صراط‌النجاة صفحه 300

کراهت ایشان نداشته باشی در همان خانه هم بخوری اسراف هم نکنی، حلال بودنش بی اذن ایشان مشکل است.

مسأله 1320- جایز است از برای مضطر که بخورد چیز حرام را‌

‌به قدری که ضرر بر آن مترتب نشود فی الجمله با ترتیبش، به قسمی که در محرمات مذکور است.

مسأله 1321- اما خوردن هر چیزی که ضرر کند شخص را،

اگر چه طعام باشد حرام است.

مسأله 1322- هر گاه شخص قدرت بر دفع ضرر از نفس محترمه داشته باشد،

اگر چه به طعام و آب دادن هم باشد، واجب است بر او دفع آن ضرر هر گاه ترک واجب کرده خود آن شخص یا دیگری را، جایز است که به جبر از او بگیرد به قدر دفع ضرر و بر ذمّه بگیرد قیمتش را که بعد بدهد.

مسأله 1323- خوردن خبائث که حرام است،

‌از آن قبیل است، سرگین و بول حیوان و آب دهان [1] و دماغ و چشم و عرق آنها.

مسأله 1324- خوردن گل حرام است‌

مگر تربت حضرت سید الشهداء علیه السّلام که کمی از آن به جهت شفا بخورند حلال است.

مسأله 1325- خوردن مال غیر که حرام است،

حرمتش ضروری دین است فی الجمله.

مسأله 1326- خوردن چیزی از سفره و خوانی که در آن شراب خورده شود

و نشستن بر آن خوان، در آنجا که جزء ایشان حساب شود حرام است، اگر ممکن شود برخاستن، واجب است که برخیزد.

مسأله 1327- در اخبار مستفیضه آورده شده است که «جاری ساختن یک حد از حدود الهی نافع‌تر است از بارانی که به بارد چهل شبانه روز»

چون سبب منع کردن مردمان می‌شود از عمل نامشروع و باعث حفظ معاد و معاش خلق است و در

[1] (صدر) در آب دهان و چشم مطلقا معلوم نیست.