صراط‌النجاة صفحه 106

بنا بر احتیاط.

مسأله 439- در نماز آیات مأموم فهمید که امام بعضی از سوره که بنا داشت بخواند فراموش کرد

و رکوع رفت، مأموم قصد فرادی کند و خود [1] حمد و سوره بخواند و تمام کند. [2]

مسأله 440- مأموم در رکوع اول هر رکعتی از دو رکعت نماز آیات به امام اگر برسد

درک جماعت کرده و الّا فلا.

مسأله 441- در نماز آیات پیش از هر رکوع و بعد از هر رکوع تکبیر مستحب است،

مگر بعد از رکوع پنجم که «سمع اللّه» با تکبیر مستحب است.

مسأله 442- در نماز، گریه بر حضرت امام حسین علیه السّلام بی اختیار [3] ضرر ندارد،

اما با اختیار در آن [4] محتاج به تأمل است.

مسأله 443- لباس غیر ساتر عورت هر گاه جای خودش باشد [5] و نجس باشد

‌به نجاست غیر [6] حرام گوشت، نماز به آن صحیح است.

مسأله 444- هر گاه شخص رفت به سجده، هنوز پیشانیش به مهر نرسیده شک کرد

‌که طمأنینه بعد از رکوع را به جا آورده‌ام یا نه، احتیاطا [7] بر گردد و به جا آورد.

مسأله 445- هر گاه بعد از نماز دویّم یقین کرد که یک رکعت از این دو نمازش کم شده‌

و نمی‌داند از کدام نمازش هست، اگر بعد از نماز دویّم منافی به جا [8] نیاورده باشد،

[1] (یزدی) و جایز است همان بعض را بخواند و برود به رکوع، به قصد فرادا یا جماعت. [2] (میرزا) علی الاحوط. [3] (شیرازی) در فرق، تأمل است. [4] (یزدی) اقوی عدم جواز است. [5] (یزدی) بلکه نباشد هم، چنین است. (خراسانی) بلکه مطلقا علی الاقوی. [6] (خراسانی) بلکه حرام گوشت و لکن عین نجاست نباشد. [7] (یزدی) اقوی عدم رجوع است.

[8] (صدر) و اگر منافی که عمدا و سهوا منافی است و یا عمدا منافی است و عمدا به جا آورده باشد