درسنامه با قرآن در مکه و مدینه صفحه 179

من خیال می‌کنم خوب بود آقایان که با کمال بی‌پروایی جمله‌ی «و أیده بجنود لم تروها» را هم در شأن ابوبکر گفتند با کمی بی‌پروایی دیگری فرع سوم یعنی جمله‌ی «و جعل کلمة الذین کفروا السفلی» الخ، را هم نازل در شأن وی می‌شمردند، تا هیچ تفکیکی در سیاق لازم نیاید.(1)

فضیلت پیشگامان در اسلام‌

«وَ السبِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهجِرِینَ وَالْأَنصَارِ وَ الَّذِینَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسنٍ رَّضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَنتٍ تَجْرِی تَحْتَهَا الْأَنْهرُ خلِدِینَ فِیهَآ أَبَدًا ذَ لِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ»(2)

ترجمه

پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار، و کسانی که به نیکی از آن‌ها پیروی کردند، خداوند از آن‌ها خشنود گشت، و آن‌ها (نیز) از او خشنود شدند؛ و باغ‌هایی از بهشت برای آنان فراهم ساخته، که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و این است پیروزی بزرگ!

تفسیر

گرچه در باره‌ی شأن نزول آیه‌ی فوق، مفسران روایات متعددی نقل کرده‌اند، ولی چنان که خواهیم دید هیچ کدام از آن‌ها «شأن نزول» آیه نیست، بلکه در واقع بیان