صراط‌النجاة صفحه 170

نکرده می‌تواند باز قصد روزه کند، خلاف روزه معیّن.

مسأله 719- اگر روزه قضاء دارد بلکه هر روزه واجبی، [1] حتّی استیجاری، روزه مستحبّی نگیرد،

اگر چه در زمانی باشد که روزه واجبی را نتواند [2] بگیرد، [3] مثل سفر.

مسأله 720- هر گاه نماز خفتن را فراموش کرد،

[4] یا خواب رفت تا نصف شب، روزه آن روز بر او واجب [5] است و اگر به جهت عذری یا فراموشی نگرفت، احتیاطا قضایش را بگیرد.

مسأله 721- کفاره شصت مدّ، هر مدّی را به یک فقیر باید داد،

امّا کفّاره قضاء رمضان که با قدرت [6] نگرفت تا رمضان دیگر، چند مدّ را به یک فقیر می‌توان داد.

مسأله 722- ضعیفه در حالتی که باید احتیاط کند به عمل مستحاضه‌

و تروک حایض، اگر روزه‌اش را خورد، کفّاره ندارد.

مسأله 723- شخص در شب جواهری را مثلا فرو برد

‌که واجب باشد اخراج آن، باید در روز روزه قی کند، اگر بیرون آورد که صدق قی نکند ضرر ندارد و الّا قضاء روزه را بگیرد.

مسأله 724- هر گاه زنی جاهله بود که جماع غیر انزال مفطر است،

دیگران گفتند که مفطر نیست، قضاء واجب است، احوط [7] نیز کفّاره است و اگر به جبر شوهر تن به جماع در داد کفّاره او بر شوهر است.

[1]- (میرزا- یزدی) در صورت صوم استیجاری مانعیّت معلوم نیست. [2] (یزدی) با فرض نتوانستن، اقوی جواز است لکن در سفر جایز نیست. [3] (میرزا) اگر قادر نباشد بر واجب. [4] (یزدی) مناط خواب رفتن از نماز عشاء است تا نصف شب، نه هر طور ترک شود و اقوی عدم وجوب صوم است اگر چه احوط است. [5] (میرزا) اگر فراموش کرد احوط است. (خراسانی) بلکه اقوی عدم وجوب است. [6] (یزدی) با استمرار مرض تا رمضان دیگر و هم چنین است مدّ شیخ و شیخه و نحو آنها. [7] (یزدی) لکن واجب نیست.