صراط‌النجاة صفحه 19

[قسمت أوّل: عبادات]

امّا مقدمه، در بیان مسائل متعلّقه به تقلید است‌

اشاره

چون که باب نجات از برای ما مفتوح می‌شود به تقلید مجتهد حی‌ّ، و عمل عامی ملتفت غیر محتاط بی تقلید باطل است، بدان که معنی تقلید اگر چه عمل [1] است لکن کفایت می‌کند [2] یاد گرفتن فتوای مجتهد که در وقت حاجت به آن عمل نماید.

مسأله 1- اقوی جایز [3] نبودن بقاء [4] بر تقلید میّت است مطلقا،

پس اگر ممکن شود تقلید مجتهد حی‌ّ اعلم مقدم است تقلید او بر غیر اعلم، و الّا تقلید غیر اعلم کند با رعایت الاعلم فالاعلم، و معیّن نیست بر مکلّف تقلید بلکه جایز است

[1]- (یزدی) محل منع است.

[2] (صدر) کفایت خالی از تأمل نیست، پس احتیاط را مسأله عدول و بقای بر تقلید میّت ترک ننمایند و امثال آن. [3] (شیرازی) اخذ به احوط القولین طریق نجات است. (صدر) عمل به احوط القولین از میّت و مجتهد حی‌ّ را ترک ننمایند، چنانچه خواهند فرمود. [4] (یزدی) اقوی جواز است گر چه احوط عدول است به حی‌ّ.