صراط‌النجاة صفحه 175

ندارد و اگر چیزی از حلق بیرون آورد که صدق قی نکند، ضرر ندارد.

دهم: باقی ماندن بر جنابت است تا صبح صادق عمدا و روزه منعقد نمی‌شود مطلقا [1]، چنانچه منعقد نمی‌شود روزه قضاء شهر رمضان با بقاء بر جنابت تا صبح به غیر عمد ایضا، و در روزه واجب معین بقاء بر جنابت به غیر عمد ضرر ندارد و اما واجب غیر معین و مستحبی انعقادش در اینجا، یعنی بقاء بر جنابت تا صبح به غیر عمد محل نظر و تأمّل است.

مسأله 746- روزه متتابع کفاره،

مثلا به جنابت غیر عمدی [2] یا حیض یا نفاس یا عذر شرعی دیگر بهم نمی‌خورد.

مسأله 747- هر گاه شخص فراموش کند غسل جنابت یا حیض [3] یا نفاس را و چند روز را روزه بگیرد و خاطرش آید،

صحیح نیست، مثل نمازش که قضاء دارد روزه را هم قضاء کند و اگر روزه معین یا رمضان بوده، قضایش بگیرد و کفاره ندارد.

مسأله 748- هر گاه می‌دانست که وقت به قدر غسل یا تیمم نمانده‌

و خود را جنب کرد، هم چنان است که عمدا با جنابت صبح کرده.

مسأله 749- هر گاه وقت به قدر تیمم مانده باشد،

خود را که جنب کرد، معصیت کرده تیمم کند و روزه بگیرد و احوط آن است که قضایش را هم بگیرد.

مسأله 750- هر گاه در بین روز محتلم شود

ضرر ندارد به روزه‌اش و واجب نیست مبادرت به غسل، اگر چه احوط است، امّا حایض و نفساء هر گاه پیش از صبح پاک شوند حکم جنب [4] دارند در وجوب غسل و فساد روزه بدون غسل.

مسأله 751- هر گاه محتلم شد در شب بیدار شد

و باز خوابید به قصد بیدار شدن

[1]- (میرزا) این اطلاق حتی در مستحب محل تأمل و اشکال است. [2] (یزدی) بلکه به عمدی نیز، چنانچه معلوم شد. [3] (یزدی) اقوی اختصاص این حکم است به جنابت و به شهر رمضان، پس در غیر آن صحیح است. [4] (خراسانی) علی الاحوط.