درسنامه با قرآن در مکه و مدینه صفحه 241

(قانع و معتر) اعطا شود و قسمت سوم به دوستان و نزدیکان اهدا گردد.(1)

حضرت ابراهیم علیه السلام و قربانی در راه خدا

«فبشّرناه بغلام حلیم* فلمّا بلغ معه السّعی قال یا بنیّ انّی اری فی المنام انّی اذبحک فانظر ماذاتری قال یا ابت افعل ما تؤمر ستجدنی ان شاء اللَّه من الصّابرین* فلمّا اسلما و تلّه للجبین* و نادیناه ان یا ابراهیم* قد صدّقت الرّؤیا انّا کذلک نجزی المحسنین* انّ هذا لهو البلاؤ المبین* و فدیناه بذبح عظیم* و ترکنا علیه فی الآخرین* سلام علی ابراهیم».(2)

ترجمه

ما او [/ ابراهیم] را به نوجوانی بردبار و صبور بشارت دادیم. «101» هنگامی که با او به مقام سعی و کوشش رسید، گفت: «پسرم! من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌کنم، نظر تو چیست؟» گفت: پدرم! هر چه دستور داری اجرا کن، به خواست خدا مرا از صابران خواهی یافت.» «102» هنگامی که هر دو تسلیم شدند و ابراهیم جبین او را بر خاک نهاد، «103» او را ندا دادیم که: «ای ابراهیم! «104» آن رؤیا را تحقق بخشیدی (و به مأموریت خود عمل کردی).» ما این گونه، نیکوکاران را جزا می‌دهیم. «105» این مسلماً همان امتحان آشکار است. «106» ما ذبح عظیمی را فدای او کردیم، «107» و نام