صراط‌النجاة صفحه 178

مسأله 762- هر گاه به مال غصب یا به حرامی، مثل زنا و غیره افطار کند،

‌در روزه معین [1] کفاره جمع خالی [2] از قوت نیست و هر گاه در یک روز چند مفطری پی در پی به عمل آورد، مثل الکل و شرب و جماع و استمناء و کذب، مثلا تکرار کفاره [3] خالی از قوت نیست.

مسأله 763- هر گاه مسافر پیش از رسیدن به حدّ ترخص افطار کند،

کفاره بر او واجب است اگر چه بعد عذری روی دهد که باید افطار کند یا از حدّ ترخص خارج شود.

مسأله 764- هر گاه شخص بداند که رمضان است و افطار کند

و حلال بداند مرتد است و اگر حلال نداند حاکم شرع بیست و پنج تازیانه بر او بزند و دفعه دویّم هم چنین و دفعه سیّم باید او را بکشند، بنا بر قول قوی و احوط قتل او است در مرتبه چهارم.

مسأله 765- هر گاه مردی به اکراه [4] جماع کند

با زن خود در روز رمضان و هر دو روزه باشند مرد دو کفاره باید بدهد و پنجاه تازیانه بخورد و اگر زن راضی باشد هر دو کفاره خود و بیست و پنج تازیانه خود را متحمل شوند و اگر در بین جماع ضعیفه راضی شود، احوط آن است که سه کفاره [5] بدهند، دو کفاره مرد و یک کفاره زن.

مسأله 766- هر گاه شخص قدرت بر هیچ یک از کفارات را ندارد،

هیجده روز متوالی روزه بگیرد و اگر بر آن هم قدرت [6] ندارد مدهای طعام بدهد بر فقراء به قدر طاقت، علی الاحوط و هر گاه جمع کند هر دو را، نهایت احتیاط است و هر گاه

[1]- (خراسانی) اگر در رمضان باشد، در غیر رمضان علی الاحوط.

[2] (صدر) گذشت که احوط است [مسأله 706]. [3] (یزدی) اقوی عدم تعدد کفاره به تکرر موجب در غیر جماع. [4] (میرزا- یزدی) یعنی مرد و زن را اکراه نماید. [5] (خراسانی) و اقوی کفایت دو کفاره است از هر یک یکی. [6] (یزدی) اقوی تخییر است لکن احتیاط به جمع ترک نشود مهما أمکن.