صراط‌النجاة صفحه 112

مسأله 467- هر گاه قیام به راه رفتن را می‌تواند و نشستن به قرار،

نشستن را اختیار کند. [1]

مسأله 468- اگر بعضی نمازش را ایستاده می‌تواند بکند،

ایستاده را مقدم [2] بدارد هر جا که عاجز شد بنشیند و اگر در بین قرائت باشد ساکت شود وقتی که نشست و قرار گرفت از همان جا شروع کند به خواندن و هم چنین اگر نشسته باشد و بتواند بر خیزد، بر خیزد و اگر قرائت را هم تمام کرده باشد قیام را به جا آورد و به رکوع رود.

مسأله 469- از ایستادنی که مرتبه اعلی است اگر عجز حاصل شود،

تنزل کند به مرتبه ادنی بالنسبه به خودش تا به پشت خوابید و از آخر مرتبه عرفی که به پشت خوابیدن است هر گاه قدرت به هم رساند به اعلی بیاید تا به ایستادن و اگر در هر مقام به تکلیف خود عمل نکند نمازش باطل است.

[1]- (یزدی) و احوط جمع است.

[2] (صدر) مطلقا معلوم نیست.