- ج 1
- س 1
- ج 1
- ودیعه از عقود جایزه است 1
- ج 1
- ودیعه (امانت) 1
- اگر ودیعه نزد مستودع تلف شود 1
- س 1
- س 1
- ج 2
- س 2
- ج 2
- س 2
- س 2
- مودع و مستودع باید بالغ و عاقل باشند 2
- ج 2
- تعدّی و تفریط 2
- ج 2
- س 3
- امانت مالکیّه و امانت شرعیّه 3
- ج 3
- س 3
- س 3
- ج 3
- ج 3
- ج 4
- ج 4
- مسائل متفرقه ودیعه 4
- س 4
- س 4
- ج 5
- س 5
- ج 5
- س 5
- س 6
- ج 6
- ج 6
- شرائط صحّت مضاربه 6
- ج 6
- مضاربه و لزوم ایجاب و قبول در آن 6
- س 6
- ج 7
- س 7
- س 7
- س 7
- ج 7
- س 7
- ج 7
- س 7
- ج 7
- س 8
- س 8
- مضاربه از عقود جایزه است 8
- ج 8
- س 8
- ج 8
- س 8
- جریان معاطات و فضولیّت در مضاربه و حکم تلف رأس المال در دست عامل 8
- ج 8
- ج 8
- س 9
- ج 9
- ج 9
- ج 9
- س 9
- س 9
- در مضاربه، خسارت بین مالک و عامل تقسیم نمیشود 9
- س 9
- ج 9
- ج 9
- مخارج عامل 10
- س 10
- س 10
- ج 10
- ج 10
- مخارجی که عامل حق دارد در سفر از رأس المال بردارد 10
- ج 11
- ج 11
- س 11
- س 11
- س 11
- حکم ربح در مضاربه فاسده 11
- ج 11
- حکم تلف شدن مقداری از مال مضاربه به سرقت یا ضرر یا غیر اینها 11
- س 12
- اختلاف بین مالک و عامل 12
- اگر عامل در تجارت نمودن به مال مضاربه تأخیر نماید 12
- ج 12
- س 12
- ج 12
- ج 12
- س 12
- س 12
- جعالهای که نتیجه مضاربه را دارد 13
- س 13
- س 13
- ج 13
- ج 13
- ج 13
- ج 13
- س 13
- س 13
- ج 13
- س 14
- مضاربه با اسکناس اشکال دارد 14
- ج 14
- س 14
- ج 14
- ج 14
- س 14
- ج 15
- س 15
- س 16
- مغارسه 16
- ج 16
- ج 17
- س 17
- س 17
- ج 17
- ج 17
- س 18
- مزارعه 18
- ج 18
- مساقات 18
- ج 18
- ج 19
- ج 20
- س 20
- مسائل حجر 20
- ج 20
- بچّه غیر بالغ محجور است 20
- ج 20
- س 20
- ج 21
- ج 21
- ج 21
- س 21
- س 21
- ج 21
- س 21
- س 21
- س 21
- ج 21
- س 21
- س 22
- ج 22
- س 22
- س 22
- س 22
- س 22
- ج 22
- ج 22
- ج 22
- ج 22
- ج 22
- ج 23
- احکام سفیه 23
- س 23
- ج 23
- ج 23
- س 23
- ج 23
- س 23
- س 23
- ج 23
- س 23
- س 24
- س 24
- ج 24
- س 24
- ج 24
- س 24
- س 24
- ج 24
- ج 24
- س 24
- ج 24
- س 25
- ج 25
- س 25
- ج 25
- س 25
- ج 25
- احکام مفلّس 25
- ج 25
- س 26
- س 26
- ج 26
- ج 26
- س 26
- ج 26
- ج 26
- س 26
- س 27
- ج 27
- س 27
- س 27
- ج 27
- ج 27
- ج 27
- س 27
- ج 27
- س 27
- ج 28
- ج 28
- س 28
- ج 28
- س 28
- س 28
- س 28
- ج 28
- ج 29
- ج 29
- س 29
- س 29
- ج 30
- س 30
- س 31
- ج 31
- س 31
- مسائل متفرقه حجر 31
- ج 31
- س 31
- س 32
- س 32
- س 32
- ج 32
- ج 32
- ج 32
- ج 32
- ج 32
- س 32
- س 32
- ج 32
- ج 33
- ج 33
- س 33
- س 33
- س 33
- س 33
- ج 33
- ج 33
- ج 34
- س 34
- س 34
- (مسائل حواله) 34
- شرائط صحّت حواله 34
- س 34
- ج 34
- س 35
- س 35
- ج 35
- ج 35
- س 35
- ج 35
- س 35
- س 35
- ج 35
- ج 35
- ج 35
- س 36
- ج 36
- س 36
- س 36
- س 36
- فسخ حواله بعد از قبول آن صحیح نیست مگر در صورت جهل به اعسار محال علیه 36
- ج 36
- ج 36
- معنی معسر 36
- ج 36
- ج 36
- س 36
- شرط خیار فسخ در حواله 37
- ج 37
- س 37
- س 37
- ج 37
- ج 37
- س 37
- س 37
- مسائل متفرقه حواله 37
- ج 38
- ج 39
- س 39
- ج 39
- (مسائل کفالت) 39
- شرائط صحّت کفالت 39
- س 39
- س 39
- ج 39
- ج 40
- عقد کفالت لازم است 40
- س 40
- ج 40
- وظیفه کفیل در صورت غایب بودن مکفول 40
- س 40
- ج 40
- ج 40
- س 40
- س 40
- ج 41
- حکم موردی که کفیل یا مکفول بمیرد 41
- س 41
- مسائل متفرقه کفالت 41
- کفیل شدن برای کفیل 41
- س 41
- س 41
- ج 41
- ج 41
- س 41
- ج 41
- س 41
- س 42
- ج 42
- ج 42
- س 42
- مسأله 42
- ج 42
- ج 42
- س 42
- س 42
- ج 43
- ج 43
- س 43
- س 43
- ج 43
- س 44
- مسائل وکالت 44
- وکالت فضولی 44
- ج 44
- س 44
- س 45
- ج 45
- اگر وکیل بر خلاف مورد وکالت عمل نماید 45
- س 45
- ج 45
- (وکالت مشروطه) 45
- س 45
- ج 45
- ج 46
- س 46
- س 46
- مواردی که وکیل گرفتن در آن صحیح است 46
- ج 46
- ج 46
- س 46
- ج 46
- س 47
- س 47
- ج 47
- ج 47
- ج 47
- ج 47
- س 47
- وکیل گرفتن در مرافعات و لواحق آن 47
- س 47
- س 48
- ج 48
- س 48
- س 48
- ج 48
- وکیل گرفتن در حیازت مباحات 49
- پدر و جدّ طفل در مواردی که ولایت دارند میتوانند وکیل بگیرند 49
- ج 49
- ج 49
- س 49
- س 49
- ج 49
- ج 50
- وکالت سفیه و مفلّس 50
- س 50
- س 50
- ج 50
- ج 50
- س 50
- مسائل متفرقه وکالت 51
- ج 51
- ج 51
- س 51
- س 51
- س 52
- س 52
- ج 52
- س 52
- ج 52
- ج 53
- س 53
- ج 53
- (مسائل کفّارات) 54
- ج 54
- س 54
- ج 54
- س 54
- ج 55
- مسأله 55
- ج 55
- س 55
- س 55
- س 55
- مسأله 55
- احکام کفّارات 55
- ج 55
- س 55
- ج 55
- ج 56
- ج 56
- ج 56
- س 56
- س 56
- ج 56
- س 56
- ج 56
- س 56
- س 56
- س 56
- ج 57
- ج 57
- س 57
- ج 57
- س 57
- س 57
- س 57
- ج 57
- س 58
- س 58
- ج 58
- س 58
- ج 58
- ج 58
- ج 58
- ج 58
- س 58
- ج 59
- س 59
- ج 59
- موارد وجوب و یا عدم وجوب کفّاره 59
- س 59
- س 59
- ج 59
- ج 59
- س 59
- س 59
- ج 59
- س 59
- ج 60
- ج 60
- س 60
- س 60
- ج 60
- س 61
- ج 61
- (مسائل اطعمه و اشربه) 61
- س 61
- ج 61
- س 61
- ج 61
- ج 62
- س 62
- س 62
- ج 62
- ج 62
- س 62
- س 62
- ج 62
- حکم چیزی که برای انسان مضرّ است 62
- ج 63
- س 63
- ج 63
- س 63
- س 63
- استعمال تریاک و هروئین و حشیش 63
- ج 63
- ج 64
- س 64
- س 64
- ج 64
- ج 64
- س 64
- ج 64
- ج 64
- س 64
- س 64
- مسائل متفرقه اطعمه و اشربه 64
- س 64
- ج 65
- س 65
- س 65
- س 65
- ج 65
- ج 65
- س 65
- ج 65
- س 65
- ج 65
- س 65
- ج 65
- ج 66
- ج 66
- س 66
- س 66
- ج 66
- س 66
- ج 66
- ج 66
- س 66
- س 67
- ج 67
- س 67
- (مسائل احیاء موات و مشترکات) 67
- س 68
- ج 68
- موات بالاصل و بایر 68
- س 68
- ج 68
- موات بالعرض 69
- ج 69
- ج 69
- س 69
- س 70
- احیاء موات 70
- ج 70
- ج 70
- س 70
- س 70
- ج 70
- ج 71
- س 71
- س 71
- ج 71
- س 71
- ج 72
- ج 72
- س 72
- س 72
- ج 73
- ج 73
- س 73
- س 73
- ج 73
- س 73
- ج 73
- ج 73
- س 73
- س 74
- ج 74
- س 74
- س 75
- س 75
- ج 75
- ج 75
- ج 76
- احیاء موات و حیازت 76
- س 76
- ج 76
- س 76
- ج 76
- س 76
- س 77
- خرید و فروش زمین موات 77
- ج 77
- س 77
- س 77
- ج 77
- ج 77
- س 78
- ج 78
- س 78
- ج 78
- س 78
- ج 78
- ج 79
- س 79
- ج 79
- وقف نمودن زمین موات 79
- ج 80
- حریم، به احیاء، ملک کسی نمیشود 80
- ج 80
- س 80
- س 80
- وقف زمین موات پس از احیاء 80
- س 80
- س 80
- ج 80
- ج 81
- ج 81
- س 81
- س 81
- ج 81
- ج 81
- س 81
- ج 82
- س 82
- احیاء موات به چه چیز محقّق میشود 82
- ج 83
- مشترکات 83
- س 83
- س 83
- س 83
- ج 83
- ج 83
- ج 84
- ج 84
- س 84
- س 84
- س 84
- ج 84
- س 85
- س 85
- ج 85
- س 85
- ج 85
- ج 85
- ج 86
- س 86
- س 86
- ج 86
- س 86
- س 87
- ج 87
- س 88
- ج 88
- ج 88
- ج 88
- س 88
- س 88
- ج 88
- س 88
- ج 89
- ج 89
- س 89
- س 89
- س 90
- ج 90
- س 90
- س 90
- ج 90
- ج 90
- ج 91
- س 91
- س 91
- ج 91
- ج 91
- س 91
- س 92
- س 92
- ج 92
- س 92
- ج 92
- ج 92
- ج 93
- س 93
- مسأله 93
- س 93
- ج 93
- ج 93
- حکم تصرف در چاههای قنات مخروبه 94
- ج 94
- س 94
- س 94
- حریم چاه و قنات 94
- ج 94
- س 94
- ج 94
- س 95
- ج 95
- س 95
- ج 95
- س 95
- ج 95
- ج 96
- مسأله 96
- س 96
- مسأله 96
- مسأله 96
- احکام شارع عام 96
- ج 96
- مسأله 97
- س 97
- مسأله 97
- ج 97
- مسأله 97
- س 97
- ج 98
- س 98
- س 98
- س 98
- ج 98
- ج 98
- س 98
- ج 98
- س 99
- ج 99
- س 99
- س 99
- ج 99
- ج 99
- ج 99
- س 99
- س 100
- ج 100
- مسأله 100
- شارع عامّ شدن به چه چیز محقّق میشود 100
- س 100
- حریم شارع عامّ 100
- ج 100
- ج 100
- س 101
- ج 101
- س 101
- حکم رحل گذاشتن در مسجد 101
- رحل به چه چیز صدق میکند 101
- ج 101
- س 101
- مسأله 101
- مسائل متفرقه مشترکات 101
- ج 102
- س 102
- ج 102
- س 102
- س 102
- ج 102
- ج 103
- س 103
- س 103
- ج 103
- س 104
- ج 104
- ج 104
- ج 104
- س 104
- ج 105
- ج 105
- س 105
- س 105
- س 105
- (مسائل لقطه) 105
- ج 105
- ج 106
- س 106
- س 106
- س 106
- ج 106
- ج 106
- س 106
- ج 106
- س 107
- ج 107
- ج 107
- س 107
- س 107
- ج 107
- حکم لقطه بینشان 107
- ج 108
- حکم لقطهای که بچّه آن را پیدا کرده 108
- حکم لقطه در صورت یأس از پیدا شدن صاحب آن 108
- س 108
- س 108
- ج 108
- س 108
- ج 108
- ج 109
- س 109
- ج 109
- ج 109
- س 109
- س 109
- س 109
- س 109
- ج 109
- ج 110
- ج 110
- س 110
- ج 110
- س 110
- لقطه حیوان 110
- س 111
- س 111
- س 111
- ج 111
- ج 111
- س 111
- ج 111
- ج 112
- مسائل متفرقه لقطه 112
- س 112
- ج 112
- س 112
- س 112
- ج 112
- س 113
- ج 113
- ج 113
- س 114
- س 114
- س 114
- (مسائل صلح) 114
- ج 114
- ج 114
- ج 114
- س 114
- ج 114
- س 115
- ج 115
- ایجاب و قبول و صیغه در صلح 115
- صلح فضولی 115
- س 115
- ج 115
- س 115
- ج 116
- صلح از عقود لازمه است 116
- س 116
- ج 116
- س 116
- ج 116
- ج 116
- س 116
- س 117
- س 117
- س 117
- ج 117
- ج 117
- ج 118
- س 118
- ج 118
- س 118
- س 118
- ج 118
- ج 118
- اختیار فسخ در صلح 118
- س 119
- س 119
- ج 119
- ج 119
- س 119
- ج 120
- س 120
- س 120
- س 120
- ج 120
- ج 120
- ج 121
- س 121
- س 121
- ج 121
- س 121
- ج 121
- س 122
- ج 122
- ج 122
- س 122
- ج 122
- س 123
- س 123
- ج 123
- ج 123
- ج 123
- حکم مجهول بودن متعلق صلح 123
- س 123
- ج 124
- س 124
- ج 124
- مسائل متفرقه صلح 124
- س 124
- س 124
- ج 124
- ج 125
- ج 125
- ج 125
- س 125
- س 125
- س 125
- ج 125
- س 125
- س 125
- ج 126
- س 126
- ج 126
- ج 126
- س 126
- س 127
- س 127
- ج 127
- س 127
- ج 127
- س 128
- ج 128
- س 128
- ج 128
- ج 129
- مسائلی در رهن 130
- ج 130
- ج 130
- س 130
- س 131
- ج 131
- ج 131
- س 131
- ج 131
- ج 131
- س 131
- س 131
- ج 132
- س 132
- س 132
- ج 132
- س 133
- (مسائل قضاء و شهادت) 133
- احکام دعوی 133
- س 134
- س 134
- س 134
- س 135
- س 135
- س 135
- س 135
- س 136
- س 136
- س 136
- س 137
- س 137
- س 137
- س 137
- س 138
- س 138
- س 138
- س 138
- س 139
- س 140
- س 140
- س 140
- س 140
- دعوای غیر بالغ 141
- س 141
- س 142
- دعوای بر میّت 142
- س 143
- س 143
- س 144
- دعاوی زوجین 144
- س 144
- س 145
- س 145
- س 145
- س 146
- س 146
- س 146
- شهادت 147
- س 147
- ج 147
- ج 147
- س 147
- س 147
- س 147
- ج 148
- س 148
- س 148
- ج 148
- س 148
- ج 148
- س 149
- ج 149
- ج 149
- س 149
- شهادت بر شهادت 149
- ج 149
- س 150
- ج 150
- س 150
- احکام و موارد قسم 150
- س 151
- س 151
- س 151
- س 152
- س 152
- س 153
- س 153
- س 153
- لوث و قسامه 153
- س 153
- س 154
- س 154
- س 154
- س 154
- س 154
- س 155
- س 155
- س 155
- س 155
- قاضی میتواند بر طبق علم خود حکم کند 155
- س 155
- س 156
- س 156
- مسائل متفرقه قضاء 156
- س 156
- اجرت و یا رشوه گرفتن در قضاوت 156
- س 157
- س 157
- س 157
- س 158
- س 158
- س 158
- س 159
- س 159
- س 159
- س 159
- س 159
- س 160
- س 160
- س 160
- س 160
- س 160
- س 161
- س 161
- س 161
- س 161
- س 162
- س 162
- س 162
- س 162
- ج 163
- س 163
- س 163
- مسائلی مربوط به کفّار اهل کتاب و غیرهم 163
- ج 163
- ج 164
- س 164
- ج 164
- س 164
- س 164
- ج 164
- س 164
- س 164
- ج 164
- س 164
- ج 164
- ج 165
- س 165
- ج 165
- (مسائل ارث) 166
- کیفیّت ارث بردن کسانی که در اثر تصادف کشته شدهاند و تقدّم و تأخّر موت آنها معلوم نیست 166
- س 167
- س 167
- س 168
- س 168
- س 169
- کیفیّت ارث بردن مهدوم علیهم 170
- س 170
- س 170
- س 171
- س 171
- س 172
- س 172
- س 173
- حکم ارث پدر و فرزند در موردی که مدتی با هم کار میکردهاند 173
- س 173
- ارث زوجه 174
- س 174
- س 174
- س 175
- س 176
- س 176
- س 176
- س 177
- حمل اگر زنده متولد شود ارث میبرد 177
- س 177
- ج 177
- س 178
- حبوه 178
- س 178
- ارث بردن از غایب 178
- س 178
- ج 179
- مسائل متفرقه ارث 179
- س 179
- س 180
- س 180
- س 180
- س 181
- س 181
- س 181
- س 182
- س 182
- س 183
- س 183
- س 183
- س 184
- س 184
- س 184
- س 184
- س 185
- س 185
- س 185
- س 185
- س 185
- س 186
- س 186
- س 187
- س 188
- حد زنا با محرم و اکراه به زنا 188
- ج 188
- مسائل حدود 188
- مسأله 188
- س 188
- س 189
- س 189
- زنای محصنه 189
- س 189
- س 190
- س 190
- س 190
- احصان زن به چه محقّق میشود 190
- س 191
- حدّ قیادت 191
- حکم انکار زنا بعد از اقرار به آن 191
- س 192
- س 192
- س 192
- حدّ قذف 192
- س 193
- س 193
- س 193
- بعض احکام لواط و حدّ آن 193
- ج 194
- حدّ تفخیذ 194
- حکم وطی حیوان و اقرار به آن 194
- س 195
- س 195
- س 195
- س 195
- مورد اجراء حدّ سرقت و لواحق آن 195
- س 196
- س 196
- س 196
- س 196
- س 196
- س 196
- س 197
- س 197
- حدّ مرتدّ 197
- س 197
- س 198
- بعض احکام مرتدّ 198
- س 198
- س 199
- س 199
- س 199
- س 199
- س 199
- س 200
- س 200
- س 200
- س 200
- س 201
- س 201
- س 201
- س 201
- اجراء حدّ 202
- حدّ امر و تحریک بقتل یا امساک برای قتل 202
- س 202
- س 202
- س 203
- س 203
- اجراء حدّ و تعزیر 203
- س 204
- تعزیر 204
- س 204
- س 204
- حبس (زندان) 205
- س 205
- س 205
- س 205
- س 205
- حکم اجراء حدّ در ملأ عام و ذکر نام متّهم و تخفیف در حدّ و غیرها 205
- س 206
- س 206
- س 206
- س 206
- س 206
- س 207
- س 207
- س 208
- س 208
- س 208
- س 208
- تعزیر و لواحق 208
- س 209
- س 209
- س 209
- س 209
- س 209
- س 209
- س 209
- س 209
- س 210
- س 210
- س 210
- س 210
- س 210
- س 211
- س 211
- س 211
- س 211
- س 211
- س 212
- س 212
- س 212
- مسائل متفرقه حدود 212
- س 212
- س 213
- س 213
- س 213
- س 213
- س 214
- س 214
- س 214
- س 215
- س 215
- س 215
- س 216
- س 216
- س 216
- مسائل دیات 217
- س 217
- قتل عمدی 217
- س 217
- س 218
- س 218
- س 218
- س 219
- قتل عمد و شبه عمد و خطا 219
- س 220
- س 220
- س 221
- س 221
- س 222
- س 222
- س 222
- س 222
- س 222
- س 223
- س 223
- س 225
- س 225
- س 226
- س 227
- قتل خطائی 227
- س 227
- س 227
- س 228
- س 228
- س 228
- س 229
- س 229
- س 229
- تصادف ماشینی 230
- س 230
- س 230
- س 230
- س 231
- س 231
- س 232
- س 232
- س 233
- س 233
- س 233
- قتل ولد زنا 234
- قتل سارق 234
- س 234
- س 234
- س 235
- قتلی که موجب دیه نمیشود 235
- دیه قتل در ماههای حرام 235
- س 236
- س 236
- س 236
- دفاع موقوف به قتل 237
- س 237
- ملحقات قتل 238
- س 238
- س 238
- س 239
- س 239
- س 239
- س 239
- س 239
- س 240
- س 241
- دیه اعضاء میّت 241
- ج 241
- ج 241
- تشریح میّت 241
- دیه سوزاندن میّت 241
- دیه سقط جنین 242
- س 242
- س 243
- س 243
- س 243
- س 243
- دیه سقط جنینی که از نطفه حرام است 244
- س 244
- س 244
- دیه اعضاء 245
- س 245
- س 246
- س 246
- س 246
- س 247
- س 248
- س 248
- س 248
- س 249
- س 249
- س 249
- س 249
- س 250
- س 250
- س 250
- س 250
- س 250
- س 251
- س 251
- س 251
- س 252
- س 253
- س 253
- س 253
- س 253
- س 253
- س 254
- س 254
- س 254
- س 254
- س 254
- س 255
- س 255
- س 255
- س 256
- س 256
- س 256
- س 257
- س 257
- س 257
- س 257
- س 258
- س 258
- س 258
- س 259
- س 259
- س 259
- س 259
- س 260
- س 261
- س 261
- مدت و نحوه پرداخت دیه قتل عمد یا شبه عمد یا خطاء 261
- مدت و نحوه پرداخت دیه اعضاء در موارد عمد و شبه عمد و خطاء 261
- مدت و نحوه پرداخت دیه جراحات عمدی یا شبه عمد یا خطاء در مواردی که دیه مقدّره ندارد و باید ارش داد 262
- مدت و نحوه پرداخت دیه جراحات عمدی و شبه عمد و خطاء در مورد سرایت 262
- س 263
- تأجیل ارش جنایات عمدی و شبه عمد و خطاء و لزوم انتخاب یکی از دیات ششگانه 263
- دیه قتل مرد یا زن اهل ذمّه و دیات اعضاء آنها 264
- س 264
- س 264
- تأدیب زن و فرزند 264
- اگر معلّم، شاگرد را به جهت تأدیب بزند 265
- ج 265
- س 266
- ضمان طبیب 266
- س 266
- س 267
- مخارج معالجه و سایر هزینههای ناشی از جراحات بر کیست؟ 267
- س 267
- جنایات و جرائم صبیّ 267
- س 268
- س 268
- س 268
- س 268
- س 268
- س 269
- س 269
- س 269
- تخفیف یا عفو دیه از سهم صغار جایز نیست 269
- س 270
- س 270
- س 270
- س 270
- س 270
- س 271
- عاقله 271
- س 271
- س 272
- س 272
- س 272
- س 272
- س 272
- س 273
- س 273
- س 273
- س 273
- س 274
- س 274
- س 274
- س 274
- س 274
- س 274
- س 275
- حکم کشتن سگ یا گربه یا پرندگان یا حیوانات دیگر 275
- س 275
- س 276
- س 276
- س 276
- س 276
- س 277
- س 277
- س 277
- مسائل متفرقه دیات 277
- س 278
- س 278
- س 279
- س 279
- س 279
- س 279
- س 280
- س 280
- س 281
- س 281
- س 281
- س 281
- س 281
- س 281
- س 282
- س 282
- س 282
- س 282
- س 283
- س 283
- س 283
- س 283
- س 284
- س 284
- س 284
- س 284
- س 284
- س 284
- س 285
- س 285
- س 285
- س 286
- س 286
- س 286
- س 286
- س 287
- س 287
- مسائل قصاص 288
- ج 288
- س 288
- س 288
- س 289
- ج 289
- ج 289
- ج 289
- س 289
- ج 289
- س 289
- س 289
- ج 289
- س 289
- ج 290
- س 290
- س 290
- ج 290
- ج 290
- س 291
- ج 291
- س 291
- س 291
- ج 291
- ج 291
- س 291
- ج 291
- ج 292
- س 292
- س 292
- س 292
- ج 292
- ج 293
- س 293
- س 293
- ج 293
- ج 293
- س 293
- س 293
- ج 293
- ج 293
ج
- اگر لاستیک ماشین مستعمل بوده و بر حسب عادت، ایمن از ترکیدن نبوده، راننده در این صورت ضامن میباشد و بعید نیست شبه عمد باشد.
س
- غالب درگیری و قتل امروزی با اسلحه و تفنگ میباشد امّا از سر و سینه غالبا کشنده است نه از هر جای بدن انسان، علاوه بر این که بیشتر اوقات هجوم از دو طرف و هر کس مدعی دفاع با تیر هوائی از جان و ناموس خود میباشد و غالب تیراندازی از این طرف به آن طرف و بالعکس میباشد اگر اتفاقا با این که شخصی مورد نظر نبوده و به تیر افتاده و مرده آیا این قتل با این احتمالات قتل عمدی حساب میشود یا نه؟
ج
- چنانچه تیر هوائی یا زمینی بقصد ارعاب بوده و اتفاقا خطا رفته و موجب قتل شده باشد این قتل خطائی است و اگر تیر به محلّی شلیک شده که عادة کشنده نیست و اتفاقا طرف کشته شده این قتل شبه عمد است و امّا در صورتی که به جائی که عادة کشنده است شلیک کرده و لو قصد کشتن نداشته باشد قتل عمد است ولی ادعای این که برای دفاع بوده در حالی که ورثه مقتول منکر باشند محتاج به اثبات است و اگر ورثه مقتول منکر نیستند و تردید دارند اثری بر این دعوی مترتب نمیشود. بلی اگر ورثه مقتول یقین به دفاع ندارند ولی نسبت به متّهم سوء ظّن دارند میتوانند او را قسم بدهند و متّهم برای رفع اتهام قسم میخورد و چنانچه نکول کند دعوی ثابت میشود.
س
- موضوع تصادفات و حوادث ماشین و رانندگی صور گوناگونی دارد که به بعضی از آنها در قانون نامههای عرفی و دولتی اشاره شده ولی حکم آن از نظر شرع کاملا روشن نیست، تقاضا میشود حضرت عالی تمام شقوق را مشروحا مرقوم بدارید مزید تشکر خواهد بود. راننده عمدا یا سهوا یا به علّت خواب یا اضطرار و یا در اثر بریدن ترمز و یا پرش حیوانی یا غیر ذلک از مسیر خود منحرف میشود و با ماشین راننده دیگری تصادف میکند و تلفات و خساراتی وارد میآید حکم شرعی آن را بیان فرمائید و چنانچه عابری را زیر گرفت و قتلی واقع شد که محتمل است مستند بهر دوی راننده و عابر باشد یا بیکی و در هر سه صورت عابر هم ممکن است عامد باشد یا شبه عامد یا خاطی چنانچه در راننده هم این فروض هست و ظاهرا خطا هم تصویر دارد، آیا در این صور نباید دیه با عاقله آن راننده باشد و در هر حال آیا فرق نمیکند حکم بین آن که عابر در پیادهرو بوده و این اتفاق افتاده