صراط‌النجاة صفحه 180

نداشته باشد و سرمه در چشم کشیدن و امثال آن، اگر چه طعم آن به حلق [1] برسد و گرفتن خون که باعث ضعف شود، به شرط آن که نداند که باعث بی‌هوشی می‌شود همه اینها مکروه است.

مسأله 771- داخل حمام شدن که خوف ضعفی داشته باشد

و ریختن چیزی در دماغ که به حلق نرسد و بوییدن ریاحین، خصوصا نرگس مکروه است برای روزه دار و امّا بوییدن گلها [2] و استعمال بوی خوش و گلاب ضرر ندارد، بلکه مستحب‌ّ است.

مسأله 772- شرط صحّت روزه‌

بلوغ [3] است و عقل و اثنا عشری بودن و خالی بودن از حیض و نفاس و مسافر نبودن، مگر بعضی روزه‌ها که مستثنی است در سفر، مثل روزه‌ای که نذر کند که در حضر و سفر بگیرد و دیگر خالی بودن از مرض.

مسأله 773- اگر مرض عارض شود و مظنّه ضرر به هم رساند،

افطار کند و اگر خوف ضرر [4] باشد، احتیاطا روزه بگیرد [5] و قضایش را هم بگیرد و اگر خوف ضرر نباشد، افطار نکند.

مسأله 774- مرد پیر و زن پیر و ذو العطاش‌

‌که نمی‌تواند از خود آب باز گیرد، اگر روزه برایشان شاق باشد افطار کنند و از برای هر روزی یک مدّ طعام کفّاره به فقیری بدهند و بعد با قدرت قضایش را بگیرند [6] و هم چنین زن حامله نزدیک به وضعش و زن شیرده که بترسد بر ضرر طفل به شرط آن که دیگری مرتکب شیر

[1]- (میرزا- خراسانی) بدون آن که چیزی از آن به حلق برسد. [2] (میرزا) بوییدن گلها مکروه است. [3] (میرزا- خراسانی) بلوغ شرط صحت نیست. [4] (خراسانی) کفایت خوف بعید نیست در جواز افطار. [5] (یزدی) و جایز است نگیرد. [6] (خراسانی) زن پیر و مرد پیر علی الاحوط و در ذو العطاش اگر رفع مرض آن شود در بین سال.