صراط‌النجاة صفحه 229

و جواب «قبلت له» کفایت می‌کند و أنکحتها و زوجتها [1] إیاه هم خوب است.

مسأله 897- متحقق می‌شود به لعان، حرمة ابدیة و هم چنین به قذف،

یعنی نسبت زنا به زوجه [2] خود دادن، با شرایط مقرّره.

مسأله 898- جایز نیست از برای مسلم که نکاح کند

‌غیر کتابیه را ابتداء. [3]

مسأله 899- جایز نیست زن مسلمه‌

‌به عقد کافر در آید.

مسأله 900- اگر مرتد شود یکی از زوجین پیش از دخول،

فسخ می‌شود عقد در حال و اگر بعد از دخول باشد، باید صبر کند تا انقضای عدّه، مگر آن که زوج مرتد فطری باشد که رجوع نمی‌تواند کرد و عدّه زوجه‌اش عدّه وفات است و عدّه مرتد ملی عده طلاق است.

مسأله 901- اگر مسلمان شود زوج کتابیه،

باقی است عقد او و اگر کتابیّه مسلمان شود، پیش از دخول فسخ می‌شود عقد او و اگر بعد از دخول باشد، صبر کند تا عده بگذرد و اگر زوج او مسلمان شد که زن مال او است و الّا ضعیفه بعد از عدّه مرخص است.

مسأله 902- جایز نیست از برای مؤمنه که به عقد مخالف در آید،

‌علی الاحوط. [4]

مسأله 903- شرط است در متعه، تعیین مهر و زمان معیّن‌

و ذکر آنها در ایجاب شرط است نه در قبول، لکن باید قابل قصد آن را داشته باشد.

مسأله 904- اگر شرط کرد نفقه و کسوه منقطعه را بدهد

و اگر بعد از دخول مدّتش را بخشید باید تمام مبلغ را بدهد در نفقه و کسوه و اشکال است و اگر قبل از دخول باشد نصف مبلغ را بدهد. [5]

مسأله 905- متعه ارث نمی‌برد،

حق مضاجعه و خرج زمان عدّه هم ندارد و اگر

[1]- (شیرازی) گذشت که احوط ترک عطف است [حاشیه مقدمه کتاب النکاح]. [2] (یزدی) که صمّاء یا خرساء باشد. [3] (میرزا) علی الاحوط. (یزدی) و اقوی جواز است حتی در دوام. [4] (یزدی) اگر چه اقوی جواز است. [5] (خراسانی) چنانچه مشهور است، لکن احوط آن است که به نحوی صلح نمایند.