منابع فقه شیعه جلد 31 صفحه 345

دیۀ شکاف برداشتن ران چهار پنجم دیۀ شکسته شدن آن یعنی صد و شصت دینار است و اگر زخمی باشد که خوب نشود، دیه‌اش یک سوم دیۀ شکسته شدن ران یعنی شصت و شش دینار و دو سوم دینار و دیۀ جراحتی که سفیدی استخوان را نشان دهد، یک چهارم دیۀ شکسته شدن ران پنجاه دینار است و دیۀ جابه‌جایی استخوان‌های ران، نصف دیۀ شکسته شدن آن صد دینار است و دیۀ سوراخ شدن عمیق ران یک چهارم دیۀ شکسته شدن آن یعنی پنجاه دینار است.»

909- 48149- (2) امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «بالای ران اگر بشکند و بی‌عیب جوش بخورد، دیه‌اش دویست دینار است و در شکاف برداشتن ران صد و شصت دینار است.»

910- 48150- (3) امام صادق علیه السلام فرمود: «در مورد ران اگر بشکند و بی‌عیب جوش بخورد، دویست دینار است و اگر کج شود، در آن یک سوم دیه است.»

911- 48151- (4) در کتاب فقه الرّضا علیه السلام آمده است: «اگر بالای ران [لگن] بشکند و بدون کجی وعیب جوش بخورد، یک پنجم دیۀ پا دویست دینار است و اگر بالای ران شکاف بردارد، چهارپنجم دیۀ شکسته شدن ران است و اگر سفیدی استخوان بر اثر جراحت آشکار شود، یک چهارم دیۀ شکسته شدن بالای ران است و اگر استخوان‌هایش جابه جا شود، صد وهفتاد و پنج دینار است و دیۀ جدا شدن بالای ران سی دینار است و اگر کوبیده شود و کج جوش بخورد، یک سوم دیۀ انسان است.»

912- 48152- (5) در کتاب فقه الرّضا علیه السلام آمده است: «دیۀ دو ران، هزار دینار است. دیۀ هر کدام از این دو پانصد دینار است و اگر ران بشکند و بدون کجی و عیب جوش بخورد، یک پنجم دیۀ پا دویست دینار است و اگر ران کج شود، دیه‌اش یک سوم دیۀ انسان است و دیۀ شکاف برداشتن ران، چهار پنجم دیۀ شکسته شدن آن است و اگر زخمی باشد که خوب نمی‌شود، پس یک سوم دیۀ شکسته شدن ران است و جراحتی که سفیدی استخوان را آشکار سازد، یک چهارم دیۀ شکسته شدن ران است.»

ارجاعات

می‌آید:

در روایت یکم از باب هفتم از ابواب دیات منافع، فرمودۀ امام معصوم علیه السلام که: «مردی استخوان بالای رانش شکسته شده و دیگر اختیار نشیمنگاه خود را ندارد [قوّه‌ی ماسکه‌ی خود را از دست داده و نمی‌تواند مدفوع خود را نگاه دارد]. چه اندازه دیه‌اش است؟ حضرت فرمود: دیۀ کامل.»