صراط‌النجاة صفحه 296

به فقیر و اما اگر صاحبش پیدا شد و ممضی نداشت عوضش را به او رد کند و اما هر گاه کمتر از درهم که تخمینا نیم مثقال [1] نقره است باشد برداشت، یا بعد قصد تملّک کند، اگر دیگری هم برداشت به او داد مباح است به او.

مسأله 1296- کمتر از درهم بی قصد تملّک تصرفش مشکل است‌

و اگر صاحبش را بشناسی تصرف نمی‌توان کرد مطلقا.

مسأله 1297- لقطه به قدر درهم را اگر به سبب تقصیر گم کرد

عوضش را به صاحبش باید بدهد از مال خود.

مسأله 1298- لقطه به قدر درهم را اگر تعریف نکرد

تا سال بعد، تعریف کند تا مأیوس شود از صاحبش، بعد اگر خود فقیر [2] است به تصدّق قبول کند و از امام جعفر صادق- علیه السلام- مروی است که «ضاله را نمی‌گیرند مگر گمراهان» و محمول است به وقتی که تعریف نکنند یا محمول است به کراهت یا اخذ به قصد تصرف در جایی که تصرّفش صحیح نیست.

[1] (صدر) و نیم نخود و عشر نخود. [2] (یزدی) گذشت که تملّک بی صدقه جایز است [حاشیه مسأله 1297].