امام صادق علیه السلام فرمود: «رشوه در حکم، همان کفرورزی به خداست.»
______________________________
(1). مائده 5/ 42.
(2). نساء 4/ 62- 63.