صراط‌النجاة صفحه 73

نفاس آن طفل است و ممکن می‌شود که هر گاه زن سه طفل بزاید هر یک به فاصله ده روز نفاس وی سی روز باشد.

مسأله 263- اقل‌ّ ایّام طهر

میان دو نفاس معتبر نیست.

مسأله 264- هر گاه صاحب عادت هفت روز باشد مثلا

و بعد از تولّد طفل خون نبیند تا هشتم و روز هشتم خون ببیند تا دهم [1] بگذرد، آن زن را نفاس نیست بنا بر اقوی، اگر چه احوط [2] این است که هشتم و نهم و دهم آن چه باید نفسا ترک کنند و آن چه مستحاضه را باید عمل کرد عمل کند، بعد روزه‌اش را قضاء بگیرد.

مسأله 265- هر گاه صاحب عادت، هفت روز بعد از تولد خون نبیند

تا روز چهارم و روز چهارم خون ببیند و از ده بگذرد، از اوّل دیدن خون، هفت روز را نفاس قرار دهد و باقی را استحاضه و هم چنین هر گاه روز هفتم خون ببیند و از ده بگذرد چهار روز نفاس و باقی استحاضه است.

مسأله 266- هر گاه روز اول خون دید و قطع شد

باز روز هشتم دید و از ده گذشت، تا هفتم [3] را نفاس قرار دهد و باقی را استحاضه. [4]

مسأله 267- هر گاه روز اول [5] خون دید و قطع شد

دیگر ندید تا هفتم عادتش گذشت و روز هشتم باز دید تا از ده گذشت همان روز اول نفاس و هشتم با ما بعدش استحاضه است و احوط این است که بعد از عادتش تا ده روز احتیاطا عمل کند به تروک حایض و عمل مستحاضه تا معلوم شود که از ده بگذرد یا به ده قطع خواهد شد. [6]

[1]- (خراسانی) بلکه تا هیجده روز، چنانکه گذشت [حاشیه مسأله 261]. [2] (میرزا) این احتیاط ترک نشود. [3] (یزدی) در نقاء متخلّل احتیاط بکند. [4] (میرزا) احتیاط سابق در اینجا نیز ثابت است. (خراسانی) بلی چنین است تا هیجده روز «یعنی تا هیجده روز احتیاط کند». [5] (یزدی) یعنی صاحب عادت هفت روز. [6] (یزدی) پس اگر گذشت، همان روز اوّل نفاس است و اگر منقطع شد برده مجموع نفاس است و حکم نقاء متخلّل هم ذکر شد.