- جلد سی و یکم 1
- سخن ناشر 4
- اعداد و نشانه‌های اختصاری 5
- اصل فقهی تعریف جرم و گناه 6
- مقدمه 6
- اشاره 6
- اصل فقهی تعیین مجازات و کفارات 7
- جرم و تجاوز به حقوق 7
- مجازات حبس در فقه شیعه 8
- مجازات بدنی و مالی 9
- علم قاضی و اثبات جرم 10
- ادله اثبات جرم و اجرای مجازات 10
- قرن دوم 11
- نقش بازدارنده مجازات 11
- منابع جلد سی و یکم 11
- قرن اول 11
- قرن سوم 12
- قرن چهارم 12
- قرن ششم 13
- قرن هفتم 13
- قرن پنجم 13
- قرن نهم 14
- قرن دهم 14
- آشنایی با مولفان منابع جامع احادیث شیعه جلد 31 14
- قرن دوم 14
- قرن چهاردهم 14
- قرن دوازدهم 14
- قرن سوم 15
- 3- ابراهیم بن محمد ثقفی (؟- 283 ق) 16
- 4- محمد بن حسن بن فروخ صفار (؟- 290 ق) 17
- 5- عبدالله اشعری قمی (؟- متوفی در عصر غیبت صغری) 18
- 6- حسین بن سعید اهوازی (؟-؟) 19
- قرن چهارم 19
- 8- علی بن ابراهیم قمی (؟- 329 ق) 20
- 9- شیخ کلینی (؟- 329 ق) 21
- 11- نعمان بن محمد تمیمی (259- 363 ق) 23
- 10- کشیّ (؟- حدود 340 ق) 23
- 12- شیخ صدوق (306 یا 307- 381 ق) 24
- 13- محمد بن محمد اشعث (؟-؟) 25
- 14- عبداللّٰه بن جعفر حمیری (؟-؟) 25
- 15- ابن شعبه (؟-؟) 26
- قرن پنجم 27
- 17- شیخ مفید (336- 413 ق) 28
- 18- سید مرتضی (355- 436 ق) 29
- 19- شیخ طوسی (385- 460 ق) 30
- قرن ششم 31
- 21- فضل بن حسن طبرسی (حدود 469- 548 ق) 32
- 22- عبدالواحد بن محمد تمیمی آمُدی (510- 550 ق) 33
- 23- ابن شهر آشوب (489- 588 ق) 33
- 25- احمد بن علی طبرسی (؟-؟) 34
- 24- تاج‌الدین شعیری (؟-؟) 34
- قرن نهم 35
- قرن هفتم 35
- قرن دهم 35
- قرن دوازدهم 37
- 30- مجلسی ثانی (1037- 1111 ق) 38
- قرن چهاردهم 40
- 32- حاج سید حسین بروجردی (1292- 1380 ق) 41
- تشکر و اعتذار 43
- منابع و مآخذ تحقیق 45
- اشاره 47
- کتاب قصاص 47
- فصل اوّل: قصاص نفس 48
- ارجاعات 59
- می‌آید: 60
- باب 2 حکم کسی که مؤمنی را به‌خاطر ایمانش بکشد و کسی که به دلیل خشم یا علتی دیگر بکشد و بیان توبۀ قاتل 61
- می‌آید: 65
- ارجاعات 65
- باب 3 حکم کسی که مؤمنی را عمداً بکشد 66
- می‌آید: 72
- ارجاعات 72
- باب 4 قتل عمد و شبه‌عمد و قتل خطائی 73
- باب 5 حکم خودکشی 77
- ارجاعات 77
- ارجاعات 79
- باب 6 حرمت کشتن انسان، فرزندش را از ترس فقر و ... 79
- می‌آید: 82
- ارجاعات 82
- باب 7 حکم کسی که روی دیگری می‌افتد و یکی از این دو یا هر دو کشته می‌شوند 82
- ارجاعات 83
- باب 8 حکم کسی که انسانی را روی دیگری هل دهد 83
- باب 9 حرمت شرکت در قتل حرام 84
- ارجاعات 88
- باب 10 حکم موردی که دو نفر یا بیشتر، یک نفر را بکشند 88
- می‌آید: 88
- ارجاعات 92
- باب 11 حکم موردی که بچه و زنی یا برده و زنی، مردی را بکشند 92
- می‌آید: 93
- ارجاعات 93
- باب 12 حکم کسی که دو نفر یا بیشتر را بکشد 94
- باب 13 حکم موردی که چهار نفر مست شوند و با هم نزاع کنند و دو نفر کشته و دو نفر مجروح شوند 94
- باب 14 حکم موردی که شش بچه در فرات باشند و یکی از آنان غرق شود و دو نفر علیه سه نفر شهادت دهند که این سه بچه را غرق کرده‌اند و آن سه نیز علیه آن دو شهادت دهند که آن دو آنها را غرق کرده‌اند 95
- باب 15 حکم کسی که مرد بی‌دستی را بکشد 96
- باب 16 حکم کسی که دو چشم مردی را درآورد و دو گوشش را ببرد، آن‌گاه او را بکشد 97
- باب 17 حکم کشتن مرد، زن را و عکس آن 97
- ارجاعات 97
- ارجاعات 102
- می‌آید: 102
- باب 18 حکم کسی که دیوانه‌ای را بکشد 103
- باب 19 کسی که با ارتکاب جنایت بر خویش حدّی را واجب ساخته یا در حالی که عاقل بوده، فردی را کشته و سپس عقلش را از دست داده است، حدّ بر او زده می‌شود 103
- باب 20 حکم موردی که مردی و پسری، در قتل مردی شریک باشند 104
- باب 21 حکم به قتل رساندن پدر، فرزندش را و به عکس 105
- ارجاعات 107
- باب 22 هرکس که تجاوز کند و در نتیجه به او تعدّی شود، حقّ قصاص ندارد و هرکس که از خویش دفاع کند، چیزی بر او نیست 107
- ارجاعات 108
- باب 23 کسی که برای کشتن یا زنا یا سرقت داخل خانۀ دیگری شود یا به مؤمنی هجوم برد، خونش هدر است و هر کس که به اصرار، زنی را به حرام دعوت کند و آن زن او را بکشد، چیزی بر زن نیست 108
- می‌آید: 108
- می‌آید: 110
- ارجاعات 110
- باب 24 اگر سارقی بر زن آبستنی وارد شود و با او آمیزش کند و جنین در شکم زن را بکشد و زن به مرد حمله کند و او را بکشد، چیزی بر زن نیست و دیۀ فرزندش بر خویشاوندان پدری سارق مقتول است 110
- باب 25 حکم موردی که زن، دوست خودش را به حجله راه دهد شوهر، آن دوست را بکشد و زن، شوهر را بکشد 111
- باب 27 کسی که قصاص یا حدّ او را بکشد، دیه و قصاص ندارد و هرکس که در مورد چیزی از حقوق مردم کشته شود، دیه‌اش از بیت‌المال داده می‌شود 112
- باب 26 حکم کسی که تجاوز کند به شخصی که خواب است و او بیدار شود و آن شخص را بکشد 112
- می‌آید: 113
- ارجاعات 113
- باب 28 حکم کسی که دستور دهد تا دیگری را بکشد و او هم اجرا کند 114
- باب 29 حکم کسی که مردی را نگه دارد و دیگری بیاید و او را بکشد و نفر سوم هم اینان را نگاهبانی کند و حکم کسی که قاتل را از چنگ ولیّ مقتول برهاند 116
- باب 30 ضمانت کسی که دیگری را شبانگاهان از منزلش خارج کند 118
- ارجاعات 118
- می‌آید: 118
- باب 31 حکم کسی که به مقامی برسد و مردی را بکشد 120
- باب 32 حکم کسی که خویشاوند قومی را بکشد 122
- باب 33 حکم کسی که بردۀ خویش را بکشد یا او را عقوبت دردناکی کند و حکم کسی که به کشتن بردگان عادت کرده باشد 122
- ارجاعات 125
- باب 34 حکم قاتل برده 125
- می‌آید: 130
- ارجاعات 130
- باب 36 حکم اقرار برده دربارۀ جنایتش 131
- باب 35 حکم به قتل رساندن دو برده یک آزاد را 131
- باب 37 حکم مدبِّر و امّ ولد جنایتکار 132
- ارجاعات 133
- می‌آید: 133
- باب 38 حکم امّ ولد [کنیز فرزنددار] قاتل مولایش 134
- ارجاعات 134
- باب 39 134
- باب 41 حکم برده‌ای که بردۀ دیگر، مولایش را می‌کشد 137
- ارجاعات 137
- باب 40 حکم بردۀ قاتل که آزاد شد 137
- می‌آید: 138
- ارجاعات 138
- باب 42 حکم مسلمان، اگر کافر یا ناصبی یا ذمّی را بکشد یا مجروح سازد 138
- می‌آید: 140
- ارجاعات 140
- ارجاعات 141
- باب 43 ثبوت قصاص بین یهودی، مسیحی و مجوسی 141
- باب 44 حکم مسیحی که مسلمان را بکشد 141
- ارجاعات 142
- باب 46 استحباب عفو قصاص 143
- باب 45 حکم کسی که کشته می‌شود و برادری شهرنشین و برادری بادیه‌نشین دارد 143
- باب 47 حکم موردی که بعضی اولیای دم عفو کنند و بعضی دیگر عفو نکنند 147
- ارجاعات 147
- ارجاعات 149
- باب 48 حکم موردی که مقتول، فرزندان بزرگ و کوچک یا غایب دارد 150
- باب 49 حکم مسلمانی که مسلمانی را بکشد و مقتول وارثی جز کافر ذمّی ندارد 150
- ارجاعات 151
- باب 51 حکم ولیّ دم که ضربۀ او جهت قصاص، قاتل را نکشد 152
- باب 50 حکم مقتول مدیون فاقد مال 152
- باب 52 حکم قاتل در تحویل به ولیّ‌دم یا ورثۀ او 153
- باب 53 حکم شاهدانی که از شهادت زنا یا سرقت یا طلاق برگردند یا خلاف شهادت آنها ثابت شود 157
- ارجاعات 157
- باب 54 حکم قاتلی که به ادّعای ورود غیرمجاز مقتول به منزلش یا به ادّعای زنا با همسرش دستگیر شود 158
- ارجاعات 161
- باب 55 سرکش‌ترین مردم بر خداوند 162
- می‌آید: 162
- ارجاعات 167
- باب 56 قصاص کردن بعضی از مردم بعضی را در روز قیامت 168
- بخش دوم: ادله اثبات جرم قتل 172
- ارجاعات 173
- می‌آید: 173
- باب 2 اثبات قتل با اقرار 173
- ارجاعات 174
- می‌آید: 175
- باب 3 جواز اقرار گرفتن از متهم به قتل 175
- ارجاعات 175
- باب 5 حکم اقرار به قتل از روی ترس که بعد آن، قاتل واقعی اقرار کند 176
- باب 4 حکم اقرار شخص به قتل دیگری و پس گرفتن آن 176
- باب 6 حکم موردی که شاهدان به قتل کسی شهادت دهند ولی دیگری به قتل اقرار کند 179
- ارجاعات 179
- باب 7 حکم مقتولی که قاتل آن معلوم نباشد 180
- باب 8 حکم مقتولی که در میان قبیله یا درِ خانۀ قومی و ... یافت شود 181
- ارجاعات 181
- ارجاعات 183
- می‌آید: 183
- باب 9 قسامه 184
- می‌آید: 193
- ارجاعات 193
- باب 10 بازداشت متّهم به قتل 194
- فصل دوّم: قصاص اعضای بدن 195
- ارجاعات 196
- باب 2 حکم قصاص اعضای بدن زن و مرد 197
- ارجاعات 199
- می‌آید: 199
- باب 3 حکم درآوردن چشم زن توسط مرد و برعکس 199
- ارجاعات 200
- باب 4 حکم کسی که عورات عده‌ای را می‌بیند و آنها او را مجروح می‌کنند یا چشمش را در می‌آورند 200
- ارجاعات 202
- باب 6 حکم برده‌ای که چشم آزاد را درآورد 203
- باب 5 حکم کوری که چشم بینا را درآورد 203
- ارجاعات 203
- باب 7 حکم انسان یک چشم که چشم انسان سالمی را درآورد و برعکس 204
- می‌آید: 204
- باب 8 حکم قصاص ضارب چشم 204
- ارجاعات 204
- باب 9 حکم جانی قطع گوش که قصاص شود و گوش خود را درمان کند 205
- باب 10 حکم قصاص بریدن دست 206
- باب 12 حکم موردی که فردی انگشتان کسی را ببرد و سپس دیگری کف دست او را قطع کند 207
- ارجاعات 207
- باب 11 حکم موردی که دو نفر دست یک نفر را ببُرند 207
- باب 13 حکم شکستن دست، اگر خوب شود و شکستن دندان بچه اگر بروید 208
- باب 15 حکم شاهدان دروغ عمدی در مورد سرقت 209
- باب 14 حکم لگد مال کردن شکم انسان 209
- باب 16 حکم جرح و قطع انسان آزاد، عضوی از برده را و عکس آن 210
- می‌آید: 211
- ارجاعات 211
- باب 17 حکم جنایت مکاتب 211
- باب 18 حکم جراحت های بردگان 211
- ارجاعات 212
- باب 19 حکم جراحت داخلی و دررفتگی استخوان و شکستن سر، که به پوستۀ مغز برسد 212
- باب 20 حکم کسی که از حدود الهی تجاوز کند 213
- می‌آید: 213
- ارجاعات 213
- اشاره 214
- کتاب دیات 214
- فصل اول: دیه‌ی نفس انسان 215
- ارجاعات 222
- می‌آید: 223
- باب 2 دیۀ قتل در ماه حرام 224
- ارجاعات 224
- ارجاعات 225
- باب 3 دیۀ سقط جنین توسط زن 225
- ارجاعات 226
- باب 5 دیۀ زن، نصف دیۀ مرد 226
- باب 4 مدت پرداخت دیۀ قتل خطایی و عمدی 226
- ارجاعات 226
- می‌آید: 227
- باب 6 حکم مسلمان مقتول در سرزمین شرک 227
- باب 7 دیۀ خنثی مشکل 229
- باب 8 دیه و حکم قتل ناصبی 229
- ارجاعات 230
- ارجاعات 231
- باب 10 دیۀ یهودی، مسیحی و مجوسی 231
- باب 9 دیۀ ولدالزّنا [زنازاده 231
- می‌آید: 234
- ارجاعات 234
- باب 12 دیۀ برده ... 235
- باب 11 دیۀ جنین زن ذمّی و دیۀ جنین حیوان 235
- می‌آید: 236
- ارجاعات 236
- باب 13 دیۀ سگ‌ها 237
- باب 15 حکم قاتل به قتل عمد که خود به قتل خطایی کشته شود و ... 238
- باب 14 قضیه فرستادن سپاه به قبیله خثعم توسط رسول خدا صلی الله علیه و آله 238
- باب 18 حکم کسی که توانایی پرداخت دیه را ندارد 239
- باب 16 حکم قاتل خطایی که منکر قتل شود «1» 239
- باب 17 حکم قاتلی که خبر از قتل مقتول ندهد 239
- فصل دوم: موجبات ضمان 240
- باب 3 حکم کسی که در ملک خود یا دیگری چاه بکند و شخصی در آن سقوط کند 241
- ارجاعات 241
- باب 2 عدم ضمان چاه و چهارپا و معدن 241
- باب 4 حکم کسی که به خانۀ قومی در آید و سگ آنان، او را زخمی سازد 242
- باب 5 حکم کسی که به دام شیر گرفتار شود و چند نفر را با خود بکشد و شیر آنان را بدرد 243
- باب 6 حکم موردی که شتری مردی را بکشد و ولیّ مقتول شتر را بکشد 245
- ارجاعات 246
- می‌آید: 246
- باب 7 حکم کسی که شخصی را روی دیوار بترساند یا سواره‌ای را بر مرکبش برماند و او بیفتد و بمیرد یا شکستگی پیدا کند 246
- باب 9 مسؤولیت صاحب حیوانی که بدون تعدّی و تفریط حیوانش انسانی را به قتل رساند 247
- باب 8 حکم کسی که برده‌اش را بر حیوان سوار کند و حیوان مردی را لگدکوب کند 247
- ارجاعات 247
- باب 10 جنایت حیوان سواری و مسؤولیت راکب آن 249
- ارجاعات 251
- باب 11 دفاع از خود و مسؤولیت ناشی از قتل حیوان 251
- باب 12 مسؤولیت صاحب حیوان و خسارتهای شب و روز حیوان 252
- باب 13 مسؤولیت دو سوار بر حیوان و جنایت حیوان 254
- باب 14 حکم برخورد دو سوار با یکدیگر و مردن یکی 255
- باب 15 مسؤولیت صاحب حیوانی که حیوانش، حیوان دیگری را بکشد 256
- باب 16 حکم کسی که قاطری را بکشد 258
- ارجاعات 258
- باب 17 حکم کسی که شتر شراکتی با دیگران را عقال کند و شتر صدمه ببیند 258
- باب 18 حکم کشنده‌ی خوک، شکننده‌ی بربط و طنبور و ... 259
- ارجاعات 260
- باب 19 حکم زنی که نذر کرده مهاری در بینی‌اش کنند و او را بکِشَند 260
- باب 20 حکم موردی که سه نفر در تخریب دیواری مشارکت کنند و تخریب دیوار یکی از آنها را بکشد 260
- باب 21 حکم موردی که دختری بر دختر دوم سوار شود و دختر سوم باعث کشتن دختر سوار شود 261
- باب 22 مسؤولیت کسی که به راه مسلمان ضرر برساند 262
- ارجاعات 263
- باب 23 مسؤولیت حامل چیزی که با حمل آن کسی را تلف کند 263
- باب 24 مسؤولیت کسی که به خاطر ناودان و فاضلاب منزلش به دیگری ضرر رساند 263
- باب 26 مسؤولیت پزشک، دامپزشک و ختنه‌گر 264
- باب 25 مسؤولیت کسی که دیگری را اجیر سازد و اجیر موجب ضرر شود 264
- باب 27 مسؤولیت کسی که بدون توجه، دیگری را به چاه افکند 265
- ارجاعات 265
- باب 28 سلب مسؤولیت هشداردهنده 267
- باب 29 حکم ضامن بودن دایه نسبت به کودک 268
- ارجاعات 269
- باب 30 حکم کسی که زن حامله‌ای را بترساند و او فرزندش را بیندازد و فرزند بمیرد 269
- باب 31 حکم سختگیری هر یک از زوجین بر دیگری 270
- باب 32 جهل به ولایت اهل‌بیت علیهم السلام بدتر از ارتکاب قتل 271
- ارجاعات 271
- باب 34 مسؤولیت کسی که در خانه‌ی دیگری آتش افروزد و خسارت زند 272
- باب 35 کسی که با زنش آمیزش و او را افضا «1» کند 272
- باب 33 حکم کسی که نابینایی را می‌ترساند تا محتاج راهنمایی شود 272
- ارجاعات 273
- باب 36 حکم کسی که چهارپای دیگری را بیابد تا به صاحبش برگرداند اما بدون تفریط تلف شود 274
- می‌آید: 274
- باب 37 حکم کسی که دیوار کج ملک خود را درست نمی‌کند و موجب خسارت می‌شود 274
- باب 39 مسؤولیت کسی که بی‌جهت حیوانی را بکشد یا درختی را قطع کند و ... 275
- باب 38 حکم صاحبان خانه‌هایی که تشنه‌ای از آنان آب طلبد ولی آنان به او آب ندهند تا بمیرد 275
- فصل سوم: دیۀ اعضای بدن 276
- باب 2 دیۀ اعضای بدن مرد و زن نسبت به یکدیگر 277
- می‌آید: 278
- ارجاعات 278
- باب 3 دیۀ اعضای بدن در کتاب فرائض حضرت علی علیه السلام 279
- باب 4 دیۀ تراشیدن موی سر زن و ازالۀ پردۀ بکارت 292
- ارجاعات 293
- می‌آید: 293
- باب 5 دیۀ پلک‌های چشم و ابرو 294
- ارجاعات 295
- باب 6 دیۀ چشم، نقص بینایی، نابینایی و ... 295
- ارجاعات 298
- می‌آید: 298
- باب 7 دیۀ چشم انسانِ یک چشم و ... 299
- باب 10 حکم کسی که چشم حیوانی را درآورد 301
- باب 8 دیۀ چشم کافر ذمّی 301
- باب 9 حکم کسی که چشم بچه‌ای را در آورد 301
- ارجاعات 301
- می‌آید: 301
- باب 11 دیۀ بینی 302
- ارجاعات 305
- می‌آید: 305
- ارجاعات 306
- باب 12 دیۀ گوش 306
- می‌آید: 307
- باب 13 دیۀ گونه، چهره، پیشانی، گیجگاه و سر 307
- می‌آید: 309
- ارجاعات 309
- باب 14 دیۀ دو لب 310
- باب 15 دیۀ دندان‌ها 311
- می‌آید: 311
- ارجاعات 311
- می‌آید: 315
- ارجاعات 315
- باب 17 دیۀ زبان 316
- باب 16 دیۀ دندان بچّه 316
- ارجاعات 317
- می‌آید: 317
- باب 18 دیۀ ریش، سبیل و موی سر مرد 317
- ارجاعات 319
- ارجاعات 319
- باب 19 دیۀ ترقوه و شانه 319
- باب 20 دیۀ بازو و آرنج 320
- باب 21 دیۀ دست، ساعد، مفصل و کف دست 322
- ارجاعات 324
- می‌آید: 324
- باب 22 دیۀ انگشتان دست و پا 325
- ارجاعات 329
- می‌آید: 330
- باب 23 دیۀ قطع دست و انگشت فلج 330
- ارجاعات 331
- باب 24 دیۀ ناخن 331
- ارجاعات 332
- باب 25 دیۀ بندهای انگشتان و انگشت شست 332
- ارجاعات 332
- باب 26 دیۀ سینه و دنده‌ها 334
- ارجاعات 335
- می‌آید: 335
- باب 27 دیۀ ستون فقرات 336
- ارجاعات 337
- باب 28 دیۀ پستان زن و مرد 337
- می‌آید: 337
- ارجاعات 337
- باب 29 دیۀ آلت تناسلی مرد 338
- ارجاعات 338
- می‌آید: 339
- باب 30 دیۀ بیضه، باد کردن بیضه، فتق، گوژپشتی و فتق ناف 339
- می‌آید: 341
- ارجاعات 341
- باب 31 حکم بریدن آلت تناسلی زن 341
- ارجاعات 342
- ارجاعات 342
- باب 32 حکم افضاء زن و دختر 342
- باب 33 حکم زنی که زن دیگری را افضا کند 343
- می‌آید: 343
- باب 34 دیۀ لگن و ران 344
- ارجاعات 344
- ارجاعات 345
- باب 35 دیۀ زانو، ساق و برآمدگی روی پا 346
- باب 36 دیۀ دوپا و یک پا 347
- باب 37 دیۀ قدم پا و انگشتان آن 348
- ارجاعات 348
- باب 38 دیۀ نطفه، علقه [خون بسته]، مضغه [گوشت جویده]، استخوان، جنین و ... 350
- ارجاعات 358
- می‌آید: 358
- باب 39 حکم کسی که زن حامله‌ای را بزند و زن، علقه یا مضغه یا جنین را بیندازد 359
- ارجاعات 361
- باب 40 دیۀ جنین کنیز و زن یهودی، مسیحی و مجوسی 362
- باب 41 حکم کسی که دخترش را بزند و او سقط کند و ... 362
- ارجاعات 362
- باب 42 حکم جنایت بر برده 363
- باب 43 دیۀ قطع سر میّت و ... 363
- ارجاعات 369
- باب 44 ارش خراش و کتاب حلال و حرام اهل بیت علیهم السلام 369
- می‌آید: 371
- ارجاعات 371
- فصل چهارم: دیۀ منافع 372
- ارجاعات 373
- می‌آید: 373
- باب 2 دیۀ اختلال گفتاری 373
- باب 3 دیۀ اختلال شنوایی 376
- ارجاعات 379
- می‌آید: 379
- باب 4 موارد جمع چند دیۀ کامل 379
- ارجاعات 380
- باب 5 حکم ضربه‌ای که عقل را زایل کند و حکم ضربه‌ای که موجب دو جنایت یا بیشتر شود و سپس شخص بمیرد 381
- باب 6 دیۀ کم‌سو شدن چشم 383
- باب 7 دیۀ سلسلة الْبول [تکرّر ادرار] و مدفوع 385
- ارجاعات 385
- باب 8 دیۀ از بین رفتن حیض زن 387
- باب 9 دیۀ بردن زهره و کژی گردن 387
- ارجاعات 387
- باب 10 تعداد قسامه در اثبات جنایت بر منافع و اعضای بدن 388
- باب 11 دیۀ نقص تنفس 389
- فصل پنجم: دیه شکستگی‌ها و جراحت‌های سر و صورت و بدن 390
- ارجاعات 396
- می‌آید: 396
- باب 3 ارش سیلی 397
- ارجاعات 397
- باب 2 مقایسۀ دیۀ جراحت‌ها بر مرد و زن 397
- باب 4 دیۀ شکستگی و جراحت در صورت و سر 398
- ارجاعات 399
- باب 5 دیه و قصاص در جراحت انگشتان 399
- ارجاعات 399
- باب 6 حکم سرایت بخشش جنایت بر عضو به دیه نفس 399
- ارجاعات 399
- باب 7 دیۀ جراحت‌ها و شکستگی‌های سر و صورت و بدن برده 400
- باب 8 حکومت در جراحتی که روایتی بر آن وارد نشده است 400
- ارجاعات 400
- باب 10 حکم موردی که مجنیٌ‌علیه در اثر جراحت یا شکستگی فوت کند 401
- باب 9 حکم گاز گرفتن 401
- باب 11 حکم بر جراحت 402
- ارجاعات 402
- فصل ششم: عاقله 403
- ارجاعات 406
- باب 2 حکم قاتل به قتل خطایی که قبل از پرداخت دیه بمیرد 406
- باب 3 حکم جانی که به قومی پناه برده و آنان به ولایت او اقرار کنند 406
- ارجاعات 406
- باب 5 حکم جنایت کافر ذمّی 407
- ارجاعات 407
- باب 4 دیۀ قتل خطایی جانی بیابان‌نشین و شهرنشین 407
- باب 7 حکم تازه مسلمانی که مرتکب قتل خطایی شود 408
- باب 6 حکم موردی که قاتل فرار کند 408
- ارجاعات 409
- باب 9 حکم کم‌عقل، دیوانه، بچّه و مست که مرتکب قتل شوند 409
- باب 8 حکم نابینایی که عمداً مردی را به قتل رسانده 409
- ارجاعات 410
- باب 10 حکم کسی که از مسؤولیت جنایت خویشاوندان خود، برائت جوید 410
- باب 11 حکم سارق زناکار که توسط زن زناشوندۀ حامله، کشته شود 411
- مآخذ و منابع جامع احادیث شیعه 413
- قرن دوم 413
- قرن اول 413
- قرن سوم 413
- قرن چهارم 414
- قرن پنجم 415
- قرن ششم 416
- قرن هفتم 417
- قرن هشتم 418
- قرن نهم 418
- قرن دوازدهم 418
- قرن چهاردهم 418
- قرن دهم 418
- قرن یازدهم 418
باب 10 بازداشت متّهم به قتل
489- 47729- (1) امام صادق علیه السلام فرمود: «پیامبر صلی الله علیه و آله پیوسته در اتّهام خون، شش روز زندانی می‌کرد. پس اگر اولیای مقتول بیّنه می‌آوردند [که حکم به دیه یا قصاص می‌کرد] وگرنه متّهم را آزاد می‌ساخت.»
490- 47730- (2) امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: «در اتّهام، زندان نیست؛ مگر دربارۀ خون و زندانی کردن پس از شناخت حقّ، ستم است.»