منابع فقه شیعه جلد 31 صفحه 301

763- 48003- (11) در مورد چشم برقرار اگر نور و سوی آن تار شود، یک سوم دیه‌اش ثابت است.

ارجاعات

گذشت:

در باب پیشین، روایتی که با اطلاقش بر این مفاد دلالت دارد.

می‌آید:

در روایت هشتم از باب یازدهم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «در چشم ناقص، دیۀ کامل است.»

باب 8 دیۀ چشم کافر ذمّی

764- 48004- (1) برید عجلی گوید: «از امام صادق علیه السلام دربارۀ مسلمانی که چشم فرد مسیحی را کور کرده است، پرسیدم. حضرت فرمود: دیۀ چشم ذمّی چهارصد درهم است [این برای کسی است که دیۀ جانش هشتصد درهم است]».

باب 9 حکم کسی که چشم بچه‌ای را در آورد

765- 48005- (1) امیرالمؤمنین علیه السلام در مورد مردی که چشم فرزند خردسالش کور شد و پدر، دیۀ چشم را به آن کسی که بچه‌اش را کور کرده بخشید، حکم داد که جایز است.

باب 10 حکم کسی که چشم حیوانی را درآورد

766- 48006- (1) امام صادق علیه السلام فرمود: «هرکس چشم حیوانی [چهارپایی] را درآورد، بر او یک چهارم بهای حیوان ثابت است.»