درسنامه با قرآن در مکه و مدینه صفحه 333

سوره‌ی قریش‌

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ* لِإِیلفِ قُرَیْشٍ* إِی‌لفِهِمْ رِحْلَةَ الشّتَآءِ وَ الصَّیْفِ* فَلْیَعْبُدُواْ رَبَّ هذَا الْبَیْتِ* الَّذِی أَطْعَمَهُم مّن جُوعٍ وَ ءَامَنَهُم مّنْ خَوْفِ‌م»(1)

ترجمه

به نام خداوند بخشنده‌ی بخشایشگر

(کیفر لشکر فیل سواران) به خاطر این بود که قریش (به این سرزمین مقدس) الفت گیرند (و زمینه‌ی ظهور پیامبر فراهم شود). «1» الفت آن‌ها در سفرهای زمستانه و تابستانه (و به خاطر این الفت به آن بازگردند). «2» پس (به شکرانه‌ی این نعمت بزرگ) باید پروردگار این خانه را عبادت کنند، «3» همان کس که آن‌ها را از گرسنگی نجات داد و از ترس و ناامنی ایمن ساخت. «4»

معانی واژه‌ها

1. ایلاف: فراهم نمودن انس و الفت. 2. رحلة: کوچ.

3. قریش: قبیله‌ی معروف عرب که نسبت آن‌ها به نضربن کنانه می‌رسد.

تفسیر

الف. قرآن کریم در این سوره در چند محور سخن می‌گوید:

بیان نعمت خداوند بر قریش و محبت‌های الهی نسبت به آنان و دستور به عبادت خداوند