منابع فقه شیعه جلد 31 صفحه 317

820- 48060- (4) ابوبصیر گوید: «بعضی از خاندان زراره از امام باقر علیه السلام دربارۀ مردی پرسیدند که زبان مرد گنگی را قطع کرده است. حضرت فرمود: اگر مادرش، او را در حالی که گنگ بوده زاییده است، بر او یک سوم دیه است و اگر زبانش پس از آن‌که سخن می‌گفته، دردی یا آفتی آن را از بین برده است، در این صورت بر کسی که زبان او را قطع کرده، یک سوم دیۀ زبانش است. حضرت فرمود: و همچنین است حکم در دو چشم و جوارح. حضرت فرمود: این چنین ما در کتاب علی علیه السلام آن را یافته‌ایم.»

821- 48061- (5) امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: «در زبان مرد گنگ، یک سوم دیه است.»

ارجاعات

گذشت:

در روایت یکم از باب سوم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «در زبان اگر از بن کنده شود، هزار دینار است.»

می‌آید:

در روایت یکم از باب سی و ششم، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «در زبان اگر قطع شود، دیۀ کامل است.»

و در روایات باب چهارم از ابواب دیات منافع، مناسب آن.

باب 18 دیۀ ریش، سبیل و موی سر مرد

اشاره

822- 48062- (1) امام صادق علیه السلام فرمود: «امیرالمؤمنین علیه السلام در مورد ریش که تراشیده شود و دیگر نروید، حکم به دیۀ کامل نمود ولی اگر رویید، یک سوم دیه ثابت است.»