- ج 1
- ودیعه از عقود جایزه است 1
- س 1
- ج 1
- س 1
- س 1
- ودیعه (امانت) 1
- ج 1
- اگر ودیعه نزد مستودع تلف شود 1
- ج 2
- س 2
- س 2
- مودع و مستودع باید بالغ و عاقل باشند 2
- ج 2
- تعدّی و تفریط 2
- ج 2
- ج 2
- س 2
- ج 3
- س 3
- ج 3
- ج 3
- س 3
- امانت مالکیّه و امانت شرعیّه 3
- س 3
- ج 4
- ج 4
- مسائل متفرقه ودیعه 4
- س 4
- س 4
- ج 5
- س 5
- س 5
- ج 5
- ج 6
- شرائط صحّت مضاربه 6
- س 6
- س 6
- مضاربه و لزوم ایجاب و قبول در آن 6
- ج 6
- ج 6
- ج 7
- س 7
- س 7
- ج 7
- ج 7
- ج 7
- س 7
- س 7
- س 7
- س 8
- مضاربه از عقود جایزه است 8
- س 8
- ج 8
- س 8
- ج 8
- س 8
- جریان معاطات و فضولیّت در مضاربه و حکم تلف رأس المال در دست عامل 8
- ج 8
- ج 8
- ج 9
- س 9
- ج 9
- ج 9
- ج 9
- س 9
- س 9
- ج 9
- س 9
- در مضاربه، خسارت بین مالک و عامل تقسیم نمیشود 9
- مخارج عامل 10
- س 10
- ج 10
- س 10
- ج 10
- مخارجی که عامل حق دارد در سفر از رأس المال بردارد 10
- ج 11
- ج 11
- ج 11
- حکم تلف شدن مقداری از مال مضاربه به سرقت یا ضرر یا غیر اینها 11
- س 11
- س 11
- حکم ربح در مضاربه فاسده 11
- س 11
- ج 12
- اگر عامل در تجارت نمودن به مال مضاربه تأخیر نماید 12
- س 12
- س 12
- ج 12
- س 12
- ج 12
- س 12
- اختلاف بین مالک و عامل 12
- جعالهای که نتیجه مضاربه را دارد 13
- س 13
- س 13
- س 13
- ج 13
- ج 13
- ج 13
- ج 13
- ج 13
- س 13
- ج 14
- س 14
- مضاربه با اسکناس اشکال دارد 14
- ج 14
- س 14
- ج 14
- س 14
- ج 15
- س 15
- س 16
- مغارسه 16
- ج 16
- س 17
- ج 17
- ج 17
- ج 17
- س 17
- س 18
- ج 18
- ج 18
- مزارعه 18
- مساقات 18
- ج 19
- ج 20
- س 20
- س 20
- ج 20
- مسائل حجر 20
- ج 20
- بچّه غیر بالغ محجور است 20
- س 21
- ج 21
- ج 21
- ج 21
- ج 21
- ج 21
- س 21
- س 21
- س 21
- س 21
- س 21
- س 22
- س 22
- ج 22
- ج 22
- ج 22
- ج 22
- ج 22
- س 22
- س 22
- ج 22
- س 22
- س 23
- ج 23
- احکام سفیه 23
- س 23
- ج 23
- ج 23
- س 23
- س 23
- ج 23
- س 23
- ج 23
- ج 24
- ج 24
- س 24
- س 24
- ج 24
- ج 24
- س 24
- س 24
- ج 24
- س 24
- س 24
- س 25
- ج 25
- س 25
- ج 25
- احکام مفلّس 25
- س 25
- ج 25
- ج 25
- س 26
- س 26
- ج 26
- س 26
- ج 26
- س 26
- ج 26
- ج 26
- س 27
- ج 27
- س 27
- س 27
- س 27
- ج 27
- ج 27
- ج 27
- س 27
- ج 27
- ج 28
- س 28
- س 28
- س 28
- س 28
- ج 28
- ج 28
- ج 28
- ج 29
- ج 29
- س 29
- س 29
- س 30
- ج 30
- س 31
- س 31
- ج 31
- س 31
- مسائل متفرقه حجر 31
- ج 31
- س 32
- ج 32
- س 32
- ج 32
- ج 32
- س 32
- س 32
- س 32
- ج 32
- ج 32
- ج 32
- ج 33
- س 33
- ج 33
- ج 33
- س 33
- س 33
- س 33
- ج 33
- س 34
- (مسائل حواله) 34
- ج 34
- شرائط صحّت حواله 34
- ج 34
- س 34
- س 34
- س 35
- ج 35
- ج 35
- س 35
- ج 35
- س 35
- ج 35
- ج 35
- ج 35
- س 35
- س 35
- س 36
- ج 36
- س 36
- معنی معسر 36
- ج 36
- ج 36
- س 36
- ج 36
- س 36
- فسخ حواله بعد از قبول آن صحیح نیست مگر در صورت جهل به اعسار محال علیه 36
- ج 36
- س 36
- س 37
- ج 37
- س 37
- مسائل متفرقه حواله 37
- شرط خیار فسخ در حواله 37
- س 37
- ج 37
- س 37
- ج 37
- ج 38
- ج 39
- ج 39
- س 39
- (مسائل کفالت) 39
- س 39
- شرائط صحّت کفالت 39
- ج 39
- س 39
- س 40
- ج 40
- س 40
- عقد کفالت لازم است 40
- س 40
- ج 40
- وظیفه کفیل در صورت غایب بودن مکفول 40
- ج 40
- س 40
- ج 40
- س 41
- حکم موردی که کفیل یا مکفول بمیرد 41
- س 41
- ج 41
- س 41
- ج 41
- ج 41
- س 41
- کفیل شدن برای کفیل 41
- س 41
- مسائل متفرقه کفالت 41
- ج 41
- س 42
- س 42
- ج 42
- ج 42
- ج 42
- مسأله 42
- ج 42
- س 42
- س 42
- ج 43
- ج 43
- س 43
- س 43
- ج 43
- س 44
- مسائل وکالت 44
- ج 44
- س 44
- وکالت فضولی 44
- اگر وکیل بر خلاف مورد وکالت عمل نماید 45
- (وکالت مشروطه) 45
- س 45
- ج 45
- س 45
- س 45
- ج 45
- ج 45
- س 46
- ج 46
- ج 46
- س 46
- مواردی که وکیل گرفتن در آن صحیح است 46
- س 46
- ج 46
- ج 46
- س 47
- ج 47
- ج 47
- ج 47
- س 47
- س 47
- ج 47
- وکیل گرفتن در مرافعات و لواحق آن 47
- س 47
- س 48
- س 48
- ج 48
- ج 48
- س 48
- پدر و جدّ طفل در مواردی که ولایت دارند میتوانند وکیل بگیرند 49
- س 49
- ج 49
- ج 49
- ج 49
- س 49
- وکیل گرفتن در حیازت مباحات 49
- ج 50
- س 50
- ج 50
- س 50
- س 50
- ج 50
- وکالت سفیه و مفلّس 50
- مسائل متفرقه وکالت 51
- س 51
- ج 51
- ج 51
- س 51
- ج 52
- س 52
- س 52
- س 52
- ج 52
- ج 53
- س 53
- ج 53
- ج 54
- ج 54
- س 54
- (مسائل کفّارات) 54
- س 54
- ج 55
- مسأله 55
- ج 55
- س 55
- س 55
- س 55
- س 55
- مسأله 55
- ج 55
- ج 55
- احکام کفّارات 55
- ج 56
- س 56
- س 56
- س 56
- س 56
- ج 56
- ج 56
- ج 56
- ج 56
- س 56
- س 56
- ج 57
- ج 57
- س 57
- س 57
- س 57
- ج 57
- س 57
- ج 57
- ج 58
- ج 58
- س 58
- س 58
- س 58
- س 58
- ج 58
- ج 58
- ج 58
- ج 59
- موارد وجوب و یا عدم وجوب کفّاره 59
- س 59
- ج 59
- س 59
- س 59
- س 59
- ج 59
- ج 59
- س 59
- س 59
- ج 59
- ج 60
- س 60
- ج 60
- ج 60
- س 60
- س 61
- س 61
- ج 61
- س 61
- (مسائل اطعمه و اشربه) 61
- ج 61
- ج 61
- س 62
- س 62
- ج 62
- س 62
- س 62
- ج 62
- ج 62
- حکم چیزی که برای انسان مضرّ است 62
- ج 62
- ج 63
- س 63
- ج 63
- استعمال تریاک و هروئین و حشیش 63
- س 63
- ج 63
- س 63
- ج 64
- ج 64
- ج 64
- س 64
- س 64
- س 64
- س 64
- س 64
- مسائل متفرقه اطعمه و اشربه 64
- ج 64
- س 64
- ج 64
- س 65
- س 65
- س 65
- س 65
- ج 65
- ج 65
- ج 65
- س 65
- س 65
- ج 65
- ج 65
- ج 65
- ج 66
- س 66
- ج 66
- ج 66
- ج 66
- س 66
- س 66
- ج 66
- س 66
- (مسائل احیاء موات و مشترکات) 67
- س 67
- س 67
- ج 67
- ج 68
- موات بالاصل و بایر 68
- ج 68
- س 68
- س 68
- موات بالعرض 69
- ج 69
- ج 69
- س 69
- س 70
- ج 70
- س 70
- س 70
- احیاء موات 70
- ج 70
- ج 70
- س 71
- ج 71
- ج 71
- س 71
- س 71
- س 72
- ج 72
- ج 72
- س 72
- ج 73
- ج 73
- س 73
- س 73
- س 73
- ج 73
- س 73
- ج 73
- ج 73
- ج 74
- س 74
- س 74
- س 75
- ج 75
- ج 75
- س 75
- ج 76
- س 76
- احیاء موات و حیازت 76
- س 76
- س 76
- ج 76
- ج 76
- خرید و فروش زمین موات 77
- س 77
- ج 77
- ج 77
- س 77
- س 77
- ج 77
- س 78
- س 78
- س 78
- ج 78
- ج 78
- ج 78
- ج 79
- س 79
- ج 79
- وقف نمودن زمین موات 79
- ج 80
- وقف زمین موات پس از احیاء 80
- حریم، به احیاء، ملک کسی نمیشود 80
- س 80
- ج 80
- س 80
- س 80
- س 80
- ج 80
- ج 81
- ج 81
- س 81
- ج 81
- ج 81
- س 81
- س 81
- ج 82
- س 82
- احیاء موات به چه چیز محقّق میشود 82
- س 83
- ج 83
- س 83
- ج 83
- س 83
- ج 83
- مشترکات 83
- س 84
- س 84
- ج 84
- س 84
- ج 84
- ج 84
- س 85
- ج 85
- ج 85
- س 85
- ج 85
- س 85
- س 86
- ج 86
- ج 86
- س 86
- س 86
- س 87
- ج 87
- س 88
- ج 88
- س 88
- ج 88
- ج 88
- س 88
- ج 88
- س 88
- ج 89
- س 89
- ج 89
- س 89
- ج 90
- س 90
- ج 90
- س 90
- ج 90
- س 90
- س 91
- ج 91
- ج 91
- س 91
- س 91
- ج 91
- س 92
- ج 92
- ج 92
- ج 92
- س 92
- س 92
- ج 93
- ج 93
- مسأله 93
- س 93
- س 93
- ج 93
- حکم تصرف در چاههای قنات مخروبه 94
- س 94
- س 94
- س 94
- حریم چاه و قنات 94
- ج 94
- ج 94
- ج 94
- ج 95
- ج 95
- س 95
- س 95
- ج 95
- س 95
- احکام شارع عام 96
- ج 96
- مسأله 96
- س 96
- ج 96
- مسأله 96
- مسأله 96
- مسأله 97
- س 97
- مسأله 97
- س 97
- مسأله 97
- ج 97
- س 98
- س 98
- س 98
- س 98
- ج 98
- ج 98
- ج 98
- ج 98
- س 99
- ج 99
- س 99
- ج 99
- س 99
- ج 99
- س 99
- ج 99
- س 100
- ج 100
- س 100
- شارع عامّ شدن به چه چیز محقّق میشود 100
- ج 100
- مسأله 100
- حریم شارع عامّ 100
- ج 100
- س 101
- مسأله 101
- س 101
- س 101
- ج 101
- رحل به چه چیز صدق میکند 101
- ج 101
- حکم رحل گذاشتن در مسجد 101
- مسائل متفرقه مشترکات 101
- ج 102
- ج 102
- س 102
- س 102
- ج 102
- س 102
- ج 103
- س 103
- س 103
- ج 103
- ج 104
- ج 104
- س 104
- ج 104
- س 104
- ج 105
- س 105
- (مسائل لقطه) 105
- ج 105
- س 105
- س 105
- ج 105
- ج 106
- ج 106
- ج 106
- س 106
- س 106
- س 106
- ج 106
- س 106
- ج 107
- س 107
- ج 107
- س 107
- ج 107
- حکم لقطه بینشان 107
- س 107
- حکم لقطهای که بچّه آن را پیدا کرده 108
- ج 108
- س 108
- س 108
- حکم لقطه در صورت یأس از پیدا شدن صاحب آن 108
- ج 108
- ج 108
- س 108
- ج 109
- س 109
- س 109
- س 109
- ج 109
- س 109
- س 109
- ج 109
- ج 109
- ج 110
- لقطه حیوان 110
- ج 110
- ج 110
- س 110
- س 110
- ج 111
- ج 111
- س 111
- ج 111
- س 111
- س 111
- س 111
- ج 112
- مسائل متفرقه لقطه 112
- س 112
- س 112
- ج 112
- ج 112
- س 112
- ج 113
- ج 113
- س 113
- ج 114
- س 114
- س 114
- ج 114
- ج 114
- س 114
- ج 114
- س 114
- (مسائل صلح) 114
- س 115
- ج 115
- س 115
- صلح فضولی 115
- ایجاب و قبول و صیغه در صلح 115
- س 115
- ج 115
- ج 116
- ج 116
- ج 116
- ج 116
- س 116
- صلح از عقود لازمه است 116
- س 116
- س 116
- ج 117
- س 117
- س 117
- س 117
- ج 117
- ج 118
- س 118
- اختیار فسخ در صلح 118
- س 118
- س 118
- ج 118
- ج 118
- ج 118
- س 119
- ج 119
- ج 119
- س 119
- س 119
- س 120
- ج 120
- ج 120
- س 120
- س 120
- ج 120
- ج 121
- س 121
- س 121
- س 121
- ج 121
- ج 121
- س 122
- س 122
- ج 122
- ج 122
- ج 122
- ج 123
- س 123
- ج 123
- ج 123
- س 123
- حکم مجهول بودن متعلق صلح 123
- س 123
- ج 124
- مسائل متفرقه صلح 124
- ج 124
- س 124
- س 124
- ج 124
- س 124
- ج 125
- س 125
- ج 125
- ج 125
- س 125
- ج 125
- س 125
- س 125
- س 125
- ج 126
- ج 126
- س 126
- س 126
- ج 126
- س 127
- ج 127
- س 127
- س 127
- ج 127
- س 128
- ج 128
- س 128
- ج 128
- ج 129
- ج 130
- ج 130
- س 130
- مسائلی در رهن 130
- ج 131
- س 131
- ج 131
- ج 131
- س 131
- ج 131
- س 131
- س 131
- ج 132
- س 132
- ج 132
- س 132
- (مسائل قضاء و شهادت) 133
- س 133
- احکام دعوی 133
- س 134
- س 134
- س 134
- س 135
- س 135
- س 135
- س 135
- س 136
- س 136
- س 136
- س 137
- س 137
- س 137
- س 137
- س 138
- س 138
- س 138
- س 138
- س 139
- س 140
- س 140
- س 140
- س 140
- س 141
- دعوای غیر بالغ 141
- دعوای بر میّت 142
- س 142
- س 143
- س 143
- س 144
- دعاوی زوجین 144
- س 144
- س 145
- س 145
- س 145
- س 146
- س 146
- س 146
- س 147
- س 147
- شهادت 147
- س 147
- ج 147
- ج 147
- س 147
- س 148
- ج 148
- ج 148
- ج 148
- س 148
- س 148
- شهادت بر شهادت 149
- ج 149
- ج 149
- س 149
- س 149
- ج 149
- س 150
- احکام و موارد قسم 150
- س 150
- ج 150
- س 151
- س 151
- س 151
- س 152
- س 152
- س 153
- لوث و قسامه 153
- س 153
- س 153
- س 153
- س 154
- س 154
- س 154
- س 154
- س 154
- س 155
- س 155
- س 155
- س 155
- قاضی میتواند بر طبق علم خود حکم کند 155
- س 155
- س 156
- مسائل متفرقه قضاء 156
- س 156
- اجرت و یا رشوه گرفتن در قضاوت 156
- س 156
- س 157
- س 157
- س 157
- س 158
- س 158
- س 158
- س 159
- س 159
- س 159
- س 159
- س 159
- س 160
- س 160
- س 160
- س 160
- س 160
- س 161
- س 161
- س 161
- س 161
- س 162
- س 162
- س 162
- س 162
- ج 163
- س 163
- س 163
- ج 163
- مسائلی مربوط به کفّار اهل کتاب و غیرهم 163
- ج 164
- س 164
- ج 164
- ج 164
- س 164
- ج 164
- س 164
- س 164
- س 164
- س 164
- ج 164
- ج 165
- س 165
- ج 165
- کیفیّت ارث بردن کسانی که در اثر تصادف کشته شدهاند و تقدّم و تأخّر موت آنها معلوم نیست 166
- (مسائل ارث) 166
- س 167
- س 167
- س 168
- س 168
- س 169
- کیفیّت ارث بردن مهدوم علیهم 170
- س 170
- س 170
- س 171
- س 171
- س 172
- س 172
- س 173
- حکم ارث پدر و فرزند در موردی که مدتی با هم کار میکردهاند 173
- س 173
- ارث زوجه 174
- س 174
- س 174
- س 175
- س 176
- س 176
- س 176
- س 177
- حمل اگر زنده متولد شود ارث میبرد 177
- س 177
- ج 177
- س 178
- س 178
- ارث بردن از غایب 178
- س 178
- حبوه 178
- س 179
- مسائل متفرقه ارث 179
- ج 179
- س 180
- س 180
- س 180
- س 181
- س 181
- س 181
- س 182
- س 182
- س 183
- س 183
- س 183
- س 184
- س 184
- س 184
- س 184
- س 185
- س 185
- س 185
- س 185
- س 185
- س 186
- س 186
- س 187
- حد زنا با محرم و اکراه به زنا 188
- مسائل حدود 188
- س 188
- مسأله 188
- ج 188
- س 188
- زنای محصنه 189
- س 189
- س 189
- س 189
- س 190
- س 190
- احصان زن به چه محقّق میشود 190
- س 190
- حدّ قیادت 191
- حکم انکار زنا بعد از اقرار به آن 191
- س 191
- س 192
- حدّ قذف 192
- س 192
- س 192
- س 193
- س 193
- س 193
- بعض احکام لواط و حدّ آن 193
- حدّ تفخیذ 194
- ج 194
- حکم وطی حیوان و اقرار به آن 194
- س 195
- س 195
- س 195
- س 195
- مورد اجراء حدّ سرقت و لواحق آن 195
- س 196
- س 196
- س 196
- س 196
- س 196
- س 196
- حدّ مرتدّ 197
- س 197
- س 197
- س 197
- س 198
- س 198
- بعض احکام مرتدّ 198
- س 199
- س 199
- س 199
- س 199
- س 199
- س 200
- س 200
- س 200
- س 200
- س 201
- س 201
- س 201
- س 201
- اجراء حدّ 202
- حدّ امر و تحریک بقتل یا امساک برای قتل 202
- س 202
- س 202
- اجراء حدّ و تعزیر 203
- س 203
- س 203
- س 204
- تعزیر 204
- س 204
- س 204
- س 205
- حکم اجراء حدّ در ملأ عام و ذکر نام متّهم و تخفیف در حدّ و غیرها 205
- س 205
- س 205
- حبس (زندان) 205
- س 205
- س 206
- س 206
- س 206
- س 206
- س 206
- س 207
- س 207
- س 208
- س 208
- س 208
- س 208
- تعزیر و لواحق 208
- س 209
- س 209
- س 209
- س 209
- س 209
- س 209
- س 209
- س 209
- س 210
- س 210
- س 210
- س 210
- س 210
- س 211
- س 211
- س 211
- س 211
- س 211
- س 212
- س 212
- س 212
- مسائل متفرقه حدود 212
- س 212
- س 213
- س 213
- س 213
- س 213
- س 214
- س 214
- س 214
- س 215
- س 215
- س 215
- س 216
- س 216
- س 216
- قتل عمدی 217
- س 217
- س 217
- مسائل دیات 217
- س 218
- س 218
- س 218
- قتل عمد و شبه عمد و خطا 219
- س 219
- س 220
- س 220
- س 221
- س 221
- س 222
- س 222
- س 222
- س 222
- س 222
- س 223
- س 223
- س 225
- س 225
- س 226
- س 227
- س 227
- قتل خطائی 227
- س 227
- س 228
- س 228
- س 228
- س 229
- س 229
- س 229
- تصادف ماشینی 230
- س 230
- س 230
- س 230
- س 231
- س 231
- س 232
- س 232
- س 233
- س 233
- س 233
- س 234
- قتل ولد زنا 234
- س 234
- قتل سارق 234
- قتلی که موجب دیه نمیشود 235
- س 235
- دیه قتل در ماههای حرام 235
- س 236
- س 236
- س 236
- س 237
- دفاع موقوف به قتل 237
- ملحقات قتل 238
- س 238
- س 238
- س 239
- س 239
- س 239
- س 239
- س 239
- س 240
- دیه اعضاء میّت 241
- تشریح میّت 241
- ج 241
- س 241
- دیه سوزاندن میّت 241
- ج 241
- س 242
- دیه سقط جنین 242
- س 243
- س 243
- س 243
- س 243
- دیه سقط جنینی که از نطفه حرام است 244
- س 244
- س 244
- دیه اعضاء 245
- س 245
- س 246
- س 246
- س 246
- س 247
- س 248
- س 248
- س 248
- س 249
- س 249
- س 249
- س 249
- س 250
- س 250
- س 250
- س 250
- س 250
- س 251
- س 251
- س 251
- س 252
- س 253
- س 253
- س 253
- س 253
- س 253
- س 254
- س 254
- س 254
- س 254
- س 254
- س 255
- س 255
- س 255
- س 256
- س 256
- س 256
- س 257
- س 257
- س 257
- س 257
- س 258
- س 258
- س 258
- س 259
- س 259
- س 259
- س 259
- س 260
- س 261
- س 261
- مدت و نحوه پرداخت دیه اعضاء در موارد عمد و شبه عمد و خطاء 261
- مدت و نحوه پرداخت دیه قتل عمد یا شبه عمد یا خطاء 261
- مدت و نحوه پرداخت دیه جراحات عمدی و شبه عمد و خطاء در مورد سرایت 262
- مدت و نحوه پرداخت دیه جراحات عمدی یا شبه عمد یا خطاء در مواردی که دیه مقدّره ندارد و باید ارش داد 262
- س 263
- تأجیل ارش جنایات عمدی و شبه عمد و خطاء و لزوم انتخاب یکی از دیات ششگانه 263
- س 264
- دیه قتل مرد یا زن اهل ذمّه و دیات اعضاء آنها 264
- س 264
- تأدیب زن و فرزند 264
- ج 265
- اگر معلّم، شاگرد را به جهت تأدیب بزند 265
- ضمان طبیب 266
- س 266
- س 266
- جنایات و جرائم صبیّ 267
- مخارج معالجه و سایر هزینههای ناشی از جراحات بر کیست؟ 267
- س 267
- س 267
- س 268
- س 268
- س 268
- س 268
- س 268
- س 269
- تخفیف یا عفو دیه از سهم صغار جایز نیست 269
- س 269
- س 269
- س 270
- س 270
- س 270
- س 270
- س 270
- س 271
- عاقله 271
- س 271
- س 272
- س 272
- س 272
- س 272
- س 272
- س 273
- س 273
- س 273
- س 273
- س 274
- س 274
- س 274
- س 274
- س 274
- س 274
- س 275
- حکم کشتن سگ یا گربه یا پرندگان یا حیوانات دیگر 275
- س 275
- س 276
- س 276
- س 276
- س 276
- مسائل متفرقه دیات 277
- س 277
- س 277
- س 277
- س 278
- س 278
- س 279
- س 279
- س 279
- س 279
- س 280
- س 280
- س 281
- س 281
- س 281
- س 281
- س 281
- س 281
- س 282
- س 282
- س 282
- س 282
- س 283
- س 283
- س 283
- س 283
- س 284
- س 284
- س 284
- س 284
- س 284
- س 284
- س 285
- س 285
- س 285
- س 286
- س 286
- س 286
- س 286
- س 287
- س 287
- ج 288
- س 288
- س 288
- مسائل قصاص 288
- س 289
- س 289
- ج 289
- س 289
- ج 289
- ج 289
- س 289
- س 289
- ج 289
- ج 289
- ج 290
- ج 290
- ج 290
- س 290
- س 290
- س 291
- ج 291
- س 291
- ج 291
- س 291
- ج 291
- س 291
- ج 291
- س 292
- ج 292
- ج 292
- س 292
- س 292
- ج 293
- ج 293
- ج 293
- س 293
- س 293
- ج 293
- س 293
- س 293
- ج 293
1- آیا ولیّ مقتول اجازه قصاص دارد یا خیر؟
2- در درجه اول، حق قصاص با برادر و پسر مقتول میباشد یا خیر؟
3- آیا پسر برادر مقتول هم از نظر اسلام حق قصاص دارد یا خیر؟
ج
- در فرض سؤال، اگر قتل عمدی نزد حاکم جامع الشرائط ثابت شود حق قصاص منحصر به فرزندان و ورثه مقتول است و برادر و فرزند برادر در قصاص حقّی ندارند و چنانچه ورثه مقتول قبلا عفو نکرده باشند میتوانند از حاکم تقاضای قصاص کنند و نیز میتوانند بر گرفتن دیه با قاتل توافق کنند.
س
- شخصی چندین بار، مرتکب قتل شده که یک بار آن به ادّعای خود قاتل، خطائی بوده که باصطلاح، تفنگ، خود رو شده و بار دیگر فردی دیگر را عامدا هدف قرار داده و در اثر اصابت تیر به سینه او کشته شده و بار سوّم در همان حادثه برادر مقتول را هدف قرار میدهد و در اثر اصابت گلوله یک چشم او از بین میرود و نابینا میشود و بعلاوه پای او مورد اصابت قرار گرفته و این جریانات را خود قاتل اعتراف دارد و شهود و اهالی محل هم شهادت میدهند و چون ورثه مقتول صغیرند حکم شرعی را بیان فرمائید.
ج
- در فرض سؤال، در مورد قتل عمدی باید قاتل، خود را در اختیار اولیاء مقتول، قرار دهد و در مورد قتل خطائی، و جنایت بر اعضائی که قصاص ندارد باید دیه را به اولیاء و ورثه مقتول یا مجروح بدهند و در صورتی که تمام ورثه مقتول، صغیر باشند باید قصاص بماند تا آنها کبیر شوند و اگر یکی از ورثه مقتول کبیر باشد میتواند اقدام به قصاص نماید و بعد از کبیر شدن صغار ورثه مقتول عمدی، چنانچه راضی به قصاص نشدند دیه سهم آنها را تحمل نماید و اگر تمام ورثه مقتول عمدی کبیر باشند مخیّرند بین قصاص یا اخذ دیه؟
س
- اگر شخصی اعمی با علم و عمد فردی را کشت آیا قصاص میشود یا دیه پرداخت میگردد و بر فرض دیه، پرداخت آن، به عهده چه کسی خواهد بود؟
ج
- بعید نیست حکم قتل عمدی اعمی، قصاص باشد نظیر قتل عمدی بصیر، لکن اولی و احوط آن است که اگر قاتل، حاضر به دادن دیه شد اولیاء مقتول قصاص را بدیه مصالحه کنند زیرا که بعض علماء اعلام رضوان اللّه علیهم قائل به تعیین دیه میباشند و اشخاصی که حکم بدیه فرمودهاند دیه را بر عاقله اعمی میفرمایند و اگر عاقله نبود