صراط‌النجاة صفحه 144

می‌کنی یا جمعی از معتبرین در دین اقتدا کنند به او و مظنّه یا علم [1] حاصل کنی به عدالتش، اقتدا کن.

مسأله 593- اگر اقتدا به امام حاضر کردی که عادل می‌دانستی‌

و بعد معلوم شد که آن که منظور بود غیر او است اما این هم عادل است، نمازش صحیح است و اگر به شخص معین به اسم اقتدا کردی به گمان آن که حاضر است بعد معلوم شد که غیر او است، اگر چه او را هم عادل بدانی نمازت باطل است، اگر چه در بین نماز هم باشی.

مسأله 594- اگر در بین نماز عذری از برای امام به هم رسد،

مأموم باقی نمازش را عدول به امام دیگر می‌تواند کرد، بنا بر اقوی.

مسأله 595- جایز است از برای مأموم در حال اختیار عدول به فرادی کند،

اگر چه در اوّل هم قصدش باشد که در دو رکعت آخر عدول به فرادی [2] کند.

مسأله 596- از مأمومین ساقط است حمد و سوره‌

‌در رکعت اول و دویّم، خصوص در صلاة جهریّه که صوت امام را بشنود، بلی اگر نشنوند اصلا، به نیّت [3] قربت مطلقه بخواند حمد و سوره را و اگر نخواند هم ضرر ندارد و اگر صلاة اخفاتیه باشد مستحب است به ذکری مشغول شوند مثل سبحان اللّه و الحمد اللّه و صلوات و اولی تسبیح است.

مسأله 597- اگر امام در قنوت باشد که مأموم تکبیر بگوید

مستحب است متابعت کند به خواندن قنوت، لکن نه به قصد جزئیت و هم چنین در تشهد متابعت کند، اما نشستن به تجافی احوط است، در رکعت دویّم خودش قرائت را اخفات بخواند اگر چه صلاة جهریه هم باشد و در رکعت آخر امام اختیار دارد، می‌خواهد متابعت کند تا سلام واجب به عمل آید و اگر نمی‌خواهد سر از سجده که بر داشت

[1]- (میرزا) در اکتفا به مظنّه بدون حصول وثوق اشکال است. (خراسانی) بلکه به حصول وثوق ایضا. [2] (میرزا) گذشت حکم این [مسأله 547]. [3] (یزدی) بلکه به قصد جزئیت هم می‌تواند بخواند.