منابع فقه شیعه جلد 31 صفحه 336

باب 27 دیۀ ستون فقرات

اشاره

876- 48116- (1) امام باقر علیه السلام فرمود: «امیرالمؤمنین علیه السلام دربارۀ مردی که ستون فقراتش شکسته شده بود و نمی‌توانست بنشیند، حکم داد که در آن دیۀ کامل است.»

877- 48117- (2) امام صادق علیه السلام فرمود: «امیرالمؤمنین علی علیه السلام در ستون فقرات حکم به دیۀ کامل داد.»

متن این روایت در من لا یحضره الفقیه به این صورت آمده است: «امیرالمؤمنین علی علیه السلام در مورد ستون فقرات اگر شکسته شود، حکم به دیۀ کامل داد.»

878- 48118- (3) در کتاب دعائم الاسلام آمده است: «امیرالمؤمنین علیه السلام در مورد ستون فقرات اگر شکسته شود و خوب نشود، حکم به دیۀ کامل کرد و همچنین اگر کج بگیرد یعنی خمیده شود، باز در آن دیۀ کامل است. ولی اگر بدون عیب درست شود، دیه‌اش صد دینار است.»

879- 48119- (4) امام صادق علیه السلام دربارۀ کمر اگر بشکند به گونه‌ای که شخص نتواند انزال منی کند، حکم به دیۀ کامل داد.

880- 48120- (5) امام صادق علیه السلام دربارۀ مردی که کمرش می‌شکند، فرمود: «در آن دیۀ کامل است و در دو چشم، دیۀ کامل و در یکی از دو چشم، نصف دیه است و در دو گوش دیۀ کامل و در یکی از دو گوش، نصف دیه است و در آلت مرد اگر حَشفه [سر آلت بالاتر از ختنه] و بالاتر از آن قطع شود، دیۀ کامل است و در بینی اگر نرمه قطع شود، دیۀ کامل و در دو لب، دیۀ کامل است.»

881- 48121- (6) در کتاب مُقنِع آمده است: «کمر اگر بشکند و صاحب آن نتواند بنشیند، دیۀ کامل است.»