صراط‌النجاة صفحه 91

مسأله 349- هر گاه جاهل مقصر هر سه سلام را به قصد واجب گفت،

احوط [1] این است که نمازش را اعاده کند هر گاه سه سلام را داد و تعیین واجب را نکرد ضرر ندارد.

مسأله 350- هر گاه در حال تشهد یا ذکر یا قرائت دست یا انگشتهای پا را مثلا حرکت دهد

ضرر ندارد و احوط ترک است.

مسأله 351- نماز میّت هر گاه دعای مستحبّش غلط خوانده شود جهلا،

‌به قسمی که به کلام [2] آدمیّین نرسد یا بعض آن را نخواند ضرر ندارد یعنی باطل نمی‌شود.

مسأله 352- حمل نجاست در دهان هم مثل ظاهر است‌

‌از روی عمد و احوط [3] اعاده نماز است نه از روی سهو [4] و نسیان، اما اگر از خود باطن باشد مثل خون دهان ضرر ندارد.

مسأله 353- حمل اجزای حرام گوشت و میته نجس عمدا،

نماز باطل است بنا بر احتیاط و سهوا [5] ضرر ندارد.

مسأله 354- زن در نماز محاذی مرد یا پیش از مرد باشد

‌که نمازش مقارن بسته شود، اگر چه محرم هم باشد، احتیاط [6] ترک است و هر گاه حجابی در میان باشد که در هیچ حالت یکدیگر را نبینند یا ده ذراع از هم دور باشند ضرر ندارد.

مسأله 355- هر گاه شخص در بین نماز فهمید که سلام نماز سابق را نداده،

‌آن نماز

[1]- (خراسانی) مراعات این احتیاط لازم نیست. (یزدی) لیکن واجب نیست. [2] (یزدی) بلکه اگر برسد هم، ما دام که صورت نماز محفوظ باشد ضرر ندارد بلکه بطلان با تکلم عمدی هم معلوم نیست، اگر چه احوط است. [3] (یزدی) محمول که به قدر ساتر عورت نباشد ضرر ندارد و لو عمدا. [4] (میرزا- یزدی) احوط اجرای حکم لباس است بر محمول. [5] (میرزا) حکم محمول نجس گذشت [حاشیه مسأله قبل]. (خراسانی) بل علی الاقوی در اجزای حرام گوشت. [6] (خراسانی) مراعات این احتیاط لازم نیست. (یزدی) لکن واجب نیست.