صراط‌النجاة صفحه 230

حمل داشته باشد، خرج آن زن در زمان [1] حمل به او می‌رسد. [2]

مسأله 906- اگر منقطعه مقاربت با او نشده، عدّه هم ندارد

و امّا اگر شوهرش وفات کند عدّه وفات باید بگیرد.

مسأله 907- در حیض مدت منقطعه‌

‌را می‌توان بخشید.

مسأله 908- عده منقطعه اگر حیض ببیند

دو حیض بگذرد و اگر حیض نبیند چهل و پنج روز بگذرد کفایت می‌کند و اگر حمل داشته باشد بعد از وضع حملش اگر حامله باشد که شوهرش بمیرد عده‌اش ابعد الاجلین است.

مسأله 909- اگر ضعیفه در عده غیر رجعی باشد

همان شوهر می‌تواند او را عقد کند از برای خود و هر گاه عقد کرد و دخول نکرده او را طلاق داد یا مدّتش را بخشید بی عده دیگری نمی‌تواند او را عقد کرد. [3]

مسأله 910- هر گاه شخص طفل کنیز خود را به عقد یکی در آورد،

مادر آن طفل محرم می‌شود به آن کس.

مسأله 911- زنی که به سبب ظهار حرام شود،

اگر خواهد مرخص شود، باید زوج او طلاق دهد او را.

مسأله 912- هر گاه زنی یا مردی- محرم یا غیر محرم [4]- حتی مادر و فرزند هم که خواسته باشند اماله یا تطهیر عورت یکدیگر کنند،

‌حتی عورت میّت را هم، باید کیسه یا چیز دیگر را در دست کنند که دست ایشان بر عورتی که حرام است لمس آن، نرسد و هم چنین نظر کردن هم حرام است، اما در حال اختیار، نه اضطرار.

مسأله 913- عبد ضعیفه به لمس و نظر هیچ قسم به ضعیفه محرم نیست،

اگر خواهد محرم شود دخترش را، مثلا به عقد او در آورد تا محرم شود، و لو یک

[1]- (یزدی) بلکه اقوی عدم استحقاق است. [2] (میرزا) محل تأمل است. [3] (میرزا) بنا بر احوط. (خراسانی) محل اشکال است. [4] (خراسانی) مگر به زوج و زوجه باشد که حاجت به کیسه و نحو آن نیست.