صراط‌النجاة صفحه 270

مسأله 1136- بیع معاطات و بیع فضولی‌

هر دو را جایز می‌دانند.

مسأله 1137- هر گاه شخص بدهکار بداند که چقدر بر ذمه‌اش هست‌

و طلبکار نداند و اعلان نکند او را به هیچ قسم و صلح کند، صلحش صحیح نیست و آن چه طلبکار گرفته به عنوان تقاص می‌باشد.

مسأله 1138- بیع معاطات به تصرفی که موجب تلف شود

چه در ثمن و چه در مثمن یا به ممزوج شدن که نتوان جدا کرد لازم می‌شود.

مسأله 1139- بار کاه و هیمه و پشکل [1] شتر،

مثلا و ذغال و دسته هیمه و پشته هیمه و دسته سبزی فروختن بدون وزن ضرر ندارد، اگر چه در بعضی بلاد به وزن بفروشند و چیزی که ذرعی و عددی است به وزن [2] نمی‌توان فروخت.

مسأله 1140- حرام است بیع و شراء

و اکتساب به اعیان نجسه.

مسأله 1141- جایز نیست بیع و شراء مایعات متنجسه‌

‌که قابل تطهیر نباشد، مگر روغن نجس که در چراغ در زیر آسمان بسوزانند بنا بر احتیاط.

مسأله 1142- جلد مذکّی و غیر مذکّی که مشتبه شده باشد

بیعش جایز نیست.

مسأله 1143- پیه و دنبه نجس،

صابون کردنش جایز نیست علی الاحوط.

مسأله 1144- اعیان متنجّسه که قابل تطهیر باشد،

بیعش بی اعلام مشتری صحیح است اما اعلام مشتری احوط است و ترک نکنند.

مسأله 1145- اکتساب به آلت لهو و لعب و بیع و شراء آنها جایز نیست.

امّا آلت [3] لهو که فایده حلال به آن حاصل نشود بدون تغییر واجب است که آن صورت و آن هیئت را ازاله کنند.

مسأله 1146- اعانت بر معصیت‌

‌در حال اختیار جایز نیست.

[1]- (صدر) جواز فروختن بدون وزن در بعض اشیاء مذکوره مطلقا معلوم نیست، و آن چه متعارف بلد است در کم و کیف، همان معتبر است.

[2] (صدر) مطلقا معلوم نیست.

[3] (صدر) اگر آلت معدّ از برای لهو باشد باید ازاله صورت و هیئت او را نماید اگر چه فایده حلال نیز داشته باشد.