صراط‌النجاة صفحه 145

بر خیزد و نمازش را تمام کند.

مسأله 598- جایز نیست عمدا تقدیم افعال نماز خود را از افعال نماز امام،

چنانچه جایز نیست تأخیر افعال نماز خود را از افعال نماز امام عمدا به تأخیر فاحش و اگر عمدا چنین کرد گنه کار است و نماز جماعت کردن او صحیح است [1] و احوط نیت انفراد است و احوط [2] از آن اعاده نماز است و اگر سهوا چنین کند مثل آن که پیش از امام به رکوع رود، مثلا اگر ممکن باشد یک مرتبه ذکر واجب رکوع را بگوید و الّا یک سبحان اللّه بگوید احتیاطا، و راست شود و با امام رکوع رود و ذکر واجب رکوع را بگوید، نمازش صحیح است هر چند احوط اعاده نماز است در صورتی که پیش از امام از رکوع سهوا راست شد و متابعت کرد و هر گاه تا رفت بر گردد و متابعت کند، امام به او رسید، ضرر ندارد و اما اگر عمدا بماند و متابعت نکند گنه کار است و اقوی صحت و احوط اعاده نماز است.

مسأله 599- متابعت در اقوال واجب نیست،

مگر آن که بشنود [3] صوت امام را که احتیاط [4] متابعت کردن است و اما اگر سهوا چیزی از تشهد پیش افتاد همان را به قصد قربت اعاده کند.

مسأله 600- واجب است تکبیرة الاحرام را بعد از امام بگوید

و هم چنین است سلام [5] واجب و اما هر گاه سلام را عمدا پیش از امام بگوید، احتیاطا نماز را اعاده کند [6] مگر آن که قصد فرادی کند و بگوید و اگر سهوا پیشتر بگوید احتیاطا بعد از

[1]- (میرزا) در بقای اقتدا با تقدّم عمدی مطلقا و تأخر فاحش اشکال است و احوط انفراد است، چنانچه مذکور است در متن. [2] (نجفی) ترک این دو احتیاط را ننماید. [3] (میرزا) اختصاص به شنیدن ندارد بلکه از هر طریق که علم به اقوال امام داشته باشد، متابعت احوط است. [4] (یزدی) لکن واجب نیست. [5] (یزدی) وجوب بعدیّت در سلام معلوم نیست و در احتیاط مذکور هیچ یک واجب نیست. [6] (خراسانی) محتاج به اعاده نیست.