صراط‌النجاة صفحه 171

مسأله 725- ضعیفه مثلا نذر کرد که فلان روز معیّن را روزه بگیرد،

یا نماز معیّنی بکند عذری به هم رساند که نتوانست به جا آورد، باید احتیاطا قضاء کند.

مسأله 726- صوم بر چهار قسم است:

واجب و مستحب و حرام و مکروه، امّا واجب بر دو قسم است: اصلی و عارضی، اما اصلی، مثل ماه مبارک است و عارضی، مثل نذر و شبه آن.

مسأله 727- روزه ماه مبارک رمضان و عارضی معیّن دو وقت نیت دارند:

اختیاری و اضطراری، اختیارش از اول شب تا آخر شب و داعی کفایت می‌کند و اخطار لازم نیست و اما وقت اضطراری تا زوال است در صورتی که فراموش کرد روزه آن روز را تا پیش از ظهر هر گاه به خاطرش آمد و مفطری به عمل نیاورده باشد، می‌تواند قصد روزه کند.

مسأله 728- هر گاه در شب اول ماه مبارک یا در بین ماه قصد روزه تمام ماه را بکند،

کفایت می‌کند و احوط [1] باز در هر شب تجدید نیت است.

مسأله 729- هر گاه شب آخر شعبان مشتبه باشد به اول رمضان،

نیّت آخر شعبان یا واجب دیگر کند، اگر بعد معلوم شد که رمضان بوده از رمضان حساب می‌شود.

مسأله 730- هر گاه در رمضان نیّت روزه غیر رمضان کند عمدا،

‌از هیچ یک حساب [2] نمی‌شود، اگر چه مسافر هم باشد و جاهل به حکم هم باشد و عالم شود قبل از زوال در هر صورت تجدید نیّت رمضان نمی‌شود و صحیح نخواهد بود و هم چنین است نذر معیّن و شبه آن.

مسأله 731- امّا غیر رمضان از روزهای دیگر هر یک که باشد،

باید که تعیین کند، بلکه قضاء رمضان و مستحبّی را هم، مثل ایّام البیض مثلا باید تعیین کند احتیاطا. [3]

[1]- (میرزا- یزدی) این احتیاط ترک نشود. [2] (شیرازی) اگر قصد صوم استیجار نموده مشکل است. [3] (یزدی) بلکه اقوی وجوب تعیین است، بلی تعیین اجمالی کفایت می‌کند.