صراط‌النجاة صفحه 98

فصل 17 در عدول است‌

مسأله 392- عدول نماز ظهر به عصر و مغرب به عشا

و مختصی عصر به ظهر و مختصی عشا به مغرب و قضاء به ادا و قضائی که ترتیب او [1] را اصلا نمی‌دانی به قضاء و مستحبی به واجبی و مستحبی به مستحبی جایز نیست مگر آن که خواهی درک جماعت کنی یا در نماز ظهر جمعه یا نماز جمعه که می‌خواهی سوره جمعه یا منافقین بخوانی سهوا سوره دیگر بنا کردی می‌توانی [2] عدول کنی به مستحبی واجبی را.

مسأله 393- نماز فرادی به جماعت عدول نمی‌تواند کرد،

مطلقا. [3]

مسأله 394- نماز عصر به ظهر و عشا به مغرب و ادا به قضاء

و قضائی که ترتیبش را بدانی به قضاء سابق و جماعت به فرادی عدول می‌توان کرد.

مسأله 395- هر گاه نماز ظهر را کرده بود و سهوا دیگر نیت ظهر کرد

باطل است، عدول نمی‌توان کرد.

مسأله 396- هر گاه شخص ایستاده به قصد نماز معینی‌

‌- خواه واجبی خواه

[1]- (میرزا) و تکلیف به مراعات ترتیب نیز نداشته باشی. (یزدی) با داشتن نیز، جایز نیست مگر آن چه را مشغول شده یقینی باشد و الّا به آن اکتفا کند. [2] (شیرازی) هر گاه موقع عدول به این دو سوره گذشته باشد. [3] (شیرازی) علی الاحوط.