منابع فقه شیعه جلد 31 صفحه 242

631- 47871- (2) سماعه گوید: «از او [امام معصوم علیه السلام] دربارۀ مردی پرسیدم که چاهی را در خانۀ خود یا در زمین خویش می‌کند. حضرت فرمود: آنچه در ملک خویش می‌کند، ضمان ندارد. اما آنچه در راه یا در غیر ملک خود می‌کند، نسبت به کسی که در آن می‌افتد، ضامن است».

632- 47872- (3) امام باقر یا امام صادق علیهما السلام فرمودند: «هرکس چاهی بکند یا چیزی را در میان راهی از راه‌های مسلمانان- بی آن که حقّی داشته باشد- قرار دهد، او ضامن کسی است که در آن هلاک شود».

باب 4 حکم کسی که به خانۀ قومی در آید و سگ آنان، او را زخمی سازد

633- 47873- (1) برخی از یاران ما گفتند: «از امام صادق علیه السلام پرسیدم: گفتم: فدایت شوم! مردی به خانۀ مردی در آمده است. سگی در خانه به او پریده و او را زخمی کرده است. حضرت فرمود: اگر آن مرد دعوت شده بوده، صاحبان خانه باید ارش «1» این جراحت را بدهند ولی اگر دعوت نشده بوده و وارد شده است، چیزی بر آنان نیست».

634- 47874- (2) امام صادق علیه السلام فرمود: «امیرالمؤمنین علیه السلام دربارۀ مردی که بدون اجازه داخل خانۀ قومی شده و سگ آنان او را زخمی کرده است، حکم داد و فرمود: آنان ضامن نیستند ولی اگر بااجازۀ آنان در آمده است، ضامن هستند».

(1). دیۀ جراحت