صراط‌النجاة صفحه 184

مسأله 786- کافر هر گاه پیش از غروب عید مسلم شود،

واجب است که فطره خود و عیال خود را بدهد، اگر چه در حال کفرش هم واجب بود بر او، لکن صحیح نبود از او.

مسأله 787- در اجناس زکاة اختیار کردن گندم و جو و مویز

و خرما احوط است، بلکه هر یک انفع باشد برای فقیر سنت است و قیمت هم کفایت می‌کند، خصوص اگر انفع باشد به حال فقیر که آن ارجح است، ولی طلا و پول سیاه قیمت جنس دادن هم خوب است و اولی نقره یا طلا است.

مسأله 788- اعتبار قیمت در وقت [1] بیرون کردن است‌

‌به قیمت بازار و معتبر بلد دادن زکاة است نه وطن خود و عیال هر جا که خواهند باشند فرقی ندارد و اولی دادن به اقارب خود است و بعد به هم‌سایگان و بعد به اهل علم و فضل.

مسأله 789- باید هاشمی نباشند گیرنده آن،

مگر آن که دهنده هاشمی باشد و واجب النفقه نباشد گیرنده آن و به اهل بلد دادن تأکید دارد.

مسأله 790- و به یک نفر فقیر یک سر کمتر نمی‌توان داد،

مگر آن که فقراء بسیار باشند که کفایتشان نکند و به یک نفر می‌توان داد آن قدر که غنی شود و عدالت شرط نیست، اگر چه احوط است و به اطفال مؤمنین هم می‌توان داد به قسمی که صرف خودشان شود اگر چه لباسشان شود.

مسأله 791- فطره را به نزد فقیه جامع الشرائط که امین باشد ببرند

اولی است.

مسأله 792- به غروب [2] آفتاب روز آخر رمضان واجب می‌شود

بر شخص و اولی جدا کردن [3] آن است در شب عید و افضل پس انداختن است تا پیش از نماز عید.

مسأله 793- اگر پس انداخت فطره را تا بعد از نماز عید،

باید به قصد قربت آن را

[1]- (یزدی) لکن اقوی کفایت مطلق غالب است. [2] (خراسانی) علی الاحوط، اقوی عدم وجوب است مگر طلوع فجر. [3] (خراسانی) برای اولویت وجهی، نیست بنا بر آن چه مختار در وقت طلوع باشد.