صراط‌النجاة صفحه 232

نیست، ولی احوط [1] اجتناب است و هم چنین [2] است عکس آن و اما گردن مرد بر زن اجنبیه عورت است.

مسأله 921- دختر ممیّزه پیش از تکلیف، نامحرم نگاه بر بدن او نکند،

بنا بر احتیاط و هم چنین زنها مو و بدن خود را از پسر ممیّز غیر بالغ به پوشند، بنا بر احتیاط. [3]

مسأله 922- مستحاضه هر گاه غسل و طهارت از برای نمازش به جا بیاورد،

مقاربت با او حرام نیست [4] اگر کثیره هم باشد.

مسأله 923- زن مستحاضه بعد از نمازش وارسی خود کرد خون ندید

می‌داند بعد خواهد آمد، با همان وضو می‌تواند نماز کند، بلکه لازم نیست ضعیفه انگشت ببرد به باطن عورت خود که ظاهر کند خون را بلکه مستحب هم نیست، بلی ضرر هم ندارد اگر چنین کند.

مسأله 924- زنها که مو و بدنشان از نامحرم نمی‌پوشند

مثل، زنان ایلات و بادیه نشینان، چه اعراب و چه غیر اعراب، مردان باید چشمشان [5] را از ایشان به پوشند.

مسأله 925- زن زانیه عدّه ندارد

و احوط صبر کردن است تا معلوم شود که حمل دارد یا نه، دختر زن زانیه را زانی بگیرد مشکل است [6] و خودش را گرفتن ضرر ندارد و اگر از راه دیگر موجب حرمت ابدیه نشود.

مسأله 926- هر گاه زوج مهر معین کرد از برای زوجه و قصد دادن آن را ندارد

عقدش صحیح است، اما دین بر ذمّه اوست.

[1]- (میرزا- یزدی) ترک این احتیاط ننمایند. (صدر) بلکه خالی از قوّت نیست. [2] (میرزا- یزدی) لکن بر زن واجب است پوشاندن خود را. [3] (یزدی) این احتیاط و احتیاط قبل واجب نیست، اگر نظر بدون شهوت و ریبه باشد. [4] (میرزا) احوط ترک مقاربت است بدون غسل مجدد، بلکه احوط و اولی هم وضو گرفتن او است و غسل فرج نیز.

[5] (صدر) یعنی عمدا نظر به آنها نکند. [6] (میرزا- یزدی) دختری که از خود زانی است البته نگیرد.