صراط‌النجاة صفحه 238

مسأله 960- زنی به عقد یکی در آمد،

می‌داند که در عدّه شوهر سابقش [1] سه ماه صبر کرده، اما شک دارد که سه طهر واقع شده در او یا نه، شکش [2] اعتبار ندارد.

مسأله 961- هر گاه ضعیفه بعد از طلاق یک مرتبه حیض دید دیگر ندید،

صبر کرد تا نه ماه انتظار وضع حمل کشید و وضع حمل نشد، باز صبر کرد تا سال انتظار وضع حمل کشید یک روز مانده تا سال که شوهرش وفات کرد، باید چهار ماه و ده روز عده وفات بگیرد، این منتهای عده است.

مسأله 962- صغیرة و یائسه یا غیر مدخوله عده طلاق ندارد

و امّا عدّه وفات را دارند اگر چه منقطعه باشند.

مسأله 963- هر گاه زنی بعد از طلاق وضع حملش شد،

عده‌اش گذشت.

مسأله 964- ضعیفه در طهری که طلاقش می‌دهند بعد از این طهر،

سه حیض ببیند، یعنی به دیدن حیض سیّم عده‌اش می‌گذرد.

مسأله 965- زنی که باید سه ماه عدّه بگیرد،

اگر در اول ماه باشد هلالی بگیرد و اگر در وسط ماه باشد دو طرف ماه سی روز است و دو ماه وسط هلالی است.

مسأله 966- عده امه نصف عدّه حرّه است‌

و لو منقطعه، مگر عده وفات که چهار ماه و ده روز [3] است و اگر حمل دارد، ابعد الاجلین است.

مسأله 967- جایز نیست از برای زوج که بیرون کند مطلّقه رجعیه را از خانه که طلاق داده‌

تا عده‌اش بگذرد و جایز نیست نظر کردن به بدن و موی او، مگر به قصد رجوع علی الاحوط [4] و از برای ضعیفه جایر است در عده بیرون رفتن به

[1]- (صدر) که او را مطلّقه نموده.

[2] (صدر) اگر شکش بعد از عقد باشد، و الّا اعتماد به قول زوجه در گذشتن ایام عدّه نیز بعید نیست. [3] (نجفی) علی الاحوط. (تهرانی) بنا بر احوط. [4] (یزدی) و اقوی جواز است.