صراط‌النجاة صفحه 243

مسأله 990- اولاد رضاعی ضعیفه با پدر طفل [1] احوط [2] ترک نظر محرمانه‌

و نکاح ایشان است.

مسأله 991- این زن شیرده و شوهر او و خویشان که ذکر شد،

بر خواهر و برادرهای این طفل شیر خوار محرم نیستند، اگر احتیاط کنند نیکو است که نکاح نکنند خواهرهای مرتضع، یعنی طفل شیر خوار را به شوهر ضعیفه شیرده و خواهر و برادرهای او، یعنی مرتضع بر اولاد فحل احوط [3] اجتناب است.

مسأله 992- شیر، نشر حرمت می‌کند به چند شرط:

اول- آن که شیر از زن حی‌ّ باشد نه میّت و نه از مرد و غیره.

دویّم- آن که از حمل با تولد طفل حلال یا شبهه به هم رسیده باشد نه از حرام.

سیّم- آن که از پستان بخورد نه آن که در حلقش کنند.

چهارم- آن که شیر خالص باشد نه آن که چیزی مخلوط به آن باشد.

پنجم- آن که شیر از یک شوهر باشد نه از دو فحل، مثل آن که زن شیرده طلاق گرفته و زن دیگری شده موافق شرع حمل برداشت و شیرش متصل بود نزدیک وضع حملش این شیر شوهر اول است بعد پنج دفعه دیگر هم از شوهر دویّم است شیر دادنش حرمت نمی‌کند.

مسأله 993- اگر شیرش قطع شده بود و به جهت حمل باز بهم رسیده،

این شیر مال شوهر ثانی است.

ششم- آن که طفل باید در بین دو سال باشد، که اگر یک وعده آخر، مثلا بعد از بیست و چهار ماه شیر بخورد، نشر حرمت نمی‌کند، اما ضعیفه شیرده هر چه از وضع حملش گذشته باشد، ضرر ندارد، نشر [4] حرمت می‌کند.

هفتم- آن که طفل مریض نباشد و شیر را قی نکند که اگر چنین باشد احتیاط

[1]- (یزدی) لکن واجب نیست. [2] (خراسانی) اگر چه اقوی نکاح آن است. [3] (یزدی) لکن واجب نیست. (خراسانی) مراعات این احتیاط لازم نیست. [4] (خراسانی) علی الاحوط.