صراط‌النجاة صفحه 305

مرد و پسر از برای لواط، حدّ ایشان [1]- به قول بعض- سر ایشان را بتراشند [2] و در کوچه و بازار بگردانند و بعد بیرونش کنند.

مسأله 1347- اما قذف، هر گاه کسی نسبت دهد به زنی،

یا مردی به زنا، یا لواط که مسلمان بالغ و عاقل آزاد باشند، حدّشان تغریر [3] است و اگر بگویند به کسی ولد الزّنا، حدشان همین است.

مسأله 1348- امّا قاذف را که حد می‌زنند نباید مثل زانی برهنه باشد

باید با لباس باشد.

مسأله 1349- امّا شراب خورنده را،

دفعه اول حد می‌زنند، دفعه دویّم هم چنین و دفعه سیّم او را باید کشت یا دفعه چهارم.

مسأله 1350- اما شارب الخمری که بالغ عاقل مختار باشد،

حدّ او هشتاد تازیانه است، باید برهنه و مستور العوره باشد.

مسأله 1351- مالی که دزدی کردن آن موجب بریدن دست و مانند آن است،

ربع دینار است. و دینار عبارت از هیجده نخود طلای مسکوک یا چیزی که قیمت آن بیرزد.

مسأله 1352- اما هر گاه طفل ممیّز دزدی کند،

دفعه اول [4] عفو کنند، بلکه دفعه دویّم هم و سیم اطراف انگشتان او را بتراشند که خون بیاید و دفعه چهارم باید برید و دفعه پنجم حکم کبیر دارد، بنا بر خلاف.

مسأله 1353- حدّ دزدی با شرایط،

باید چهار انگشت دست او را از بیخ برید و کف دست و ابهام را به جا باید گذاشت- بقول علماء- و اگر دفعه دویّم دزدی کند،

[1]- (خراسانی) بلکه حدش هفتاد و پنج تازیانه است و علاوه بر این است آن چه را که نسبت به بعضی علماء داده شده در متن که اقوال مشهوره [قول مشهور- ن] است. [2] (یزدی) بعد از زدن هفتاد و پنج تازیانه. [3] (یزدی) بلکه هشتاد تازیانه است. [4] (یزدی) بنا بر قولی و اما قول مشهور آن است، تا حاکم او را دید حکم می‌فرماید به نحوی که صلاح می‌داند، موکول به نظر حاکم است.