صراط‌النجاة صفحه 143

مسأله 585- اگر در بین نماز حایل به هم رسد و بماند،

نماز به جماعت باطل است و اگر بگذرد مثل حیوانی یا آدمی ضرر ندارد.

مسأله 586- باید جای ایستادن امام زیادتر از یک شبر متعارف بلندتر از جای مأموم نباشد علی الاحوط،

اما سراشیب تدریجی باکی نیست و بلندتر بودن جای مأمومین از جای امام ضرر ندارد.

مسأله 587- جایز نیست جماعت به دور بودن مأموم از امام یا از مأمومین این قدر که دوری بسیاری باشد،

‌لکن احوط این است که از جای ایستادن امام تا جای سجده مأموم بیشتر از یک ذرع شاه تخمینا فاصله نباشد و هم چنین بین صفوف مأمومین و اگر در بین نماز فاصله حاصل شود زیاده از قسم مذکور، قصد فرادی کند بنا بر احوط.

مسأله 588- وقتی که فرادی شدند

دیگر عدول به جماعت نمی‌توانند [1] کرد.

مسأله̠589- جایز نیست که مأموم پیشتر از امام بایستد،

بلی در هر حالت مأموم قدری پست‌تر [2] از امام باشد حتی در سجود هم کفایت می‌کند.

مسأله 590- شخص در جماعت اگر قصد اقتدا نکند

و حمد و سوره نخواند یا سکوت طویل بشود باطل است نمازش، اگر چه شرط آن نماز هم به جماعت کردن نباشد، مثل یومیه.

مسأله 591- باید به شخص عادل واحد اقتدا کرد

و اگر فاسق بداند یا نشناسد او را اقتدا کند گنه کار و نمازش باطل است.

مسأله 592- اگر علم حاصل کند که امام حالی دارد که گناه کبیره را نمی‌کند

و اصرار بر صغیره و بی اعتنایی در دین ندارد یا به حسن ظاهرش مظنه حاصل می‌کند که حالتی در او است که منع می‌کند او را از مرتکب شدن گناه کبیره و بی اعتنایی در دین ندارد، یا این که دو عادل خبر به حال او بدهند و مظنّه حاصل

[1]- (نجفی) علی الاحوط. [2] (یزدی) و اقوی جواز مساوات است و احوط ترک آن است.