صراط‌النجاة صفحه 81

مسأله 300- پیش از غسل شرط است‌

تطهیر [1] بدن میّت.

مسأله 301- هر گاه در بین غسل یا بعد نجس شود بدن او،

غسل اعاده نمی‌خواهد و هم چنین اگر حدث سر زند از او اگر چه حدث اکبر باشد و واجب است ازاله آن با امکان اگر چه در قبر هم گذاشته باشند او را.

مسأله 302- هر گاه آب کفایت سه غسل نکند،

‌آن چه هست به ترتیب غسل دهند و به جهت باقی دیگر تیمم بدل آن دهند و هر گاه سدر و کافور ممکن نشود، به آب خالص، بدل هر یک غسل دهند با رعایت ترتیب در نیّت.

مسأله 303- هر گاه میّت محرم باشد،

واجب است عوض آب کافور به آب خالص او را غسل دهند و ترک کافور در حنوطش کنند و هم چنین بوهای خوش دیگر.

مسأله 304- هر گاه همجنسی یا محرمی از برای میّت نباشد

و ممکن نشود لمس و نظر او را غسل دهند، ساقط است غسل دادنش و اگر ممکن باشد غاسل در پس پرده کیسه در دست کند و میت را غسل دهد علی الاحوط. [2]

مسأله 305- مکروه است چیدن ناخن میت‌

اگر چه بسیار بلند باشد و هم چنین موی او هر گاه جدا شود از او واجب است که در کفن او با او دفن کنند و احوط [3] آن است که آن را هم غسل بدهند.

مسأله 306- کفن سه پارچه واجب است:

پیراهن و لنگ و لفافه که سر تا سری می‌گویند و پیراهن از شانه تا نصف ساق و لنگ میان ناف و زانو را بگیرد و سر تا سری به قدری که از طول بتوان بست و عرض بر روی هم بیفتد و اگر پارچه ممکن نشود هر چه ممکن شود به همان اکتفا کنند، اگر چه همان ستر عورت باشد.

مسأله 307- باید کفن غصبی و نجس و حریر و پوست نباشد

و مستحب است که

[1]- (یزدی) کفایت تطهیر عضوی پیش از شروع در غسل آن خالی از قوّت نیست.

[2] (صدر) بلکه خالی از قوت نیست. [3] (خراسانی) ترک این احتیاط، عیب ندارد.