صراط‌النجاة صفحه 125

فصل 27 در اوقات نماز است‌

مسأله 502- وقت مختص به نماز ظهر، اول زوال است‌

و زوال شناخته می‌شود به نصب کردن سیخی در زمین، مثلا اگر سایه آن کم می‌شود ظهر نشده و اگر زیاد می‌شود ظهر شده آن وقت به قدری که نماز ظهر بشود مختص ظهر است و به قدری که نماز عصر بشود تا مغرب مانده آن وقت مختص نماز عصر است و در ما بین مشترکند ظهر و عصر.

مسأله 503- اول وقت فضیلت نماز ظهر، اول زوال است‌

و آخر آن سایه که زیاد می‌شود از شاخص به قدر شاخص شود و از افضل است به جای آوردن نماز ظهر در وقتی که سایه شاخص که مقدار قامت آدمی است زیاد شود مقدار دو قدم که دو سبع شاخص است که یک ذراع می‌شود.

مسأله 504- اوّل وقت فضیلت عصر این است که سایه زاید از شاخص مثل شاخص شود

بنا بر احوط و آخرش این که سایه زاید دو مثل شاخص شود اگر چه قوی است قول به فضل نماز عصر در وقتی که سایه شاخص از چهار قدم زیاد شود.

مسأله 505- وقت اجزایی عصر دو وقت است:

یکی پیش از فضیلتش [1] و یکی

[1]- (یزدی- میرزا) محل تأمل است: وجه تأمل آن که احتمال قوی است که فضیلتش از فراغ از ظهر است تا وقتی که او را وقت دویّم اجزاء قرار دادند.